Jak już powiedziano, znaną postacią, emocjonalnie związaną z wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej był metropolita lwowski abp Józef Bilczewski. Postanowił poddać konserwacji ten cudowny obraz. Pracy tej podjął się lwowski malarz Stanisław Batowski przy współpracy brata Zygmunta, historyka sztuki. Przemalowali trochę obraz. Ten dziś już święty Dobry Pasterz odnowił śluby narodu u stóp obrazu, nadając im głęboki sens moralno-społeczny.
W wyniku postanowień konferencji w Jałcie i Poczdamie, Lwów znalazł się pod panowaniem ZSRR. Władze komunistyczne zamykały kościoły, a metropolita lwowski abp Eugeniusz Baziak musiał opuścić swoją archidiecezję. Opuszczając Lwów i swoją katedrę zabrał z niej to, co było dla niego najcenniejsze - cudowny obraz Matki Bożej Łaskawej. Opiekował się nim przez cały czas swojej tułaczki. Najpierw w Kalwarii Zebrzydowskiej, a więc w klasztorze ojców Bernardynów, gdzie znalazło schronienie lwowskie Seminarium Duchowne. Potem w Krakowie, gdzie abp E. Baziak był administratorem apostolskim, a po jego internowaniu przez władze komunistyczne obraz znalazł się pod opieką jego siostry i sióstr józefitek w Tarnowie. W czasie internowania obu tych zasłużonych hierarchów Kościoła w liście do Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego abp E. Baziak wysłał obrazek - reprodukcję cudownego obrazu z lwowskiej archikatedry. W odpowiedzi Prymas Tysiąclecia pisał z Komańczy: „Z całego serca dziękuję za tak miły dar w postaci obrazu Matki Bożej Łaskawej z Lwowskiej Katedry, przy którym zrodziło się Królowanie Maryi w Polsce. Stanie mi się pobudką, by wypraszać dla ks. Arcybiskupa łaskę wezwania do pracy przy Jego osieroconej Katedrze. (...) W roku Ślubów Narodu pamiętam o Dziedzicu tej katedry, która miała możność usłyszeć pierwsze słowa ufności i oddania Polski - Królowej Nieba”.
W trzechsetną rocznicę ślubów króla Jana Kazimierza, 26 sierpnia 1956 r. odbyły się w Częstochowie uroczystości, w czasie których został odczytany nowy akt ślubowania ułożony przez uwięzionego w komunistycznym więzieniu Prymasa Tysiąclecia Stefana kard. Wyszyńskiego. Ślubowania te od tamtej pory odnawiane są na Jasnej Górze.
W 1956 r. abp E. Baziak powrócił do pracy w Kościele krakowskim i lubaczowskim. Na swego pomocnika wybrał ks. Karola Wojtyłę i konsekrował go na biskupa na Wawelu. Powiedział kiedyś: „Już jestem za stary, dla Archidiecezji Krakowskiej nic specjalnego zrobić nie mogłem, wybrałem na biskupa kapłana, którego uważam za najgodniejszego. W tej sprawie z nikim się nie konsultowałem, gdy zaś przedstawiłem tę kandydaturę Ojcu Świętemu Piusowi XII szybko uzyskałem zgodę”. Tak więc abp E. Baziak stał się narzędziem Opatrzności Bożej, gdyż dzięki jego wyborowi 20 lat później na Stolicy Apostolskiej zasiadł Papież Polak Jan Paweł II.
Po śmierci „Arcybiskupa - Wygnańca” E. Baziaka w 1962 r. kolejnymi administratorami apostolskimi archidiecezji w Lubaczowie byli biskupi: Jan Nowicki i Marian Rechowicz. On ostatni podjął decyzję przywrócenia do kultu wiernych cudownego obrazu Matki Bożej Łaskawej. Znalazł się on od 3 marca 1974 r. w głównym ołtarzu lubaczowskiej prokatedry. Ponieważ obraz był zniszczony, bp Marian Rechowicz podjął jeszcze jedną istotną decyzję. Poddał obraz konserwacji. Tym razem fachowo uczynił to konserwator dzieł sztuki z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie prof. Józef Nykiel. Zdjął wadliwą impregnację, przemalówki, uzupełnił ubytki, przywrócił pierwotną wartość artystyczną obrazu. Wykonał także dwie kopie tego obrazu. Papież Jan Paweł II nadał temu wizerunkowi jeszcze inną wartość. Podczas swej drugiej pielgrzymki do Ojczyzny, 19 czerwca 1983 r., na Jasnej Górze na skronie Matki Bożej Łaskawej nałożył papieskie korony. Powiedział wówczas: „Z największym wzruszeniem ozdabiam papieskimi koronami ten wizerunek, który był świadkiem ślubów Jana Kazimierza w katedrze lwowskiej w 1656 r.; wizerunek, przed którym Bogurodzica została po raz pierwszy nazwana Królową Korony Polskiej, a naród nasz zobowiązał się do nowego i gorliwego poświęcenia się na służbę swej Najmiłosierniejszej Królowej”.
Po śmierci bp. Mariana Rechowicza Papież Jan Paweł II mianował na biskupa administratora apostolskiego archidiecezji w Lubaczowie rektora Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie ks. prof. Mariana Jaworskiego. Na pożegnanie go z Krakowem na Wawel wybrała się Matka Boża Łaskawa w swoim cudownym wizerunku z lubaczowskiej katedry, by przyprowadzić go bliżej Lwowa - do Lubaczowa na ingres do prokatedry, który odbył się 29 czerwca 1984 r.
Kiedy rozpadł się blok państw komunistycznych, a Ukraina odzyskała niepodległość, Ojciec Święty 16 stycznia 1991 r. biskupa z Lubaczowa Mariana Jaworskiego wyniósł do godności arcybiskupa i mianował go na metropolitę lwowskiego. Wskrzesił w ten sposób do życia hierarchię kościelną na Ukrainie.
Papież Jan Paweł II podczas swej czwartej pielgrzymki do Polski 2-3 czerwca 1991 r. odwiedził Lubaczów. Pierwsze swe kroki skierował do prokatedry i modlił się przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej i poświęcił wówczas wybudowaną prokatedrę. Do ślubów Jana Kazimierza nawiązał podczas Mszy św. sprawowanej na błoniach za stadionem. W homilii jeszcze raz powtórzył: „Tyś wielką chlubą naszego narodu”. Przypomniał: „Król Jan Kazimierz, klęcząc w katedrze lwowskiej przed obrazem Matki Bożej Łaskawej, przyłącza się do wielu pokoleń tych, którzy łakną i pragną Bożej Mądrości - dla siebie, dla swego królestwa, dla ludów, wśród których z Bożej Opatrzności przyszło mu sprawować władzę królewską w czasach szczególnie trudnych. (...) Dobrze przeto się stało, że te śluby królewskie z katedry lwowskiej w różnych momentach dziejów były odnawiane i aktualizowane. Z nich zrodziło się w naszym stuleciu ślubowanie milenijne, związane z tysiącleciem chrztu Polski”. Zwracając się do wiernych, którzy przybyli zza wschodniej granicy do Lubaczowa powiedział: „Nie wiem, kiedy będzie mi dane odwiedzić Lwów i tamte ziemie, i tamten Kościół...”.
Śliczna gwiazda miasta Lwowa - Matka Boża Łaskawa sprawiła to, że mógł Ojciec Święty odwiedzić Kijów i Lwów w czerwcu 2001 r. W katedrze lwowskiej mógł znów modlić się przed obrazem Matki Bożej Łaskawej i nałożyć na Jej skronie papieskie korony. Jej wiernych czcicieli: ks. Zygmunta Gorazdowskiego i abp. Józefa Bilczewskiego beatyfikował, a w październiku 2005 r. Papież Benedykt XVI ogłosił ich świętymi.
Matka Boża Łaskawa dziś czczona jest przez lud Boży, zarówno we Lwowie, jak i Lubaczowie. Wysłuchane zostały prośby, jak choćby ta wyrażona w bałaku, czyli w gwarze lwowskiej, przez Witolda Szolginię:

Dziś, Maryju nasza,
ni ma Ci wy Lwowi...
Musiałaś uchodzić przed
siłu ciemności,
Schruniłaś si blisku.
obuk - w Lubaczowi.
Skond patrzysz na Miastu,
pełna doń miłości...
Maryju Łaskawa,
Gwiazdu Miasta tegu,
Chtóry furt, przyz wieki,
chruniony przez Ciebi -
Spraw to, byśmy mogli
powrócić do Niego,
Wstaw si w tym za nami
Tam - u Syna w niebi...

Powróciła Matka Boża Łaskawa do swego Lwowa. Sprawuje nad nim Swoją opiekę. Śliczna gwiazda świeci jasnym blaskiem i czuwa, by Jej Królestwo w tym kraju rozszerzało się. Prowadzi ten Lud Boży, który tyle wycierpiał, do Swojego Syna.