Funkcje w Kościele nie są dziełem przypadku, ale są wyrazem woli Chrystusa. Posługi i funkcje w Kościele mają różną wagę. Miejsce pierwsze zajmują posługi wynikające z racji przyjęcia specjalnych święceń - konsekracja biskupa, święcenia diakonatu i prezbiteratu.
Diakon, otrzymując święcenia, bierze na siebie obowiązek pomagania biskupowi i kapłanowi w posłudze Słowa, ołtarza i miłości. Diakon może głosić Słowo Boże, chrzcić, przewodniczyć obrzędom pogrzebowym, nabożeństwom, udzielać Komunii św. Należy do niego przede wszystkim czytanie Ewangelii i usługiwanie kapłanowi. Może on asystować przy zawieraniu małżeństwa i je błogosławić, może udzielać chrztu. historia diakonatu jest długa, o wyborze i wyświęceniu pierwszych siedmiu diakonów przez Apostołów mówią Dzieje Apostolskie (Dz 6, 1-6), tu też jest najstarszy ryt tych święceń. Był on bardzo prosty i ograniczał się do modlitwy i włożenia rąk Apostołów na kandydatów.
8 maja do stanu duchownego Kościoła zamojsko-lubaczowskiego dołączyło 14 nowych diakonów, którzy otrzymali święcenia podczas uroczystej Mszy św. sprawowanej pod przewodnictwem bp. Mariusza Leszczyńskiego.
Przed podjęciem ważnych decyzji w życiu człowiek potrzebuje wyciszenia i spokoju, takim czasem są niewątpliwie rekolekcje. Także Kodeks Prawa Kanonicznego nakazuje odprawienie przynajmniej pięciodniowych rekolekcji kandydatom do święceń. Nasze rekolekcje rozpoczęliśmy w kościele parafialnym w Lipsku k. Narola, gdzie wraz z całą parafią przywitaliśmy Matkę Bożą w kopii Jasnogórskiego Obrazu podczas Mszy św. sprawowanej pod przewodnictwem Pasterza diecezji. Właściwym miejscem naszych rozważań była jednak Werchrata, a naszym przewodnikiem duchowym w tym czasie ks. Wiesław Oleszek - ojciec duchowny naszego Seminarium. W swoich konferencjach ukazał nam trud i piękno czekających nas w przyszłości zadań związanych z przyjęciem święceń diakonatu.
W przeddzień święceń swoją obecnością zaszczycił nas pasterz diecezji bp Jan Śrutwa wraz z rektorem Seminarium ks. Franciszkiem Nieckarzem oraz dziekanem dekanatu Narol ks. Andrzejem Pikulą. Po wspólnie przeżytej Eucharystii Ksiądz Biskup przedstawił oczekiwania Kościoła zamojsko-lubaczowskiego względem przyszłych diakonów. Spotkanie to było dla nas niezwykle ubogacające i przebiegało w formie ojcowskiej rozmowy z naszym Biskupem.
Zakończeniem rekolekcji była uroczysta Msza św., podczas której przyjęliśmy święcenia diakonatu. Ceremonia rozpoczęła się od prezentacji powołanych. Rektor Seminarium ks. Franciszek Nieckarz imiennie przedstawiał Księdzu Biskupowi kandydatów do diakonatu. Wyczytany, tak jak powoływani prorocy, stawał przed biskupem i mówił: „jestem”. To krótkie słowo nie oznacza obecności, ale oznacza gotowość do służby diakońskiej, a w dalszej kolejności kapłańskiej.