Mój Najdroższy Piotrze!

Dziś jest fantastyczny dzień. Cudowne słońce. Jak Ci już powiedziałam, zabrałam wszystkich do Checruit¹. Pierluigi wstrzymał oddech, gdy tylko ruszyła napowietrzna kolejka linowa. Następnie zaczął z tymi swoimi okrzykami. Czy możesz sobie wyobrazić, w jaki sposób obserwowali go i wtórowali mu wszyscy pasażerowie?! Potem, na wyciągu krzesełkowym, bardzo, ale to bardzo, interesował się wszystkim: łąkami, kwiatami, krowami. A po odpoczynku nie chciał schodzić. Tak bardzo mu się podobało!
Mariolina nigdy nie płacze. Płacz wywołałam [dopiero] papką przygotowaną na ognisku przez Gianfranca, który zatroszczył się o ogień². Jednym słowem, spędziliśmy naprawdę piękny dzień, zakończony potem Twoim telefonem³.
Słyszałeś Gigetta, jak głośno Cię wołał i jak całuje?!
Wydaje mi się, że odleciałeś już do Barcelony. Jeśli będziesz się mniej męczył i zrobisz to nieco szybciej, z pewnością będzie to dla Ciebie korzystne.
Oczekuję na Twój telegram, a nade wszystko czekamy na Ciebie z otwartymi ramionami we wtorek 29. Powiedz także komandorowi Lazzariemu⁴, że lekarz przepisał Ci jeszcze jeden miesiąc całkowitego odpoczynku. Jeśli teraz nie uczynisz tego, co Ci się prawnie należy, kiedy chcesz sobie odpocząć? Nie zapomnij zabrać zastrzyków wapna (w szafie w kuchni).
Do zobaczenia, Drogi Piotrze. Szczęśliwej podróży. Całusy i uściski od Twoich drogich pociech i od Twej

PS
Pozdrowienia dla mamusi. Gianfranco przypomina Ci o przywiezieniu mu znaczków.

(tłum. ks. Piotr Gąsior)

¹ Jak wynika z dalszego ciągu, mowa tu o wycieczce kolejką linową. Joanna kochała góry i przyrodę, i przekazywała tę swoją miłość dzieciom.
² W rzeczywistości dziecko stało obok piecyka. Joanna jest tu przychylnie ironiczna w stosunku do kuzyna.
³ Piotr, jak o tym wspomina w poprzednim liście, wyjechał do Barcelony. Po dotarciu do celu zatelefonował do żony.
⁴ Komandor Lazzari, dyrektor generalny Saffa, był bezpośrednim przełożonym inż. Molla. Joanna namawiała męża, aby nie rezygnował z ferii.