Podczas audiencji generalnej w środę 29 grudnia 1999 r. Jan Paweł II skorzystał z nowego środka lokomocji - ruchomego podium z poręczami. Dzięki temu Ojciec Święty był lepiej widoczny dla pielgrzymów, gdy przemierzał drogę do głównego ołtarza Bazyliki św. Piotra. Podium przesuwali "sediari pontifici", którzy do 1978 r. nosili tzw. sedia gestatoria - lektykę używaną przez poprzedników obecnego Papieża. Jan Paweł II zrezygnował z tego środka lokomocji zaraz na początku Pontyfikatu. Próbowano znaleźć jakąś alternatywę, głównie z myślą o audiencjach w Auli Pawła VI.
I tak pojawił się tam rodzaj podestu na kółkach, z którego Papież był lepiej widoczny, niż gdy stał na podłodze. Były trzy takie wózeczki, nazywane "kręglami". Personel ustawiał je w głównym przejściu Auli, w miejscach, z których Jan Paweł II chciał pozdrowić obecnych. Z wózeczków zrezygnowano jednak po zamachu w 1981 r.
Obecnie, korzystając z ruchomego podium, Ojciec Święty może szybciej pokonywać m.in. odległości w Bazylice św. Piotra - w największej świątyni katolickiej świata.

1. W ubiegłą niedzielę liturgia ukazała nam Świętą Rodzinę z Nazaretu, wzór dla każdej rodziny, która pozwala się prowadzić zadziwiającemu działaniu Boga.
W świecie zachodnim Boże Narodzenie jest uznawane za święto rodziny. Przebywanie razem i wymiana darów podkreślają mocne pragnienie wzajemnej komunii oraz ukazują najgłębsze wartości instytucji rodzinnej. Jawi się ona jako komunia osób, zbudowana na prawdzie, miłości, nierozerwalnej wierności małżonków oraz przyjmowaniu życia.
W świetle Bożego Narodzenia rodzina dostrzega własne powołanie, by tworzyć wspólnotę planów, solidarności, przebaczenia i wiary, gdzie każdy człowiek nie traci własnej tożsamości, lecz wnosząc właściwe sobie dary, przyczynia się do wzrostu wszystkich. Tak było w Świętej Rodzinie, którą wiara przedstawia jako początek i wzór rodzin oświeconych przez Chrystusa.
2. Módlmy się, aby Wielki Jubileusz, dopiero co rozpoczęty, stał się rzeczywiście okazją do łaski i odkupienia dla wszystkich rodzin świata. Niech światło Wcielenia Słowa pomaga im lepiej zrozumieć i urzeczywistnić ich własne powołanie, ten plan, który Bóg ma wobec nich, aby rodziny stały się żywym obrazem Jego miłości.
Jubileusz stanie się w ten sposób okazją do nawrócenia w łonie każdej rodziny. Będzie to czas sprzyjający wzmocnieniu relacji uczuciowych w każdej rodzinie oraz odbudowy rozbitych ognisk rodzinnych. Niech każda rodzina chrześcijańska uświadomi sobie jeszcze bardziej swoje wielkie powołanie w Kościele i świecie! Potrzebna jest dzisiaj szczególna troska o wszystkie rodziny, zwłaszcza o rodziny najuboższe i te, w których brak jest pokoju; istnieje potrzeba zachęty do przyjęcia poczętego życia, gdyż każde dziecko, które przychodzi na świat, jest darem i nadzieją dla wszystkich.
3. W dzisiejszych czasach, gdy może bardziej niż inne instytucje, "rodzina znajduje się pod wpływem rozległych, głębokich i szybkich przemian społecznych i kulturowych", ważne jest, aby wierzący z mocą potwierdzali, że "małżeństwo i rodzina stanowią jedno z najcenniejszych dóbr ludzkości". Dlatego Kościół niestrudzenie pragnie "służyć każdemu człowiekowi zatroskanemu o losy małżeństwa i rodziny" (Familiaris consortio, 1).
Niech Wielki Jubileusz Roku 2000 będzie dla wszystkich rodzin okazją do otwarcia z odwagą drzwi Chrystusowi, jedynemu Zbawicielowi człowieka. Chrystus bowiem jest nowością, która przekracza wszelkie oczekiwania człowieka, jest ostatecznym kryterium oceny rzeczywistości doczesnej oraz każdego projektu zmierzającego do uczynienia egzystencji człowieka bardziej ludzką (por. Incarnationis mysterium, 1).
Z tą świadomością wchodzimy do Domu w Nazarecie, prosząc Świętą Rodzinę, aby strzegła i błogosławiła wszystkie rodziny świata, by stawały się "szkołą pełniejszego i bogatszego bezpieczeństwa" (Gaudium et spes, 52).

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach - paulin