Tegoroczne uroczystości odpustowe w jeleniogórskim kościele garnizonowym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego miały szczególny charakter. Zazwyczaj jest to zarazem dzień inauguracji kolejnego Międzynarodowego Festiwalu Organowego. W bieżącym roku jednak było inaczej. W dniu odpustu parafialnego nastąpiła bowiem uroczysta intronizacja - czyli wniesienie do świątyni - relikwii Krzyża Świętego. W uroczystości wziął udział przybyły do naszej diecezji abp Francesco Tamburino wraz z biskupem legnickim Tadeuszem Rybakiem i biskupem Stefanem Regmuntem.
Odwiedzający Jelenią Górę, wędrując miejskim deptakiem od Rynku w kierunku dworca kolejowego, bardzo łatwo mogą odnaleźć i rozpoznać charakterystyczny kształt jeleniogórskiej świątyni. Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego został wzniesiony w latach 1709-1718 r. przez architekta Marcina Frantza jako jeden z sześciu tzw. "Kościołów Łaski". Jest to świątynia poewangelicka, który od 1957 r. pełni funkcję kościoła garnizonowego. Budowla założona jest na planie krzyża greckiego, z płaską kopułą w centrum, otoczoną czterema wieżyczkami. Wnętrze wypełniają dwupiętrowe empory drewniane, a sklepienie pokrywają malowidła pędzla Franza Hoffmana. W latach 1727-1729 powstał ołtarz autorstwa Chrystiana Mentzla i organy autorstwa Michała Roedera. To typowa świątynia barokowa. Wokół kościoła był kiedyś cmentarz. Obecnie zachowały się jedynie grobowce bogatych mieszczan, pochodzące z XVIII w.
Do intronizacji Krzyża Świętego parafia przygotowywała się już od dawna. Proboszcz parafii, ks. ppłk dr Andrzej Bokiej, od dawna pragnął, aby w świątyni Podwyższenia Krzyża Świętego, gdzie całe przebogate wnętrze nawiązuje do tego wezwania, był także jakiś szczególny znak upamiętniający dokonane dzieło naszego Zbawienia. Po przedstawieniu Biskupowi Legnickiemu tej sprawy i uzyskaniu jego zgody i stosownego polecającego pisma, podjął starania wraz z kanclerzem Kurii ks. prał. dr. Józefem Lisowskim w Stolicy Apostolskiej o pozyskanie relikwii Krzyża Świętego. Starania te zakończyły się sukcesem.
Bezpośrednim przygotowaniem do uroczystości odpustowych i intronizacji relikwii były rekolekcje, spowiedź i osobista modlitwa, aby w sobotnie popułudnie 14 września br., kiedy to po procesji ulicami miasta z kościoła pw. Świętych Erazma i Pankracego relikwie zostały wniesione do świątyni przez ks. prał. Franciszka Krosmana, przy udziale dostojnych gości, duszpasterzy i wiernych tutejszej parafii i miasta.
Relikwie umieszczone zostały w ozdobnym relikwiarzu w kształcie krzyża, a autentyczność ich potwierdza dokument Stolicy Apostolskiej, Papieskiego Urzędu ds. Celebracji Liturgicznych z Apostolskiego Sakrarium - czyli miejsca przechowywania świętych przedmiotów. W kościele parafialnym umieszczone zostały w ołtarzu głównym, nad tabernakulum, za specjalną pancerną szybą.
Wszystkich przybyłych powitał proboszcz parafii, prosząc o wspólną dziękczynną modlitwę.
Mszy św. przewodniczył abp Francesco Tamburino, sekretarz Kongregacji ds. Kultu i Dyscypliny Sakramentów przy Stolicy Apostolskiej, wraz z biskupem legnickim Tadeuszem Rybakiem i biskupem Stefanem Regmuntem.
Biskup Legnicki wygłosił homilię, w której nawiązał do przeżywanej tajemnicy dnia, a także podziękowł Księdzu Arcybiskupowi, który przyjął zaproszenie i przybył do diecezji legnickiej. "Jesteśmy wdzięczni Księdzu Arcybiskupowi - mówił biskup legnicki - że podjął dla nas niemały trud podróży z Rzymu do Polski, do Legnicy i Jeleniej Góry, by stać się dziś dla nas wymownym znakiem jedności ze Stolicą Apostolską, z tak bardzo nam drogim Ojcem Świętym Janem Pawłem II i z całym Kościołem powszechnym zrodzonym z przebitego boku Chrystusa wiszącego na Krzyżu. Dziękujemy Waszej Ekscelencji, że swoją obecnością pomaga nam uczcić Chrystusowy Krzyż, jakiego relikwie dziś zostały uroczyście umieszczonej w tej świątyni i będą odbierać szczególną cześć w tym pięknym mieście położonym u stóp Karkonoszy. Polacy poprzez wieki wznoszą krzyże w miejscach związanych z ich pracą, cierpieniem, z ich życiem. Duchowieństwo i wierni Jeleniej Góry dla uczczenia Jubileuszu Roku 2000 wznieśli nad miastem duży krzyż, by mieszkańcy miasta i przejeżdżający tu liczni turyści mogli odczytywać okazane ludziom nieskończone miłosierdzie Boga objawione w Jezusie Chrystusie. Od dziś będą wielbili jeszcze pełniej Boże Miłosierdzie, modląc się przed przywiezioną z Rzymu relikwią Krzyża Świętego".
Po Mszy św. zabrał głos gość z Rzymu. Na wstępie przeprosił, że nie mówi - jak sam to określił - w pięknym polskim języku, ale będzie chciał się choć trochę polskiego nauczyć, nie tylko dlatego, że w Stolicy Apostolskiej na piętrze, gdzie mieszka Ojciec Święty, mówi się po polsku, ale i dlatego, że także w raju będzie się mówić w tym języku. Tym żartobliwym stwierdzeniem wywołał wielki aplauz wśród obecnych, ale też od razu wyjaśnił, że w raju jest już tylu polskich świętych, że na pewno polski będzie tam potrzebny.
W swej wypowiedzi, korzystając z pomocy towarzyszącego mu tłumacza ks. prał. Arkadiusza Noconia, pracownika Kurii Rzymskiej, Ksiądz Arcybiskup również nawiązał do tajemnicy liturgicznej dnia. Zwrócił uwagę, że udział w tej Mszy św. stał się wyrazem szczególnej jedności z Ofiarą Krzyżową Chrystusa, z Ojcem Świętym i całym Kościołem. "Eucharystia zawsze przypomina nam, że Krzyż Chrystusa góruje zawsze i wszędzie nad zmieniającym się światem. Krzyż jest znakiem naszego zbawienia i zawsze towarzyszy chrześcijaninowi. Na planie krzyża buduje się kościoły, krzyż stoi zawsze w pobliżu ołtarza i dominuje nad całym prezbiterium. Znak krzyża pojawia się w stałych obrzędach liturgicznych. Krzyże zdobią ściany naszych domów, spotykamy je ustawiane przy drogach, zawieszamy na szyi, w wielu krajach katolickich i prawosławnych krzyże spotykamy w urzędach, szkołach i sądach. Ustawiane na wzgórzach i wieżach kościołów, górują nad całą okolicą. Znakiem krzyża rozpoczynamy wszystkie modlitwy, nabożeństwa i najważniejsze chwile dnia. Znakiem krzyża zostaliśmy naznaczeni w dniu Chrztu Świętego... jednym słowem, w każdym momencie dnia, obowiązków, życia, spotykamy znak krzyża, ale czy rozumiemy, jakie ma on dla nas znaczenie? (...). Jezus Chrystus jednoczy się z tymi, którzy doświadczają cierpień fizycznych: chorymi, umierającymi, niepełnosprawnymi, ale także z tymi, którzy doświadczają cierpień duchowych: samotnymi, opuszczonymi, bezdomnymi, bezrobotnymi, ludźmi pozostawionymi samym sobie. Także tymi którzy doświadczają okrucieństw wojen, biedy, głodu... Każdy więc kto cierpi, może więc z nadzieją podnieść swoje oczy w kierunku krzyża, aby odnaleźć w nim misterium męki i doświadczyć siły, którą Chrystus przekazuje nam dzięki wierze. Możemy być pewni, że żadne ludzkie cierpienie nie zostanie zmarnowane lub bezużyteczne, żadna łza nie spadnie niezauważona i nie otarta przez Boga naszego Ojca.".
Na zakończenie uroczystości, proboszcz parafii ks. ppłk Andrzej Bokiej złożył swoje podziękowanie wszystkim uczestnikom i dostojnym gościom. Stwierdził, że taka chwila oczekiwana była w parafii od dawna, a sam przeżywa ją z wielką radością. Dziękując za wygłoszone słowo abp. Tamburino i Biskupowi Legnickiemu, zapewnił, że duszpasterze tej parafii dołożą wszelkich starań, aby wśród zmienności tego świata Krzyż górował nad całym życiem lokalnej wspólnoty.
Księdzu Arcybiskupowi ofiarował natomiast szczególny prezent - szablę oficerską. "Niech więc ten podarunek przypomina Księdzu Arcybiskupowi uroczystość, która dokonała się dzisiaj w kościele garnizonowym, w Jeleniej Górze, w Polsce".
Po zakończeniu Mszy św. wierni mieli okazję do indywidualnej, osobistej adoracji relikwii Krzyża Świętego. Każdy mógł ucałować relikwiarz, a tym samym z bliska zobaczyć Świętą Cząstkę.
Przypomnijmy, że to już druga świątynia w naszej diecezji, która ma relikwie Krzyża Świętego. Przed dwoma laty, 14 września 2000 r., w Roku Jubileuszowym relikwie zostały uroczyście wprowadzone do kościoła pod takim samym wezwaniem w Wałbrzychu.