Rajmund, urodzony po 1170 r. w Villafranca del Panades w pobliżu Barcelony (Hiszpania), w starej szlacheckiej rodzinie katalońskiej Penyafort, był spokrewniony z królem Aragonii. W roku 1210 udał się do Bolonii, gdzie ukończył prawo kościelne i rzymskie. Już jako dwudziestoletni młodzieniec wykładał filozofię w Barcelonie, nie otrzymując za swoją pracę wynagrodzenia. W tym też czasie wydał swoje pierwsze monumentalne dzieło – „Summę prawa” – podręcznik dla studentów prawa. U swoich uczniów starał się formować zarówno serce jak i intelekt. Obdarzony głęboką wiedzą i osobistą kulturą, odznaczał się gorliwością w formowaniu przyszłych kapłanów. Wstąpił do Dominikanów. Pracował żarliwie nad nawróceniem Maurów i Żydów. Został wybrany generałem zakonu. Mimo bardzo czynnego życia i praktyk pokutnych, którymi trapił swoje ciało, dożył 100 lat. Umarł w Barcelonie 6 stycznia 1275 r. Tam spoczywają też jego relikwie.
Oprac. na podst.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
