Coraz popularniejsze są już nie tylko pielgrzymki rowerowe, ale także rolkowe. Po pokonaniu ponad 200 kilometrów w ciągu czterech dni przyjechali rolkowcy z Wrocławia. Ich droga to „kilometry miłości”, bo za każde pokonane tysiąc metrów pielgrzymi składali datki, które w tym roku przekazane zostaną podnoszącemu się po wojnie Sudanowi Południowemu.

- Jest to inicjatywa, która pozwala, żeby rolkowcy nie tylko pielgrzymowali dla siebie, dla swoich duchowych doświadczeń, ale żeby pamiętali o potrzebujących - wyjaśnia Paula Łuszczek z Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego.

Salezjanki prowadzą w Wau dwie szkoły podstawowe i przedszkole, dla prawie 2 tys. uczniów. Pomimo trudnej sytuacji w kraju i niskiego poziomu edukacji zapewniają uczniom bardzo dobre nauczanie. Dzieci chętnie uczęszczają na zajęcia lekcyjne, pragną uzyskać wykształcenie, które w przyszłości mogłoby wyrwać ich z błędnego koła biedy.

Jednak ponad połowę uczniów tych szkół dotyka problem braku wystarczającej ilości pożywienia. Często ich dzienny posiłek ogranicza się do jednej bułki lub w ogóle go nie ma. Dlatego siostry codziennie rozdają posiłek. Przeliczając na jedno dziecko, miesięcznie potrzeba niespełna 12 zł.

W 2016 r. dzięki projektowi „Kilometry Miłości” udało się wybudować studnię w Galabadja w Republice Środkowoafrykańskiej. W 2017 r. wrocławscy rolkarze włączyli się w pomoc dla Aleppo poprzez akcję Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego Młodzi Światu „Nieśmiertelni”. W ub. roku wsparli zniszczone przez wojnę oratorium salezjańskie w Damaszku w Syrii.

Paula Łuszczek pełniła też funkcję pilota pielgrzymki. - W tym roku dokuczały nam upały, więc musieliśmy mieć więcej postojów, szukaliśmy nie tylko bezpiecznych miejsc, ale także miejsc w cieniu - wyjaśnia.

W tym roku na udział w rolkowych rekolekcjach pod hasłem „W mocy Bożego Ducha” zdecydowało się ponad 70 osób. Wśród nich byli pielgrzymi z różnych zakątków Polski, a także z zagranicy, m.in. z Niemiec. Najstarszy uczestnik pielgrzymki miał 61 lat, najmłodszym był 13-letni Piotr Matusewicz. - Jestem na pielgrzymce po raz trzeci. Myślę, że taka forma jest bardzo dobra. Lubię jeździć na rolkach, to dla mnie przyjemne – powiedział młody pielgrzym. Zauważył, że „pogoda była dosyć męcząca, w trzeci dzień padał deszcz, było bardzo ślisko, trudne warunki, ale daliśmy radę, wszystko się dobrze skończyło”.

Jest to jedna z dwóch pielgrzymek rolkowych organizowanych na Jasną Górę, druga wyrusza w sierpniu z Warszawy.

Licznie na Jasną Górę przyjeżdżają już pielgrzymki rowerowe. Od kilku lat ich ilość systematycznie wzrasta. Dziś niemal każda diecezjalna pielgrzymka piesza ma swoje grupy rowerowe a i z wielu miejscowości parafie organizują wspólny wyjazd do Częstochowskiej Matki.

Prawie 200 cyklistów przyjechało do Sanktuarium z Głogowa. Łączy ich wspólna pasja, choć dla niektórych jest to jedyna forma rekolekcji w drodze, na którą pozwala im czas. Mateusz Łopatka wyjaśnił, że pielgrzymka rowerowa trwa krócej niż piesza, nie wszyscy są w stanie przeznaczyć na pielgrzymkę aż dziesięć dni. - Pokonujemy dziennie ok. 100 km, mamy codzienną Mszę św., różaniec, ludzie przyjmują nas równie życzliwie co pieszych - powiedział pilot grupy. Magda Langner w przyszłym roku będzie zdawała maturę i wybrała się na pielgrzymkę oczywiście w tej intencji, ale chciała także pogłębić wiarę. - Chciałam poczuć Boga bliżej w sercu, poświecić Mu więcej czasu - powiedziała. Mateusz Szymik wybrał się również we własnych intencjach, bo wierzy, że „Bóg mu pomoże”.

Na Jasną Górę każdego dnia docierają teraz piesze pielgrzymki. To głównie parafialne grupy z Górnego Śląska. Dla wielu wspólnot to tradycja, aby tuż po zakończeniu roku szkolnego, na rozpoczęcie wakacji pielgrzymować do Maryi. Z różnych miejscowości, a nawet z tych samych, ale różnych dzielnic, zaledwie w ciągu kilku dni wolnych od szkoły, przybyło kilka tysięcy osób. Część pątników także powrotną drogę pokonuje pieszo. Do nich dołączają w Sanktuarium, ci którzy iść nie mogą i razem przeżywają jasnogórski dzień modlitwy.

Jak podkreśla ks. Krzysztof Tabath, proboszcz parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Knurowie na osiedlu, ich pielgrzymka jest podziękowaniem za kościół, który dzięki wstawiennictwu Maryi Jasnogórskiej mógł powstać.

- Czujemy się wdzięczni i zobowiązani. To było złożone 40 lat temu jako prośba o budowę nowego kościoła. Czujemy, że nadal Maryja opiekuje się nami, naszą parafią, potrzebujemy umocnienia naszej wiary – mówi proboszcz.

Pielgrzymi z Knurowa pokonali 104 km w ciągu 3 dni. Pieszo wędrowało 75 osób, a 130 dojechało autokarami i samochodami.

Z parafii pw. św. Pawła w Rudzie Śląskiej-Nowym Bytomiu przyszło 43 pielgrzymów. - Mamy sporą grupę osób, które od lat chodzą na pielgrzymki. Myślę, że jak ktoś raz, drugi zasmakuje pielgrzymowania, to zostaje. Potem mamy namawiają dzieci, dzieci się jakoś przyzwyczajają i tak idziemy – opowiada ks. Tomasz Cieciura z parafii w Rudzie Śląskiej-Nowym Bytomiu.

Pytany, czy trudno jest zorganizować parafialną pieszą pielgrzymkę na Jasną Górę, ks. Tomasz odpowiada: „Z roku na rok, jak się nad tym czuwa i stara się utrzymywać kontakt z tą grupą pielgrzymkową w ciągu roku, to jest nas więcej. W tym roku jest nas dużo więcej niż w zeszłym. Zależy to też od swego rodzaju reklamy. Jeśli coś dobrego się dzieje, to roznosi się to wśród ludzi i rozwija”.

Z parafii bł. Karoliny w Tychach przyszła Renata Bielacka. - Matka jest osobą, która wysłuchuje, więc każdy z nas ciągnie do Niej. Najbardziej wzruszający moment jest wtedy, gdy stoimy już na ostatnim etapie podejścia pod Jasną Górę. Wtedy nie ma w zasadzie osoby, która nie ma łez w oczach. Jest to wielka radość, że każdy z nas doszedł do celu i Maryja na pewno go wysłucha - mówi pątniczka.

Duszpasterską posługę podczas rekolekcji w drodze sprawują kapłani, często poświęcający na pielgrzymowanie swój urlop. - Moim powołaniem jest po prostu być z wiernymi w każdych warunkach, w jakich się znajdują - wyjaśnia ks. Maciej Soluch, duszpasterz pieszej pielgrzymki z parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej.

Ks. Mateusz Pałys z parafii św. Michała Archanioła z Orzegowa podkreśla, że decyzję zarówno pieszej wędrówki, jak i nocowania razem z wiernymi podjął pod wpływem Papieża Franciszka. - Jesteśmy młodymi kapłanami i chcemy robić raban. Papież mówi, że pasterz ma pachnieć swoimi owocami, więc idziemy, czasem z tyłu, by spowiadać, czasem z przodu, by pograć na gitarze – wyznaje kapłan. Poświęcenie czasu na kilkudniową wędrówkę wymaga często zastępstwa w obowiązkach parafialnych, dlatego aby ksiądz mógł służyć na pielgrzymce, potrzeba zaangażowania i współpracy innych prezbiterów.

Dziś swoje rekolekcje w drodze zakończyli wierni z Rudy Śląskiej-Goduli. Przyszło 35.osób i choć od wielu lat pielgrzymka ma charakter pokutny, to tegoroczne upały to dopełniły.

Dzisiaj także po pokonaniu siebie i ok.300 km dotarła pielgrzymka rowerowa z Puław w arch. lubelskiej. Cykliści podkreślają, że aby wybrać się w taką trasę, konieczne były odpowiednie przygotowania. - Ostatnio jeździłem w granicach stu kilometrów dziennie, bez tego nie ma szans – twierdzi jeden z uczestników pielgrzymki.

Jak przekonuje jeden z organizatorów Puławskiej Pielgrzymki Rowerowej ks. Robert Kaczmarek, całe przedsięwzięcie wymaga odpowiedniej logistyki, bo pielgrzymka bardziej przypomina kolarski wyścig, niż amatorską wycieczkę. - Za nami jadą dwa samochody obsługi technicznej. Jeśli ktoś potrzebuje chwili odpoczynku, może z tej możliwości skorzystać. Pielgrzymi mają do dyspozycji zapasowe rowery, koła, dętki, sprzęt serwisowy, a dzięki samochodom nie muszą dźwigać bagaży - podkreśla kapłan.

Dla pielgrzymów jazda do Częstochowy to jednak nie tylko wyzwanie sportowe, ale przede wszystkim wysiłek o wymiarze duchowym. - To są sprawy ducha, modlitwy, poza tym lubię rower - tłumaczy inny z uczestników.

W tym roku w rowerowej pielgrzymce z Puław na Jasną Górę przyjechało 35 cyklistów, a wraz z nimi osoby odpowiedzialne za logistykę, w tym naprawę jednośladów, które dojechały dwoma busami.