Tydzień głębokich przeżyć

Rzadko się zdarza, by rekolekcje wielkopostne wypadły w Wielkim Tygodniu, a tak się zdarzyło w parafii garnizonowej w Jeleniej Górze i może tylko czynnym zawodowo paniom domu trudno było pogodzić przedświąteczne przygotowania z programem duchowych przeżyć, ale frekwencja na wszystkich zdarzeniach Wielkiego Tygodnia dowodziła, jak ważne i głębokie to były doświadczenia.

Przygotowanie pod kierunkiem ks. Erwina Jaworskiego

Konferencje, głoszone przez ks. Erwina, w przemyślanym cyklu tematów wprowadzały wiernych w głębię tajemnic wiary. Rekolekcjonista przypomniał, jak wielkie znaczenie mają: modlitwa, post i jałmużna, które powinny być praktykowane nie tylko w okresie Wielkiego Postu, ale również przez cały rok, a przypisać im można nie tylko te dosłowne treści, z jakimi się kojarzą. Post to nie tylko wstrzemięźliwość od pokarmów, to również między innymi dyscyplina ducha, która pozwala, by wola panowała nad tym, co wypływa z instynktu i natury. Rekolekcjonista wiele uwagi poświęcił sakramentom, które są wielkim darem Chrystusa: zapewniają żywą relację z Panem Bogiem, uwalniają z grzechów, dają moc do walki z pokusami, pomagają przebaczać i kochać. Refleksje, zamknięte w cyklu czterech konferencji są trudne do utrwalenia w całości, więc jeszcze tylko wspomnę, jak wielkie wrażenie zrobiły na mnie słowa, które dotyczyły otwartości Kościoła. To nie jest wspólnota ludzi doskonałych, czy wyłącznie pięknych i bogatych duchowo. W Kościele jest miejsce i dla grzeszników, i dla ubogich duchem. Ramiona krzyża są otwarte dla każdego. Kiedy rekolekcje dobiegały końca, kolejki przed konfesjonałami dowodziły, że kiełkuje posiane ziarno słowa.

Pamiątka Męki

W czasie Wielkiego Triduum Paschalnego wszystko przebiegało według pięknej tradycji. Była uroczysta Msza św. w Wielki Czwartek, umywanie stóp na przypomnienie misji kapłańskiej, która oznacza pełne miłości posługiwanie wiernym. Była Ciemnica z przejmującym wizerunkiem Chrystusa, gratulacje dla ks. proboszcza Andrzeja Bokieja i księży wikariuszy: ks. Piotra Karpińskiego, ks. Daniela Pieprza i ks. Krzysztofa Zambronia. Szczególnie wzruszająco brzmiały życzenia wygłoszone przez stremowane dzieci, a poruszająco - słowa Zenona Kędziory, który mówił o tym, że nie wolno zachowywać bierności w czasie nasilonych ataków na Kościół i księży. W Wielki Piątek, po modlitwach i uwielbieniu Męki Chrystusowej, po adoracji relikwii Krzyża Świętego Najświętszy Sakrament został przeniesiony do grobu Pańskiego. Każdego roku to miejsce jest przygotowane z wielkim staraniem, tak by klimat Jerozolimy z czasów ukrzyżowania był oddany jak najwierniej. Tym razem elementy aranżacji odnosiły się do współczesnych realiów: powalone bezładnie krzyże nawiązywały do faktów znieważania i lekceważenia najdroższego dla chrześcijan znaku wiary. Pusty ekran z charakterystyczną planszą radia i telewizji TRWAM przypominały podejmowane próby wyciszenia i ograniczenia skuteczności katolickich mediów, a szkolna tablica z napisem KATECHEZA - próby rugowania religii ze szkół. Ułamane skrzydło samolotu to nawiązanie to tragedii smoleńskiej sprzed dwóch lat. Centralne miejsce grobu zajmował obraz słabego, osuwającego się, młodego mężczyzny, który podtrzymywany jest przez Chrystusa. Ten obraz dawał do zrozumienia, że w świecie agresji, pokus, szyderstwa ze świętości tylko Chrystus może dać wsparcie przed obsuwaniem się na dno człowieczeństwa. Młoty i gwoździe to symbole ataków, które nie ustają. A czerwieniejące bukiety tulipanów to jakby krople krwi, które spadły z ciała Umęczonego. Tych znaków - symboli pomieszczono w grobie Pańskim więcej i tylko podziwiać należy wrażliwość, wyobraźnię, spostrzegawczość i głębię wiary Daniela Koniecznego, legnickiego seminarzysty, który pochodzi z parafii garnizonowej, a potrafi tak pięknie aranżować co roku groby Pańskie i betlejemskie żłóbki.

Wigilia Paschalna

Ani zła pogoda, ani późna pora nie zniechęciły wiernych do uczestnictwa w tryumfalnej liturgii Wigilii Paschalnej. Starsi, młode rodziny, młodzież, dzieci, maluchy w wózeczkach - wszyscy trwali w skupieniu przez trzy godziny trwającej liturgii, uświetnionej śpiewem scholi, która powstała przy parafii. Czytania mszalne przypomniały dzieje zbawienia, a zaczynały się od stworzenia świata, poprzez epizody z losów Narodu Wybranego, przez zapowiedzi nadejścia Mesjasza aż po spełnienie tych proroctw. Kościół był wypełniony, zabrakło miejsc siedzących, a mimo to wszyscy trwali z eucharystycznej jedności i świątynię opuściły w czasie trwania liturgii tylko cztery osoby Na koniec ruszyła procesja, by zamanifestować radość Zmartwychwstania. Kiedy wierni ponownie wypełnili kościół, zabrzmiał tryumfalny hymn i ks. proboszcz Andrzej Bokiej podziękował kapłanom, służbie liturgicznej, śpiewającemu zespołowi, a także wiernym za wspólne przeżywanie tych wielkich dni. Nie zabrakło słów wdzięczności pod adresem wolontariuszy, którzy po święceniu pokarmów, które zakończyło się o godzinie piętnastej, zdążyli posprzątać sanktuarium Krzyża Świętego. Na zakończenie życzył radosnego świętowania.

Inne świętowanie

Nie wszyscy przeżywali Wielki Tydzień w swoich parafiach i w rodzinnych domach. Niektóre familie wyjechały do Tęczyna, do ośrodka rekolekcyjnego kapucynów, by tam wśród innych ludzi wiary przeżyć pamiątkę Męki Pańskiej i Zmartwychwstania. - Po raz pierwszy taki wyjazd był naszym udziałem - podzieliła się wspomnieniem z niedawnych przeżyć Martyna Migdalska z parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty. - Okazuje się, że było to już dwudzieste tego typu spotkanie. Uczestniczyło w nim od początku 150 osób, całe rodziny z dziećmi, a potem jeszcze dojechali ci, którzy Wielki Tydzień przeżywali w swoich parafiach, ale świąteczny finał sprowadził ich do Tęczyna. Trzech braci zakonnych dzieliło się z uczestnikami Słowem Bożym, a sam początek nawiązywał do starotestamentalnego przeżywania Święta Paschy. Wszyscy wracali umocnieni w wierze i pełni siły na dalsze trwanie przy Chrystusie i Kościele.