Uroczystą Mszę św. otwierającą proces odprawił w klasztornym kościele biskup ordynariusz Tadeusz Rakoczy wraz z kapelanem Sióstr Klarysek, kapłanami kęckiego dekanatu i postulatorem procesu. W swojej homilii przywołał postać Matki Marii Łempickiej, podkreślając jej zasługi nie tylko dla jej współczesnych, ale także dla społeczności dzisiejszego kościoła lokalnego.
Matka Maria od Najświętszego Serca Pana Jezusa (Walentyna Łempicka) urodziła się 7 lutego 1833 r. w majątku ziemiańskim Godziszewy, w diecezji płockiej. Początkowo prowadziła życie światowe, dając dowody swej stanowczości i siły charakteru. Dopiero nagła śmierć ukochanego ojca sprawiła, że zaczęła głębiej zastanawiać się nad sensem i celem swojego istnienia. 5 sierpnia 1859 r. wstąpiła do Zgromadzenia SS. Felicjanek w Warszawie, założonego i kierowanego przez m. Angelę Truszkowską. 8 września 1873 r. w Rzymie, jako s. Maria od Najświętszego Serca Jezusa, na ręce generała kapucynów w Rzymie złożyła śluby proste według Reguły św. Klary. Po powrocie z Rzymu, od 1881 r. podjęła się budowy kościoła i klasztoru SS. Kapucynek w Kętach. Kiedy jej niestrudzone, trwające ponad 20 lat starania o zatwierdzenie tego zgromadzenia nie przyniosły pożądanego skutku, z pokorą przyjęła decyzję o wcieleniu kęckich Kapucynek do Zakonu Franciszkanek Najświętszego Sakramentu. Zmarła 24 stycznia 1918 r. w klasztorze w Kętach, w opinii świętości i zaraz po śmierci otoczona była kultem, który przetrwał aż do naszych czasów i jest wciąż żywy.
Pomóż w rozwoju naszego portalu