Euro pełni funkcję pieniądza nie tylko w państwach unii walutowej, ale także w obrocie międzynarodowym:

Euro zyskało pozycję kluczowej waluty międzynarodowej, a strefa euro postrzegana jest jako podmiot gospodarczy porównywalny jedynie do Stanów Zjednoczonych.

Euro coraz częściej bywa wykorzystywane w ramach rezerw walutowych zagranicznych rządów - ok. 25 proc. rezerw światowych jest obecnie przechowywanych w euro, w porównaniu do ok. 17 proc. dziesięć lat temu.

Euro jest także wykorzystywane jako waluta referencyjna (waluta, wobec której mogą być stabilizowane kursy innych walut) przez ok. 40 państw, w szczególności przez kraje sąsiadujące lub te, które są handlowo powiązane z Unią Europejską, takie jak kandydaci do członkostwa.

Wiele osób spoza strefy euro korzysta z euro jako waluty równoległej, np. do gromadzenia oszczędności. Ten sposób wykorzystania euro szacuje się na ok. 70 mld.

Wszystkie nowe państwa członkowskie Unii Europejskiej przyjmą euro, gdy nadejdzie właściwy czas, co doprowadzi do dalszego powiększania strefy euro, jak również wzmocnienia roli euro na świecie.

W 2006 r. euro wyprzedziło dolara amerykańskiego i stało się walutą z największą wartością banknotów w obiegu.

Strefa euro jest największą potęgą handlową na świecie. Do 2006 r. odpowiadała za 13 proc. światowego handlu - nieco więcej niż Stany Zjednoczone.

Szacuje się, że euro doprowadziło do zwiększenia handlu między państwami strefy euro o 5-15 proc.

Euro jest obecnie szeroko stosowane przy wystawianiu faktur oraz rozliczaniu międzynarodowych transakcji handlowych.

Źródło: „10 lat waluty euro”, Komisja Europejska, 2008 r.