Kościół katolicki pełni swoją misję na ziemi wśród ludzi. Wszystkie parafie powstają z myślą o ludziach, ich troskach, kłopotach i pomocy w ciągłym odnajdywaniu drogi do Boga. Wspólnoty parafialne mają stać się dla nas drugą rodziną. W każdej dobrej rodzinie nie przechodzi się obojętnie wobec ważnych rocznic, a planuje się ich uroczyste świętowanie. W kościele, tak jak w rodzinie, powinniśmy być tam, gdzie trzeba.

Festiwal "Totus Tuus" to jeden, ale nie jedyny, element obchodów rocznicowych. W odpowiedzi na apel Ojca Świętego, który poprosił nas o modlitwę, postanowiliśmy dedykowany jemu śpiew połączyć z modlitewnym czuwaniem wieczornym pod hasłem: "Ojcze Święty, pomożemy ci!" Pogoda dopisała, wieczór z Janem Pawłem II rozpoczęliśmy ogniskiem jedności z Ojcem Świętym (kiełbaski, radosny śpiew...). Po nim nastąpił Apel Jasnogórski przygotowany przez młodzieżową scholę parafii Pięciu Polskich Męczenników. A do godziny 24.00 trwało czuwanie modlitewne prowadzone przez przedstawicieli gorzowskich parafii.

Główne uroczystości rocznicowe miały jednak miejsce podczas niedzielnej Eucharystii sprawowanej pod przewodnictwem bp. Pawła Sochy, który też wygłosił słowo Boże. W czasie homilii Biskup ukazywał Ojca Świętego jako głowę Kolegium Kapłańskiego, który strzeże depozytu wiary i prowadzi ludzi do świętości. To zaś, jak skutecznie tę rolę spełnia, możemy zaobserwować nawet na płaszczyźnie zewnętrznej - w relacji do narodów całego świata. Gdy Jan Paweł II wstępował na Stolicę Piotrową w Watykanie pracowali ambasadorowie z 94 krajów świata, dzisiaj tych krajów jest 174. Widać więc, że autorytet papieskiej działalności w świecie sprawia, iż państwa, gdzie katolicy stanowią jeden lub nawet ułamek procenta, zaczynają nawiązywać stosunki dyplomatyczne. Wszystko zaś po to, by mieć kontakt z człowiekiem, którego uważa się za najwyższy autorytet duchowy i moralny świata.

Ponieważ niedzielna uroczystość dotyczyła także kolejnej, 28. rocznicy powstania naszej gorzowskiej diecezji, biskup wspomniał krótko jej historię. Erygował ją Papież Paweł VI w 1972 r. razem z dwiema innymi diecezjami: koszalińsko-kołobrzeską i szczecińsko-kamieńską. Za ważne podkreślenia uznał, iż miało to miejsce wtedy, gdy relacje z sąsiadem zachodnim były bliskie układów politycznych. Do tego bowiem czasu - przez 27 lat istniała struktura tymczasowa diecezji (która obowiązuje zawsze do czasu podpisania układów o stabilności granic) . "Dzisiaj - mówił Ksiądz Biskup - powinniśmy więc dziękować Bogu za 55 lat działalności Kościoła na naszych ziemiach i za ludzi, którzy budowali fundamenty życia wiary na ziemi lubuskiej - a trzeba nadmienić, że do 1972 r. była to administracja obejmująca także Szczecin, Koszalin, Słupsk aż po Bytów. Swego czasu stanowiliśmy zatem największą jednostkę administracyjną Kościoła w Polsce". Biskup diecezjalny bardzo gorąco zachęcał, abyśmy za wzorem Ojca Świętego nawiązywali do korzeni i oddawali hołd męczeństwu Braci Międzyrzeckich z 1003 r. Dziękując za ich świadectwo wiary, nie możemy jednak zapominać o współczesnych świadkach wiary, takich jak bp Wilhelm Pluta, który objął urzędowanie po ks. Edmundzie Nowickim wygnanym z Gorzowa przez komunistów w 1951 r. Nie możemy zapomnieć także o ks. Tadeuszu Załuczkowskim i następnych administratorach.

Ksiądz Biskup nawiązał także do komentarzy światowej prasy o pamiętnej pielgrzymce Ojca Świętego do naszej Ojczyzny w roku 1997 r. W żadnym z nich, jak zauważył, nie pominięto Gorzowa z powodu ojcowskiej prośby o modlitwę, o którą właśnie nas tu - w Gorzowie poprosił. I w tym kontekście gorzowski element powraca do dziś w licznych papieskich pielgrzymkach (także tej do Ziemi Świętej) oraz wypowiedziach Ojca Świętego.

Po homilii przedstawiciele wszystkich parafii naszej diecezji zanosili do ołtarza dary. W tym roku były nimi krótkie historie lokalnych wspólnot parafialnych opatrzone zdjęciami. Ta wymowna procesja z darami zdawała się nie mieć końca. Choć dary do ołtarza zanosili wybrani delegaci parafii, to cały Plac Jana Pawła II wypełniony był radosnym tłumem diecezjan.

Uroczyste "Te Deum" odśpiewane przez wszystkich uczestników celebracji było więc z jednej strony wysławianiem Pana za naszego Wielkiego Rodaka z okazji 3. rocznicy spotkania się z nami na historycznym już Wzgórzu Papieskim, z drugiej zaś podziękowaniem Bogu za 28 lat istnienia naszej diecezji.

Po Eucharystii na placu odbył się koncert laureatów sobotniego festiwalu "Totus Tuus". Chwile wspólnej modlitwy w scenerii melodyjnych utworów religijnych stały się dla wielu z nas piękną alternatywą wobec sobotnio-niedzielnego ślęczenia przed telewizyjnym ekranem. Bardzo budujący jest fakt, że wielu z nas naprawdę pamięta o danej obietnicy i potrafi dokonywać właściwych wyborów.