600-lecie swojego istnienia obchodziła 12 czerwca br. parafia w Staroźrebach. Uroczystość połączona była z wizytacją kanoniczną parafii oraz bierzmowaniem 66 gimnazjalistów. Uroczystej Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił biskup płocki Stanisław Wielgus.

Księdza Biskupa oraz licznie przybyłych gości powitał proboszcz i dziekan dekanatu staroźrebskiego - ks. kan. Lucjan Rawa. Po przybyciu do ołtarza i modlitwie liturgicznej, Pasterza diecezji powitali również przedstawiciele dorosłych, młodzieży i dzieci, oraz bierzmowani i ich rodzice, składając życzenia z okazji przypadającej w tym czasie 40. rocznicy święceń kapłańskich, a następnie Ksiądz Proboszcz wprowadził zebranych w historię parafii i przedstawił sprawozdanie wizytacyjne.

Parafię Staroźreby erygował w 1402 r. na prośbę Stanisława Grada ze Szreńska biskup Jakub z Korzkwi. Ziemia staroźrebska była przez 200 lat własnością rodu Krasińskich. Od 1782 r. przynależała do rodu Bromirskich, którzy bardzo dbali o parafię i istniejące wtedy na jej terenie kościoły drewniane. Obecny kościół ufundowała w 1855 r. żona Onufrego, Aniela z domu Porczyńska. W XVI w. parafia wydała bp. Michała Staroźrebskiego, późniejszego biskupa przemyskiego, znanego pod nazwiskiem swojej matki jako Michał Sobiejujski. W dawnym pałacu Krasińskich i Bromirskich 20 maja 1920 r. pierwszego nuncjusza w wolnej Polsce, który w 2 lata potem został papieżem jako Pius XI, przyjmował hrabia Karol Stadnicki. 10 lipca 1928 r. Staroźreby witały ówczesnego prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego.

Do tej bogatej historii nawiązał w homilii bp Stanisław Wielgus, mówiąc: "600 lat to więcej niż połowa naszej polskiej historii; 600 lat przynależenia parafii waszych przodków do Kościoła Chrystusowego; 600 lat wierności Chrystusowi - to ogromne dziedzictwo, które mamy za sobą, ogromny duchowy skarb".

W to historyczne dziedzictwo wchodzi współczesna młodzież. Jest to jednak - jak zauważył Ksiądz Biskup, mówiąc do bierzmowanych - świat bardzo trudny "przede wszystkim ideowo, bowiem nasza młodzież jak nigdy w historii naszego narodu wydana jest dzisiaj na najróżniejsze pokusy, na pokusę materializmu, na pokusę relatywizmu moralnego, który nie odróżnia dobra od zła, na pokusę konsumpcjonizmu, który sprawia, że młodzi ludzie nawet z rodzin katolickich nie mogą powstrzymać tego głodu rzeczy, że gotowi są popełniać wszelkie zło, żeby tylko osiągnąć pieniądze na stroje, na samochody, na zabawy, na uciechy wszelkiego rodzaju. (...) Wszechobecne w telewizji, w radio i w gazetach reklamy mówią im: świat należy do ludzi bogatych, młodych i pięknych, dlatego ty też powinieneś mieć złote łańcuchy na szyję, szybki samochód, stroje, powinieneś żyć jak król; ale te same reklamy nie mówią o tym, że na dobra materialne powinieneś ciężko zapracować".

Zwracając się do rodziców bierzmowanych, Kaznodzieja powiedział: "Młodzież i dzieci to największy skarb, jaki posiada nasz naród. Dla rodziców nie ma większego skarbu, jak ich dzieci. Dlatego zwracam się z wielkim apelem do rodziców tych młodych ludzi: nie pozwólcie nikomu ich zmarnować, nie pozwólcie wydrzeć waszym dzieciom Boga z serca, bo to jest droga ku nieszczęściu, ku rozpaczy, ku upadkowi, ku demoralizacji".

Mówiąc o historii parafii i jej współczesności, Ksiądz Biskup stwierdził: "Kościół to rzeczywistość bosko-ludzka.Ma ona 2 wymiary: ten najważniejszy wymiar duchowy, w którym chodzi o zbawienie naszych dusz, ale także związany z nim nierozerwalnie wymiar fizyczny: to jest także wasza świątynia, to są także materialne potrzeby kościoła. Ogromnie się cieszę, że są wśród was ludzie ofiarni, którzy rozumieją te sprawy, którzy śpieszą na pomoc, gdy potrzebne są remonty, renowacje, gdy potrzebne są inwestycje".

Tej ludzkiej ofiarności w parafii Staroźreby nie zabrakło: podczas Liturgii Ksiądz Biskup poświęcił dar jubileuszowy: nowy wystrój prezbiterium - ołtarz, lektorium, ławki i krzesło dla celebransa oraz nowe drzwi do świątyni, ufundowane przez Mariannę i Emmanuela Kopidakis z USA, a także dar całej parafii - tablicę upamiętniającą 600-lecie parafii i ryngraf wmurowany w ścianę świątyni dla upamiętnienia Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia chrześcijaństwa. Będą one świadczyć dla dalszych pokoleń o wierze staroźrebian żyjących na przełomie tysiącleci. Zarówno dla współczesnych, jak i dla potomnych bardzo przydatnym świadectwem 600-letniej już historii parafii Staroźreby jest wydana z tej okazji książka ks. Michała Grzybowskiego i Witolda Banasiaka Staroźreby. Z dziejów parafii i gminy. Jej omówienie prezentujemy na str. 1.