Dla sześciotysięcznej wspólnoty parafialnej w Łasku-Kolumnie był to wspaniały i od dawna wyczekiwany dzień. 30 maja br. odbyły się uroczystości konsekracji kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Poświęcenie kościoła i ołtarza zalicza się do najbardziej uroczystych aktów liturgicznych. Kościół bowiem, w którym gromadzi się wspólnota wiernych, aby słuchać Słowa Bożego, zanosić modlitwy błagalne, wielbić Boga, a przede wszystkim przyjmować sakramenty, gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament Eucharystii jest szczególnym miejscem obecności Boga, jest obrazem Kościoła jako świątyni Boga zbudowanej z żywych kamieni. Dzień konsekracji stanowił uwieńczenie ogromnej pracy i ofiar całej wspólnoty parafialnej oraz jej proboszcza ks. kan. Wiesława Sikorskiego.
Przybywającego abp. Władysława Ziółka, metropolitę łódzkiego, przywitała orkiestra parafialna z Dobronia oraz rzesze wiernych. Kiedy kapłani wraz z Księdzem Arcybiskupem wkraczali w procesji do kościoła chór Sióstr Nazaretanek śpiewał przejmującą pieśń Tyś jedynie święty. Następnie Arcypasterz pobłogosławił wodę i pokropił nią wiernych, którzy stanowią duchową świątynię oraz ściany kościoła i ołtarz. Abp Władysław Ziółek w homilii podkreślił, że:
„W uroczystość Zesłania Ducha Świętego wierni zebrali się, aby po latach trudów przeżywać poświęcenie tego domu Bożego, który staje się Wieczernikiem, aby od tej pory należeć tylko do Boga. Apostołowie, których wybrał Chrystus przebywali z Nim na co dzień, słuchali Jego nauk, oglądali znaki, które czynił. Mieli możność dobrze poznać swego Pana i Mistrza. Ale były chwile kiedy pytali: Kim On naprawdę jest? Gdy Chrystus zapowiadał swoją mękę na krzyżu, mówili: »Nigdy to na Ciebie nie przyjdzie«. W Wielki Piątek na Kalwarii stanął jeden Jan, inni odeszli, lękając się, by ich nie poprowadzili tą samą drogą... Po zmartwychwstaniu Chrystus przychodził do nich, spotykał ich w Wieczerniku, by ich wyprowadzić z zagubienia. Otwierały się ich myśli i serca, ale nie rozumieli wszystkiego do końca. Dopiero 50 dni po zmartwychwstaniu Jezusa wypełniły się Jego obietnice. Wszystko radykalnie się zmieniło. Zostali wypełnieni Duchem Świętym. Odnaleźli swoją misję wypełniając polecenie: »Idźcie i nauczajcie wszystkie narody...« Do tej pory zamknięci w Wieczerniku, teraz napełnieni Duchem Świętym pójdą na cały świat, aby głosić Dobrą Nowinę, zbawienie każdemu człowiekowi. Powiedzą też: »Nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli... Bardziej trzeba słuchać Boga niż ludzi«. Oto czego dokonał Duch Święty Bracia i Siostry, my wszyscy dzisiaj jesteśmy świadomi tego uroczystego aktu poświęcenia tej świątyni Bogu na chwałę i na nasz pożytek. Jesteśmy wprowadzeni do tego Kościoła, który prowadzi i uświęca Duch Święty. Ta droga zaczyna się przy chrzcie. Weszliśmy do wieczernika przez Chrystusa, aby stawać się uczestnikami tych wszystkich darów, które przynosi Duch Święty. Wyrzekliśmy się szatana i wyznaliśmy wiarę w Jezusa Chrystusa. Na tej drodze jesteśmy umacniani Komunią św., która miała miejsce w tym lub innym wieczerniku parafialnym i sakramentem bierzmowania oraz uczestniczymy we Mszy św. w niedzielę i święta. Dzięki temu Kościół żyje i oddycha. Dzięki temu Kościół może wypełnić swoją misję. W tym Wieczerniku, do którego Chrystus wprowadził Apostołów, i do którego nas nieustannie zaprasza. Pragniemy, aby ten wieczernik był jak najbardziej sprzyjający naszej modlitwie. Ile widać tu pracy, ile dokonań. Ile tutaj waszej ofiary, trudu, obecności przez wszystkie minione lata. Oby teraz nie zabrakło satysfakcji z doprowadzenia tego kościoła do tego stanu, który raduje serce. Odczuwaliśmy trud tej drogi aż do dnia dzisiejszego. Trzeba, aby ten wieczernik był takim miejscem, taką przestrzenią, aby w nim otrzymywać jak najwięcej tych Bożych mocy do rozwiązywania życiowych problemów. Trzeba, aby ten wieczernik był przez was nawiedzany, wypełniony atmosferą modlitwy. Abyście mogli tutaj doświadczać wsparcia duchowego. (...) Przyzywajcie Ducha Świętego, który odnawia oblicze ziemi. Doświadczajcie Jego dotknięcia, byście mogli na nowo uwierzyć, że Jezus jest Zbawicielem. Aby każdy z nas potrafił odpowiedzieć na miłość, którą Chrystus do końca nas umiłował, byśmy nabierali odwagi do odważnego wyznawania wiary, byśmy stawali się nowymi ludźmi i dawali świadectwo, że jesteśmy Jego uczniami. By to świadectwo było czytelne. By nikt nie miał wątpliwości, że jesteśmy tymi, którzy w Chrystusie odkrywają sens swojego życia, odkrywali swoje powołanie, przeżywali swoje życie. Niech ten wieczernik parafialny, tak pięknie dzisiaj wypełniony, będzie miejscem, do którego chętnie będziecie podążać, aby przyjmować tę Bożą moc, do bardziej konsekwentnego wypełniania przyrzeczeń chrzcielnych. My wiemy, że Bóg jest wszędzie, ale spodobało się Bogu w sposób szczególny przebywać w miejscach, które wypełnia swoją obecnością. Niech ten wieczernik będzie miejscem, gdzie można się odrodzić na nowo, zregenerować swoje siły, ufnie patrzeć w przyszłość, którą powierzamy Bogu, w którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy”.
Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych Dostojny Celebrans odmówił modlitwę konsekracji świątyni. Kolejnym aktem były obrzędy: namaszczenia, okadzenia, nakrycia i oświetlenia ołtarza. Przez namaszczenie krzyżmem ołtarz staje się symbolem Chrystusa, Najwyższego Kapłana, kadzidło spala się na ołtarzu, aby ukazać, że Ofiara Chrystusa wznosi się do Boga jako słodka woń, a modlitwy wiernych sięgają tronu Boga. Nakrycie ołtarza wskazuje, że ołtarz jest miejscem bezkrwawej Ofiary Jezusa. Oświetlenie ołtarza, a następnie iluminacja kościoła przypomina, że Chrystus jest światłem, które oświeca Kościół i cały świat.
Na zakończenie uroczystości proboszcz parafii ks. kan. Wiesław Sikorski skierował słowa wdzięczności pod adresem Pasterza Archidiecezji. Wyraził także podziękowanie wszystkim uczestnikom uroczystości: kapłanom, sióstrom zakonnym, zwłaszcza licznej reprezentacji sióstr Nazaretanek, i ich wspaniałemu chórowi, który uświetnił uroczystość, siostrom ze Zgromadzenia „Jedność” pw. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, przedstawicielom lokalnych władz. Dostojny Celebrans kończąc Liturgię wyraził życzenie: „by budowanie materialnego kościoła towarzyszyło pragnienie budowania Kościoła żywego”. Nawiązując do słów znanej pieśni, podkreślił, że tylko Bóg wie, ile radości i satysfakcji kryje się w sercu Księdza Proboszcza w tym radosnym dniu. „Niech Bóg Mu wynagrodzi ten wielki wysiłek, poświęcenie, te trudne lata. Niech go nadal prowadzi, aby w tym kościele było jeszcze piękniej. Niech ta świątynia przynosi duchowe owoce rozmodlenia i wiary, niech będzie wypełniona zawsze waszą modlitwą. Niech Bóg obdarza was zawsze swoim błogosławieństwem” - dodał Arcypasterz.
W uroczystości uczestniczyła wielka rzesza parafian oraz wierni spoza parafii. Przybyli także liczni kapłani: pracownicy Kurii: ks. prał. Andrzej Dąbrowski, kanclerz Kurii, ks. dr Grzegorz Leszczyński, Wikariusz Sądu Metropolitalnego, ks. prał. Bartłomiej Rurarz, sekretarz ordynariusza, ks. dr Zbigniew Tracz, notariusz Kurii AŁ, kapłani: ks. prał. Józef Wagner, ks. kan. Władysław Ruciński, ks. Stanisław Opala, ks. prob. Jarosław Wojtal, ks. kan. Kazimierz Magdziak, ks. Marek Balcerak, ks. prob. Andrzej Chmielewski, ks. prob. Sławomir Ciebiada, ks. Grzegorz Świtalski, ks. Bogusław Anyszka, ks. Paweł Jeleń, ks. Jacek Prostacki, ks. Krzysztof Rybicki, ks. Paweł Szubert, ks. Mariusz Siciński, ks. Andrzej Partyka.
Nie zabrakło kleryków z WSD w Łodzi.