Nagła śmierć bp. Jana Chrapka to niepowetowana strata dla Kościoła w Polsce. Był to człowiek niezwykłej skromności, o urzekającej sile osobistego, wręcz promieniującego duchowego świadectwa. Prawdziwy człowiek dialogu, któremu Kościół w Polsce zawdzięcza w dużej mierze przełamanie bariery dzielącej go od środków masowego przekazu.
Sposób pełnienia urzędu biskupiego przez ks. Jana Chrapka w odniesieniu do sytuacji Kościoła w Polsce miał charakter prawdziwie przełomowy. Był to człowiek wielkiej pokory i duchowej siły, nadzwyczaj poważnie traktujący każdego swego rozmówcę; duchowy towarzysz i przyjaciel wielu zabłąkanych dusz, które dzięki niemu odnajdywały nową nadzieję. Mimo nawału zajęć zawsze znajdował czas na wielogodzinne rozmowy, jeśli mogło to komuś pomóc. Był biskupem niezwykle wrażliwym na zwykłą ludzką biedę, wręcz współczującym każdemu spotkanemu potrzebującemu i cierpiącemu. Do końca pozostał zwykłym, prostym zakonnikiem ze Zgromadzenia Michalitów. Był człowiekiem, który zawsze pełnił swoją pasterską misję ponad wszelkimi podziałami. Nikogo nie odtrącał, przyjaźnił się zarówno z zasłużonymi działaczami chrześcijańskimi, jak i z ludźmi stojącymi daleko od Kościoła, policjantami i pracownikami służb specjalnych. Wielu spośród tych ostatnich przeżyło głębokie nawrócenie w trakcie bliskiej współpracy z
Księdzem Biskupem, gdy przygotowywał on papieskie wizyty w Polsce.
Bp. Chrapka cechowała niespotykana otwartość na to, co niespodziewane. Mimo bardzo napiętego kalendarza, zawsze był gotów zmienić swój program dnia, jeśli była taka potrzeba, i jechać tam, gdzie go wzywano.
Bp Chrapek to człowiek nieprawdopodobnej wręcz skromności. Służył wielu, a nie pozwalał, by jemu służono. (...) Zanim został biskupem był doskonałym redaktorem i dziennikarzem, który dał się poznać od tej strony jako redaktor naczelny miesięcznika michalitów Powściągliwość i Praca. Pismo to, gdy kierował nim bp Chrapek, było miejscem spotkania ludzi wszystkich opcji w poszukiwaniu wspólnego świata wartości.
Był jednym z twórców koncepcji otwartości Kościoła wobec mediów, która z wielkim trudem przebijała się przez Episkopat Polski na początku lat dziewięćdziesiątych. To człowiek zaprzyjaźniony i podziwiany przez niemal całe środowisko dziennikarskie w Polsce. ( ...) Człowiek, którego osobiste świadectwo wobec dziennikarzy zmieniło obraz Kościoła w polskich mediach. Był jednym z twórców Katolickiej Agencji Informacyjnej i do końca życia członkiem jej Rady Programowej ze strony Konferencji Episkopatu.
Śmierć bp. Chrapka zbiegła się z obradami w Rzymie X Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów poświęconego misji i posłannictwu biskupa. Biskup radomski był doskonałym wzorem biskupa w trudnej rzeczywistości dzisiejszego świata: człowiekiem mądrym, ubogim, pokornym i... świętym.