Tajemnica I - Zmartwychwstanie

Różnica postaw: dla żołnierzy pusty grób nie był wcale radosny. Oni wiedzieli, że będą musieli ten fakt jakoś wytłumaczyć czy raczej usprawiedliwić siebie, że w ogóle do czegoś podobnego doszło. Dla faryzeuszy i uczonych w Piśmie ten fakt oznaczał osobistą klęskę, całkowitą przegraną. Bo nagle okazało się, że ich mądrość zawiodła, że ich siła okazała się ułudą, że nawet rzymska straż nie zdała się na nic.
Natomiast dla Apostołów i Marii Magdaleny wiadomość o pustym grobie, o Zmartwychwstaniu Chrystusa okazała się niesamowicie radosna. Bo okazało się, że wierzyli nie na próżno, że nie zmarnowali tych kilku lat, które spędzili z Jezusem, że wszystko, co głosił Chrystus, było Prawdą.

Tajemnica II - Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Różnica postaw: Apostołowie chcieli zatrzymać Chrystusa tylko dla siebie, było im dobrze z Chrystusem, życie z Nim było tak niesamowicie fascynujące. Chrystus był Synem Maryi, ale Ona nie chciała zatrzymać Go tylko dla siebie. Wiedziała, że Chrystus należy do Boga i do ludzi.
Chrystus nie chciał, żeby Apostołowie byli bierni, statyczni. Chrystus chciał, żeby Apostołowie poszli na cały świat, żeby wszystkim głosili Ewangelię, żeby opowiadali o Domu Ojca, gdzie Bóg czeka na wszystkich.

Tajemnica III - Zesłanie Ducha Świętego

Różnica postaw: wydarzenia Wielkiego Piątku spadły na Apostołów niespodziewanie jak grom z jasnego nieba. Wprawdzie Chrystus kilkakrotnie zapowiadał Swoją Mękę, ale oni nie brali tego na serio. Teraz byli mocno przestraszeni, bali się o przyszłość. Bo jeżeli żydzi ukrzyżowali ich Mistrza, to teraz to samo mogli uczynić z nimi. Dlatego Apostołowie próbowali się zabezpieczyć - dlatego zamknęli drzwi Wieczernika.
A Duch Święty przyszedł po to, żeby te drzwi otworzyć. Przyszedł po to, żeby z tchórzliwych uczniów uczynić odważnych i mądrych głosicieli, świadków Jezusa Chrystusa.

Tajemnica IV - Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Różnica postaw: Maryja powiedziała Bogu w sposób zdecydowany: " Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!" (Łk 1, 38). Słowami powiedziała to w Nazarecie, w chwili Zwiastowania, ale czynami mówiła to ciągle, a szczególnie mocno wypowiedziała to stojąc pod krzyżem Chrystusa. Nic dziwnego, że w nagrodę za tak wspaniałe posłuszeństwo, za tak cudowną miłość otrzymała najwspanialszą nagrodę: Niebo.
Człowiek współczesny kilka razy dziennie powtarza Bogu: " Bądź wola Twoja!". Szkoda tylko, że za pięknie brzmiącymi słowami nie zawsze idzie piękno życia, trafność wyborów, wierność przykazaniom. Szkoda tylko, że zbyt często ten współczesny człowiek wędruje swoimi drogami, a one nie zawsze prowadzą do Nieba.

Tajemnica V - Ukoronowanie Maryi

Różnica postaw: ziemscy królowie mają swoją politykę, mają swoje prawo, które jakże często jest bezprawiem. Ziemscy królowie myślą o własnym szczęściu, o osobistej przyszłości. Ludzie są dla nich tylko narzędziami, które można użyć dla zrealizowania konkretnych celów, dla osiągnięcia określonych korzyści.
Maryja mówi na kartach Ewangelii: "Zróbcie wszystko, cokolwiek (mój Syn) wam powie" (J 2, 5b). A Chrystus ciągle przypomina nam o konieczności miłowania Boga i ludzi. A Chrystus ciągle przypomina nam, że Bóg jest największą świętością, dlatego także człowiek jest kimś świętym, nietykalnym. To jest najwspanialsze Prawo. To jest najwspanialsze Królestwo.