Zokazji 60. rocznicy święceń kapłańskich arcybiskupa seniora archidiecezji lubelskiej Bolesława Pylaka oraz 59. rocznicy tzw. cudu lubelskiego, kiedy to na obrazie Matki Bożej pojawiły się łzy, 3 lipca w archikatedrze lubelskiej została odprawiona uroczysta Msza św.
Eucharystii przewodniczył bp Marian Buczek z diecezji charkowsko-zaporoskiej na Ukrainie, a koncelebrowali m.in. bp Wacław Depo z Zamościa i bp Henryk Tomasik z Siedlec. Jubilat ze względu na stan zdrowia nie mógł uczestniczyć w uroczystościach.
Homilię wygłosił sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski bp Stanisław Budzik.
- Człowiek to istota szukająca, szuka przez całe życie i nigdy nie jest zadowolony z tego, co odnalazł. W sercu człowieka tkwią pragnienia tak wielkie, że nic, co skończone, nie potrafi ich zapełnić - mówił.
Po Eucharystii rzesza wiernych wyruszyła na ulice Lublina w procesji różańcowej.
Łzy na obrazie Matki Bożej, znajdującym się w bocznej kaplicy w archikatedrze lubelskiej, zauważono 3 lipca 1949 r. Wiadomość dotarła do kościelnego, który po obejrzeniu wizerunku opowiedział o zdarzeniu wikariuszowi. Do katedry zaczął napływać tłum wiernych, ze względów bezpieczeństwa biskup pomocniczy polecił zamknąć na noc świątynię.
Następnego dnia bp Piotr Kałwa powołał komisję do zbadania zjawiska. Skład chemiczny łez pozostał nieznany. Ustalono, że na pewno nie były to krople wody pochodzące z kropidła ani skroplona para wodna.
Bp Kałwa skierował list do wiernych, utrzymany w ostrożnym tonie. Było to wywołane także obawą przed możliwymi konsekwencjami ze strony władz. List potwierdzał nadprzyrodzone moce płynące z obrazu Matki Bożej.
Wiadomość o płaczącym obrazie szybko rozniosła się po Polsce. Napływ ludzi był ogromny. Stwierdzono uzdrowienia, świadectwa spisywano w zakrystii w specjalnej księdze, która zaginęła w czasie rewizji UB w katedrze.
Władza starała się przeciwdziałać kultowi. 17 lipca na placu Litewskim władze zorganizowały wiec przeciw „politykierom w sutannach”. W wyniku prowokacji UB pod komisariat MO udała się grupa ludzi, by uwolnić aresztowanych wcześniej porządkowych - urządzono łapankę i aresztowano ich. W związku z masowymi aresztowaniami 18 lipca Kuria wystosowała pismo do duchowieństwa z prośbą, by powstrzymać wiernych od pielgrzymek. Aresztowano także wikariuszy z katedry, kościelnych, zastępcę organisty, lekarza z komisji i siostrę szarytkę. Dzięki osobistej interwencji prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego aresztowani opuścili więzienie w lipcu 1950 r.
Dopiero w 1975 r. w katedrze zorganizowano uroczystość rocznicową. W 1981 r. obraz przeniesiono procesjonalnie w otoczeniu ok. 30 tys. wiernych ulicą Królewską. Obraz koronował 26 czerwca 1988 r.kard. Józef Glemp.