"Serdecznie dziękujemy redakcji Niedzieli za artykuł z poprzedniego roku, przedstawiający sytuację w Sudanie. Artykuł ten poruszył wiele serc i zaowocował różnego rodzaju pomocą. W imieniu całej wspólnoty Misjonarzy Kombonianów składamy serdeczne ´Bóg zapłać´ za ofiary, które jeszcze wpływają. Chcemy również podzielić się informacjami o sytuacji w Sudanie. Szczególnie dotkliwa jest klęska głodu" - pisze do Niedzieli ks. Manolo Torres, redaktor naczelny Katolickiego Informatora Misyjnego Misjonarze Kombonianie.
Poniżej publikujemy fragmenty listu nadesłanego przez ks. Michele Stragapede, przełożonego wspólnoty Misjonarzy Kombonianów w Agang Rial, w diecezji Rumbek w południowym Sudanie. Jest to strefa najbardziej dotknięta głodem.
Na początku maja br. komisja złożona z przedstawicieli różnych organizacji międzynarodowych, obecnych w południowym Sudanie, przeprowadziła kontrolę w regionie Bahr al GhazaUl, skąd nadeszły sygnały, że ludność cierpi z powodu głodu. Komisja ujawniła, że nadsyłana pomoc nie zawsze w całości docierała do ludzi. Znaczna część żywności "zabłądziła po drodze" i znalazła się na "czarnym rynku", z czego skorzystały władze lokalne.
Nasze ośrodki kontynuują dzieło pomocy dla najbiedniejszych, dla dzieci, starców, trędowatych. Staramy się dotrzeć do miejsc oddalonych od naszych ośrodków, gdyż obawiamy się, że tam właśnie ludność cierpi najbardziej z powodu niedożywienia. W tym roku wzrosła liczba zapisów do naszej szkoły podstawowej w Agang Rial. Mamy 600 chłopców i dziewcząt. Wiemy, oczywiście, że wielu wybrało szkołę ze względu na talerz zupy, który uczniowie otrzymują po lekcjach. Niestety, bywa to dla nich jedyny posiłek w ciągu dnia.
Przewieźliśmy do Nairobi chłopca o imieniu Akolda, który przed 10 laty doznał blokady mięśni szczęki i nie mógł otwierać ust. Trzeba było usunąć mu siekacze, aby mógł przełykać pożywienie. Teraz czeka go operacja. Gdybyśmy na początku choroby mogli podać mu antybiotyk, wszystko przebiegłoby znacznie prościej. Jednak wówczas nasza misja nie była jeszcze otwarta, zaś w tej strefie nie było żadnego lekarza. Przy tej okazji nasuwa się refleksja: personel medyczny jest tutaj bardzo potrzebny. I pomyśleć, że we Włoszech jest nadmiar lekarzy i wielu z nich nie ma pracy...
My, misjonarze, jesteśmy świadomi, że podstawową przyczyną wszystkich tutejszych nieszczęść jest wojna. Ona zrodziła egoizm, uchodźców, utratę tożsamości plemiennej. (...) Ludzie znają jedynie " prawo silniejszego", nie umieją sobie wyobrazić życia bez przemocy. Potrzeba będzie kilku pokoleń, by wpoić takie wartości, jak pokój, poszanowanie praw człowieka. Nie wystarczy nasze zaangażowanie w rozwój szkolnictwa. Powinniśmy rozpocząć poważną pracę formacyjną wobec kierujących wspólnotą, a to wymaga ustawicznego i bardzo głębokiego zaangażowania finansowego.
Wiele można dokonać dzięki pomocy finansowej naszych dobroczyńców, ale pożądana byłaby tu systematyczność, która umożliwiłaby zaplanowanie inicjatyw długofalowych. Pomoc Afryce oznacza przede wszystkim pomoc samym sobie w sprawiedliwym dzieleniu się z innymi. Zaangażowanie społeczne nie powinno być sferą wyłącznie dla młodych idealistów czy polityków. Bogactwo i nędza drugiego człowieka muszą nas bezpośrednio dotykać i budzić w nas "święty gniew" ludzi gotowych do demaskowania zła. Powinniśmy bardziej wychodzić ku innym z całym naszym sercem i przy całej naszej słabości.
Konto pomocy dla głodujących mieszkańców Sudanu:
BPK SA IO/Warszawa
nr 11101011-43629-2700-1-77,
z dopiskiem: "Sudan"