Parafie naszej diecezji nawiedzała figura Matki Bożej Fatimskiej, która ma dotrzeć do Odessy. Nawiedzenie to wyzwoliło wiele dobra i cennych inicjatyw wśród kapłanów i wiernych. W związku z tym zrodziła się myśl, aby zorganizować diecezjalną pielgrzymkę do miejsca objawienia się Maryi.
Pielgrzymka została zrealizowana w dniach 23 czerwca - 9 lipca br. Głównym celem naszego pielgrzymowania było dotarcie do Fatimy, aby tam na miejscu objawień Matki Bożej podziękować za nawiedzenie wędrującej w kierunku Odessy figury Maryi.
W pielgrzymce wzięli udział duchowni i świeccy z różnych stron diecezji, a nawet Polski.
Wśród uczestników panował duch modlitwy, życzliwość, zrozumienie, serdeczność i dyscyplina.
Pilotem pielgrzymki była Justyna Sienkiewicz z Krakowa, a opiekunem duchowym ks. Zbigniew Mistak, proboszcz bazyliki katedralnej w Sandomierzu.
Fatima to miejscowość, o której można powiedzieć, że zaistniała w skali całego świata od objawień w 1916 r., a zwłaszcza 1917 r. Dotychczas zapomniana wioska w dolinie Cova da Iria stała się celem licznych pielgrzymek czcicieli Matki Bożej. Ruch ten nasila się z każdym rokiem. Docierają tu czciciele Matki Bożej nie tylko z krajów Europy, ale z najdalszych zakątków globu ziemskiego. Często można spotkać ludzi idących na kolanach przez plac przed bazyliką w duchu pokuty. Widać pielgrzymów z plecakami i laskami, którzy przemierzyli nawet po kilkaset kilometrów pieszo.
Na trasie pielgrzymki znalazły się i inne miejsca znane z kultu maryjnego, takie jak: La Salette, Lourdes, Sevilla, Toledo, Saragossa, Monserrat, a także Santiago de Compostela, Avignon, Avilla i inne.
Centralnym punktem każdego dnia była Eucharystia. To ona skupiała nasze intencje osobiste, rodzinne, parafialne, diecezjalne i Kościoła powszechnego. Wszystkie składaliśmy na ołtarzu Pana za pośrednictwem Matki Najświętszej, Matki Chrystusa i naszej.
W programie każdego dnia był także Różaniec, koronka do Bożego Miłosierdzia, godzinki do Najświętszej Maryi Panny, Anioł Pański, wspólna modlitwa poranna i wieczorna, a także śpiew.
W trakcie dłuższych przejazdów wygłaszane były konferencje o charakterze ascetycznym i teologicznym, dotyczące szeroko rozumianego życia chrześcijańskiego we współczesnym świecie.
Homilie i refleksje wygłaszane podczas Mszy św. przez poszczególnych kapłanów wprowadzały szeroki wachlarz spojrzeń na to co Boże i co ludzkie w życiu.
Przejeżdżając poszczególne kraje, widzieliśmy różnorodność drzew, krzewów i kwiatów, zaczynając od bujnej roślinności na terenach nadmorskich, do wyschniętych traw i zniszczonych pożarami lasów w górzystych terenach Półwyspu Iberyjskiego. Wielkie połacie zebranych zbóż i jeszcze dojrzewających, plantacje winnych latorośli, drzew oliwkowych. Oprócz tego małe poletka bardzo pracowicie zagospodarowane na skalistych zboczach z koniecznością systematycznego nawadniania.
Należy wyrazić słowa wdzięczności Bożej Opatrzności, że szczęśliwie został zrealizowany plan pielgrzymki od początku do końca, włącznie ze zmianą autokaru. Wdzięczność pragniemy przekazać także naszemu biskupowi ordynariuszowi Andrzejowi Dziędze za akceptację pielgrzymki, zainteresowanie nią i udzielone błogosławieństwo.
Słowa podziękowania przekazujemy pilotce Justynie, kierowcom i wszystkim, którzy swoją postawą, zachowaniem, modlitwą i milczeniem przyczynili się do stworzenia rodzinnego klimatu pielgrzymki.