Reklama

Zakątek Słowa

Niedziela przemyska 39/2008

Zakątek Słowa - tak nazwałem to miejsce, wyjazd do którego potraktowałem nieco jako podróż sentymentalną. Kaplica rektoralna pw. św. Michała Archanioła strzeże niejako miasta od strony Pikulic i Nehrybki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zanim opiszę to, co nazwałem Zakątkiem Słowa, i rozmówię się z pomysłodawcami tego miejsca, chciałbym przedstawić krótką historię, jako, że jestem z nią osobiście związany. W drugiej połowie lat 80. XX wieku, kiedy studiowałem na KUL-u, dowiedziałem się, że tutaj na Bakończycach, po drugiej stronie cmentarza, bp Ignacy Tokarczuk otworzył nowy punkt sakralny. Była to wówczas Kaplica pw. św. Michała, a jej pierwszym duszpasterzem został ks. Stanisław Curzytek. Pamiętam, że naszła mnie wtedy myśl, iż chyba nigdy nie chciałbym tam być. Po ks. Stanisławie opiekę nad tym miejscem przejął ks. Michał Błaszkiewicz.
Jaki był zamysł powołania tego kolejnego punktu sakralnego? Jeśli Państwo znacie Przemyśl, a drogę na Kalwarię wielu zna, po lewej stronie, idąc z Przemyśla w stronę Pikulic, jest ogromna przestrzeń niezabudowanego terenu. Wówczas, w latach 80. planowano, że powstanie tutaj 15-tysięczne osiedle (pamiętajmy, że był to czas, kiedy Przemyśl był stolicą województwa). Bp Tokarczuk, chcąc uprzedzić pewne działania, wykupił domek, który adaptowano na mieszkanie dla księdza i kaplicę. Obok był wtedy Zespół Szkół Budowlanych, później Technikum Rolnicze, dwa internaty, a więc było dużo młodzieży. Posługa księdza tutaj to była katechizacja, odprawianie wieczorami Mszy św. dla uczniów, a w niedzielę dla zamieszkałych tutaj pracowników Technikum Rolniczego i okolicznych mieszkańców. Kiedy w 1989 r. skończyłem swój pobyt na KUL-u, otrzymałem skierowanie do tej właśnie kaplicy i tutaj spędziłem dwa lata, jednocześnie obsługując w niedzielę kościół filialny parafii Hermanowice w Rożubowicach. Potem byli kolejni duszpasterze - ks. Janusz, ks. Przepadło, potem przez długie lata ks. prof. Jedynak, i w tym roku po jego odejściu do pracy naukowej, skierowany tu został ks. Ryszard Pelc, z zamysłem Księdza Arcybiskupa stworzenia w tym miejscu centrum formacji biblijnej. Pomysłodawcą tej inicjatywy jest ks. prof. Stanisław Haręzga, i to z pewnością on sam najlepiej opowie jak wyobraża sobie funkcjonowanie tego miejsca.

Reklama

Ks. Zbigniew Suchy: - Księże Profesorze, jak zrodził się pomysł, żeby w ten sposób zagospodarować to miejsce i jaki jest zamysł realizacji tego pomysłu?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. prof. Stanisław Haręzga: - Geneza tej idei jest dość długa. 14 lutego 2006 r., a więc już dwa lata temu, abp Józef Michalik powołał Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II. Jako moderator tego dzieła rozpocząłem, zaraz po jego otwarciu, dwuletnią szkołę animatora biblijnego w Przemyślu. Tę szkołę formalnie ukończyły 43 osoby, w tym dyplomy otrzymały 32 osoby. Chodzi o to, aby te osoby, które zostały wykształcone na animatorów biblijnych, włączyć w Dzieło Biblijne, żeby dalej w różny sposób w tym Dziele pracowały. Chodziło o jakieś miejsce, żeby można było się spotykać, podejmować inicjatywy. Może nawet w przyszłości stworzyć jakiś ośrodek poważniejszy, który by promieniował na całą archidiecezję. Przez te dwa lata korzystaliśmy gościnnie, za co jestem wdzięczny siostrom Benedyktynkom, z ich domu rekolekcyjnego i tam przez dwa lata studiowaliśmy Biblię, ale trzeba było się w końcu odnaleźć w jakimś własnym miejscu. Zrodził się pomysł, by właśnie tu, na ul. Bakończyckiej powołać takie miejsce. Ksiądz Arcybiskup wyraził na to zgodę i ostatecznie 26 sierpnia tego roku wydał dekret, który ustanawia ośrodek Dzieła Biblijnego im. JPII, z siedzibą przy ul. Bakończyckiej 5. Rektorat tutaj oczywiście pozostaje, ks. Ryszard Pelc jest mianowany rektorem, będzie sprawował opiekę duszpasterską nad ludźmi, którzy korzystali z tego miejsca i będziemy razem tworzyć ten ośrodek. W tej chwili nie wyobrażam sobie, jaki on dokładnie przyjmie kształt, ale myślę, że jakiś początek już jest.

- Ksiądz cały czas mówi w czasie przeszłym o tym studium biblijnym. Czy w tym roku ono także rozpocznie swoją działalność?

- To dwuletnie studium w Przemyślu się zakończyło, natomiast równolegle, od poprzedniego roku trwa ono w Jarosławiu. W tym roku zaczynamy znowu dwuletni cykl w Łańcucie, przy kościele Farnym. Wczoraj miałem właśnie kazania w tym kościele i próbowałem przedstawić idee studium. Jeżeli plan się uda, to jest taki zamiar, żeby potem jeszcze rozpocząć to dzieło w Krośnie i w Sanoku, i jeśli Ksiądz Arcybiskup pozwoli, zorganizować kongres biblijny. To byłby taki plan na dalszą działalność.

- Jakie są warunki przyjęcia do studium?

- Jest to studium podyplomowe. Należy złożyć określone dokumenty: podanie, życiorys, kopię dyplomu, opinię duszpasterza oraz trzy fotografie. Adresatami tego studium są animatorzy biblijni. To jest takie nowe powołanie w Kościele. Chodzi o współpracę z duszpasterzami na polu apostolatu biblijnego. Przed nami przecież, w październiku, synod ogólnokościelny o Słowie Bożym i myślę, że Kościół to Słowo wywyższy jeszcze bardziej i da zielone światło dla tych różnych pól oddziaływania Biblii. Ten apostolat ma więc przyszłość i potrzebni są ludzie świeccy, ponieważ księża są bardziej włączeni w katechezę. Adresatami są również osoby pracujące w duszpasterstwie, katecheci, siostry zakonne, ludzie pracujący w różnych ruchach, stowarzyszeniach - mogą one pogłębić swoją wiedzę biblijną. To studium jest zaadresowane przede wszystkim dla członków zwyczajnych Ogólnopolskiego Dzieła Biblijnego (członkiem zwyczajnym może być ten, kto ukończył jakiś kurs, studium biblijne, jest więc przygotowany na tym polu). W końcu, studium jest przeznaczone dla wszystkich, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę biblijną i do tego serdecznie zachęcamy i zapraszamy. Spotkania odbywają się od października do czerwca, w pierwszą i trzecią sobotę miesiąca, przez osiem godzin. W pierwszym roku materiał obejmuje wprowadzenie do Biblii, historię i geografię biblijną, praktykę lectio divina, metody czytania tekstu biblijnego i przez dwa lata czytane są wszystkie księgi biblijne. W drugim roku dochodzi biblia w kościele, biblia w kulturze, psychologia, pedagogika i seminarium, bo studium kończy się napisaniem krótkiej pracy dyplomowej.

- Te podania można składać do...

- Do dnia inauguracji w Łańcucie, czyli do 4 października. Wtedy można przywieźć dokumenty i rozpoczynamy zajęcia. Na stronie internetowej Dzieła Biblijnego oraz na stronie Wydziału Duszpasterskiego naszej Kurii znajdują się wszelkie szczegółowe informacje na ten temat.

- Kiedyś dużą popularnością cieszył się Instytut Wyższej Kultury Religijnej, teraz jakoś to się rozmyło. Jak Ksiądz Profesor konkretnie widzi spożytkowanie tego trudu i wiedzy zdobytej dzięki studium, by to nie była tylko sztuka dla sztuki?

- Być może tamte początki zaowocowały także w tym studium, ponieważ kilka osób spotkałem także w studium biblijnym. To znak, że oni ciągle tym żyją.
Jak to spożytkować... No, to są już tajemnice Ducha Świętego. Będę się starał mieć z absolwentami kontakt, stąd także ten ośrodek. Mam pewne plany dotyczące dalszej formacji, ale to jest jeszcze wszystko w zarysie. Te osoby mogą założyć grupę biblijną w parafii, włączyć się w jakieś katechezy biblijne, zorganizować dzień Słowa Bożego w parafii. Ja jestem gotowy, żeby w tym pomóc, może zainicjować misyjną podróż w teren jako tacy wędrowni misjonarze, zakładać grupy, inspirować, pokazywać jak to robić, dzielić się Słowem, zrobić jakieś spotkanie w parafii. Ten kontakt z diecezją jest bardzo ważny.

- Ksiądz Profesor jest znanym realistą, ale kontekst, w którym tutaj jesteśmy, taki trochę romantyczny, skłania mnie do postawienia pytania, jak Ksiądz sobie to wyobraża za, powiedzmy, pięć lat?

- Trudno mi powiedzieć... Jest kaplica dla ludzi, którzy tutaj przychodzą na Eucharystię, natomiast obok jest salka, która wymaga jakiegoś przygotowania i w tej małej salce zaczynamy. Marzy mi się ośrodek większy, z jakąś piękną salą wykładową, z biblioteką, z możliwością zatrzymania się na dłużej przynajmniej dla kilkunastu osób, z jakimś małym kościółkiem dla ludzi, którzy tutaj mieszkają. Ale co z tych marzeń wyjdzie... Pan Bóg jeden wie.

- Pan Bóg na pewno zadba o swoje Słowo, by ono w godnych warunkach mogło się zakorzeniać w naszej diecezji. Być może za 10 lat zobaczymy, w jakim stopniu ta nasza rozmowa dzisiejsza się zmaterializowała.

Ksiądz Ryszard Pelc gonił na to spotkanie z Jarosławia, gdzie czynił kolejne zakupy dla nowej swojej „placówki”. Wspominając lata minione, zobaczyłem w nim siebie w tym miejscu miłym, ale jakby nieco oddalonym od ludzi.
Poprosiłem na wstępie o to, by dał się nieco poznać naszym Czytelnikom.

Ks. Ryszard Pelc: - Szczęść Boże. Pochodzę z Gniewczyny Łańcuckiej. W 2000 r. Ksiądz Arcybiskup wyświęcił mnie na kapłana. Pracowałem przez trzy lata w parafii Jedlicze, następnie w Sanoku i trzy ostatnie lata w Przemyślu, w parafii Kazanów. Od tego roku będę posługiwał tutaj, w kaplicy rektorskiej pw. św. Michała Archanioła.

- Osiem lat... Myślę, że może już Ksiądz powiedzieć, co jest jego „duszpasterskim hobby”.

- Rzeczywiście, osiem lat pozwala już rozwijać pewne talenty, dary i charyzmaty. Przyznam, że na pierwszym miejscy stawiam głoszenie Słowa Bożego i Dzieło Nowej Ewangelizacji. Jest to wspólnota św. Filipa, w której znalazłem się jeszcze jako kleryk, zakładaliśmy ją w kilku i teraz posługujemy w miarę możliwości. Nie ukrywam, że z wielką radością, choć i z lekkim drżeniem przyjąłem to, że Ksiądz Arcybiskup polecił mi współpracę z ks. prof. Haręzgą, który jest wybitnym teologiem. Zależy nam bardzo na tym, zwłaszcza, że mamy teraz Rok św. Pawła, który głosił Słowo w różnych pogańskich terenach i mówił, że sam nie da rady, że potrzebuje ludzi. Z ks. Haręzgą uklękliśmy w kaplicy i powiedzieliśmy: Panie Boże, jesteśmy, jeśli możesz to działaj, natchnij.

- Przypomniała mi się pewna opowieść prof. Maciejewskiego, który jako „neokatechumen” został posłany wraz z innymi przez Ojca Świętego do ewangelizowania księży. Funkcjonowało to tak, że przyjeżdżali oni do danej diecezji i dostawali od biskupa pozwolenie oraz błogosławieństwo. Pierwsze swoje kroki skierowali do katedry i do skarbony wrzucili wszystkie pieniądze, jakie mieli dla zabezpieczenia swojej egzystencji na ten czas. Był to akt wiary, że Pan Bóg zatroszczy się o nich i mimo różnych zawirowań i trudności jednak nigdy nie głodowali, zawsze mieli gdzie spać i nawiązali wiele przyjaznych kontaktów z kapłanami. Ten obraz Was dwóch klęczących w tej kaplicy jakoś tak mi się z tym skojarzył i gdybym zapytał o jakieś zamiary, zamysły, to odpowiedź byłaby pewnie taka, że będzie Ksiądz nasłuchiwał, co przyniesie Duch poprzez swój dar czasu.

Reklama

- Dokładnie. Nie wyobrażam sobie sytuacji, że zamykam się tu na cztery spusty i nie ma mnie po prostu. Bardzo bym chciał, by to Boże dzieło rozwijało się. Moim pragnieniem jest taka współpraca i modlimy się o to bardzo we wspólnocie Dzieła Nowej Ewangelizacji, aby między wszystkimi ruchami w naszej diecezji istniała jakaś współpraca, bo wszystkie one dają piękną formację. Bardzo chciałbym, by także tutaj do tej małej kaplicy udało się przyciągnąć młodych ludzi, ożywić to miejsce.

- Czy ma Ksiądz już taki pomysł, by - kiedy to studium biblijne będzie miało „wolne” - miejsce to zatętniło głosem i śmiechem młodych?

- Oczywiście. Mam nadzieję, że uda się przygotować tu miejsce, do którego oni będą mogli spokojnie przyjść, że będą czuli, że to jest ich miejsce, aby porozmawiać, napić się herbaty. Rozwój dokonuje się przez wymianę pomysłów i w tym jest na pewno nasza siła.

- Powiem Księdzu na pocieszenie, że tę rozmowę na temat Dzieła Biblijnego planowaliśmy z ks. prof. Haręzgą już od dwóch lat, a ciągle jakoś tak mijaliśmy się i kiedy teraz planowałem prezentację kolejnych miejsc naszej diecezji w „Niedzieli”, zobaczyłem, że 29 września jest św. Michała i od razu przyszło mi na myśl, że należy przyjechać tutaj. Myślę, że to też jest jakiś znak, że udało się to sfinalizować. Mam nadzieję, że to będzie początek tych inspiracji, które we mnie się zmaterializowały. To pierwszy odpust Księdza na tym miejscu, jako rektora. Czego z okazji tego odpustu życzyć Księdzu i tym, którzy się tu modlą?

- Życzeń jest na pewno wiele. Przede wszystkim wiary, miłości we wspólnocie. Cieszę się, że św. Michał Archanioł jest patronem tej kaplicy, bo jest to największy bojownik wszechświata, a moja droga życiowa to też w pewnym sensie droga wojownika. Chciałbym, aby powstało tu też rycerstwo tego Patrona. W świecie jest wiele lęku, strachu, a św. Michał Archanioł jest przykładem tego, że zło zostało pokonane, że Jezus je zwycięża, a on jest Jego pierwszym rycerzem.

- Oprócz tych duszpasterskich zainteresowań jest Ksiądz fanem sztuk walki. Czy to fizyczne zmaganie się ze swoją słabością, mocowanie się, daje przełożenie na duszpasterskie przemyślenia, refleksje?

- Tak, zdecydowanie. Przede wszystkim jest to moją pasją życiową od dzieciństwa. Jest to świetna sprawa i można przez to bardzo wielu ludzi uczyć kultury osobistej, jakiegoś etosu, etykiety przebywania w danym miejscu. Jest to kultura z Japonii, z Chin, nie ma w tym żadnej medytacji, a tylko ukazywanie, żeby walczyć w życiu przez miłość, przez wartości, żeby coś zdobywać, żeby się trudzić i przez to rozwijać, nie zatrzymywać się w miejscu. Największym marzeniem w moich rekolekcjach czy katechezach jest doprowadzić ucznia do przekonania, że takim wojownikiem był Jezus, żeby w tym życiu nie bać się, kroczyć odważnie, rozwijać swoje charyzmaty, dary i wzrastać na tej drodze do portu zbawienia, do Boga Ojca.

- Myślę, że najtrudniejsza walka to walka ze słabością, z samym sobą.

- Zgadza się. Najwięcej człowiek męczy się ze swoim charakterem, pychą, dumą. Na treningach karate uczy się wielkiej pokory i również pokonuje samego siebie. Są takie momenty, w których albo pokona siebie, albo podda się, czego najczęściej żałuje.

- Dziękuję za ten czas. Myślę, że dzięki temu, czego się tu dowiedzieli nasi Czytelnicy na pewno zainteresują się Dziełem Biblijnym i tym miejscem. Być może znajdą się ludzie, którzy zdecydują się wesprzeć to dzieło na tyle, na ile będą potrafili, o co nie wstydzimy się prosić.

Podziel się:

Oceń:

0 -1
2008-12-31 00:00

Wybrane dla Ciebie

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Więcej ...

Nowi kanonicy

2024-03-28 12:00

Karol Porwich/Niedziela

Podczas Mszy Krzyżma bp Tadeusz wręczył nominacje i odznaczenia kapłanom diecezji.

Więcej ...

Pożegnanie poety

2024-03-28 17:13

Biuro Prasowe AK

- Niepoprawny indywidualista, a jednak bardzo przywiązany do wspólnoty ducha, obyczaju, kultury, języka – mówił o zmarłym poecie abp Wacław Depo.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Wiadomości

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną...

Wiara

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną...

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

Kościół

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Kościół

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Wiara

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Przewodniczący KEP: rozpoczynamy dziewięcioletnią...

Kościół

Przewodniczący KEP: rozpoczynamy dziewięcioletnią...

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Kościół

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

W internecie pojawiło się nieznane dotąd nagranie...

Kościół

W internecie pojawiło się nieznane dotąd nagranie...