Zbliżająca się pielgrzymka Benedykta XVI do ojczyzny swego wielkiego Poprzednika wyzwala wspomnienie pogrzebu Jana Pawła II. Podczas homilii pogrzebowej, wygłoszonej przez kard. Josepha Ratzingera, zrozumiałam, że tylko człowiek o tak łagodnym głosie, tak konsekwentny strażnik katolickiej doktryny, może uciszyć nasz szloch i zastąpić Jana Pawła II. Duch Święty na Placu św. Piotra rozwiał szaty kardynałów i zamknął księgę Ewangeliarza na trumnie Papieża Jana Pawła II - jak jego życie, które uniósł na drugi brzeg. Jasne było, że nieustannie działając w Kościele, wskaże On na konklawe Chrystusowego Namiestnika, którego 19 kwietnia ub.r. oznajmił światu kard. Jorge Arturo Medina Estévez historycznym: „Habemus Papam!”. Kardynał Ratzinger ukazał się jako Benedykt XVI.
Pierwsze zaproszenie otrzymał już w dniu wyboru od studentów krakowskich, którzy napisali w liście: „Benedykcie XVI, mamy nadzieję, że okno w Krakowie przy ul. Franciszkańskiej nie pozostanie puste. Dlatego już dziś gorąco i serdecznie zapraszamy Cię i prosimy: Przyjedź do Polski! Przyjedź do Krakowa! Przyjedź do nas! Stań w papieskim oknie, przemów do nas i pobłogosław nam! Chcemy, byś swoją obecnością umocnił naszą wiarę w Jezusa Chrystusa, byś pomógł nam być odważnymi świadkami Ewangelii, ludźmi dla innych”. Ten nieoficjalny gest młodzieży akademickiej poprzedził oficjalne zaproszenie ze strony Rządu RP i Episkopatu Polski.
Ojciec Święty zna Polskę, do której po raz pierwszy przybył z Janem Pawłem II w 1979 r., i doświadczył entuzjazmu wiary katolickiej, siły oporu wobec antychrześcijańskiej dyktatury i ideologii. Solidaryzował się z nami, prowadząc 21 grudnia 1981 r. w Monachium modlitwy w intencji więźniów stanu wojennego w Polsce. Na czarno-białym zdjęciu, odnalezionym w zasobach internetowych, widać go stojącego pod wielkim krzyżem z zapaloną świecą w dłoni, na czele rozmodlonej grupy osób. Szlak jego wizyt w Polsce zamyka rok 2003, kiedy to przybył jako legat papieski na 750-lecie kanonizacji św. Stanisława. Wypowiedział wówczas znamienne słowa: „Europa liczy na impuls, który wypłynie z Polski, z ojczyzny św. Stanisława. Impuls, który pomoże nam w tej przeżywającej trudności wiary Europie Zachodniej przypomnieć sobie o naszych głębokich, chrześcijańskich korzeniach”.
Imię Benedykta XVI pośrednio także łączy go z nami przez jego poprzedników o tym imieniu: bł. Benedykt XI był przed swoim wyborem w 1303 r. legatem papieskim w Polsce, Benedykt XIII (1724-30) kanonizował św. Stanisława Kostkę, a Benedykt XV, wybrany na papieża tuż po wybuchu pierwszej wojny światowej, był gorącym orędownikiem naszej niepodległości. Benedykt XVI, jak przekazał delegat Stolicy Apostolskiej dr Alberto Gasbarri, pierwszą zagraniczną wizytę apostolską zaplanował do nas i powiedział Radiu Watykańskiemu: „Jestem szczęśliwy, że odwiedzę Polskę”. Dziwnym trafem nawet trasa pielgrzymki przypomina obrys serca.
Podprzeor klasztoru Jasnogórskiego i wiceprzewodniczący Komitetu Organizacyjnego Papieskiej Pielgrzymki na Jasną Górę - o. Piotr Polek OSPPE powiedział dziennikarzom: „Na obecnego Ojca Świętego Sanktuarium czeka z taką samą miłością i modlitwą, jaką otaczało jego poprzednika - Jana Pawła II”.
Wypłyńmy łodzią w naszych narodowych barwach, z żółtym żaglem na maszcie w kształcie krzyża przypominającego pastorał Jana Pawła II. Widać ją na logo wizyty papieskiej, które zaprojektował Jarosław Babikowski, absolwent warszawskiej ASP. Może Benedykt XVI, stojąc za jej sterem, dedykuje każdemu z nas to pamiętne wyznanie o swoim Poprzedniku: „(…) Czuję, jakby jego ręka trzymała moją. Zdaje mi się, że widzę jego uśmiechnięte oczy i słyszę jego słowa skierowane do mnie w tej szczególnej chwili: «Nie lękaj się!»”.