Arcybiskup Józef Bilczewski kieruje do nas wezwanie, abyśmy ofiarnie żyli miłością do Boga i bliźniego. To ona była najwyższą regułą jego życia. (…) Dzisiaj Jego świadectwo jaśnieje przed nami i jest dla nas zachętą i bodźcem, aby także nasze apostolstwo, karmione głęboką modlitwą i żarliwym nabożeństwem do Najświętszej Panny, służyło wyłącznie chwale Bożej i świętej Matce Kościołowi, dla dobra dusz.
Jan Paweł II
(fragmenty homilii wygłoszonej we Lwowie na Mszy św. beatyfikacyjnej)

Świętość nie jest luksusem dla wybranych, lecz najważniejszym powołaniem każdego z uczniów Chrystusa. Na tej pięknej, choć niełatwej drodze, Pan Jezus nie zostawia nas samych. Boski Nauczyciel daje nam z jednej strony wspaniałych przewodników, od których możemy się wiele nauczyć, z drugiej zaś obdarza cennymi darami, które ukształtowały serce naszego patrona - abp. Józefa Bilczewskiego.
Bp Tadeusz Rakoczy
(fragment listu pasterskiego przed kanonizacją)

Z okazji mego pobytu w moim rodzinnym miasteczku, w dniu 13. X. 1901 r., zwiedziłem szkołę ludową i urząd gminy i życzę wszystkim moim rodakom, żeby przy łasce Bożej byli najlepszymi katolikami i najlepszymi synami tej ziemi, której po Bogu wszystko zawdzięczają.
W Wilamowicach, dn. 13. X. 1901
+ Józef Arcybiskup i Metropolita Lwowski

Ktoś inny, zwie uroczystości powyżej opisane „jasnym dniem wilamowickim, wypełnionym czcią i miłością”, a wszyscy - przeświadczeni, że postać Wielkiego Biskupa stać będzie przed oczyma całych pokoleń, jako wzniosły wzór pięknych cnót rodzinnych, kapłańskich i obywatelskich, oblana promieniami światła Bożego - życzymy:
Aby go Pan zachował i strzegł w jak najdłuższe lata na pożytek i chwałę Kościoła i ojczyzny naszej!
(Z opisu wizyty abp. J. Bilczewskiego w Wilamowicach, 1901 r.)