XXI Światowy Dzień Młodzieży wypadał 9 kwietnia 2006 i przebiegał pod hasłem „Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce” (Ps 119 [118], 105).

XXII ŚDM – „Abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 13, 34), był obchodzony 1 kwietnia 2007, też w wymiarze zdecentralizowanym.

XXIII Światowy Dzień Młodzieży pod hasłem „Gdy zstąpi na was Duch Święty, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz 1,8) znów przebiegał dwuetapowo: najpierw w Niedzielę Palmową 16 III 2008 w diecezjach i parafiach, a następnie w dniach 15-20 lipca 2008 w Sydney odbyły się jego obchody centralne z udziałem papieża.

XXIV ŚDM (5 kwietnia 2009) przebiegał pod hasłem „Złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym” (1 Tm 4, 10) i był obchodzony w diecezjach i parafiach.

XXV ŚDM (28 marca 2010) miał również wymiar lokalny, a przyświecało mu hasło „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?” (Mk 10,17).

XXVI ŚDM w 2011, którego hasłem były słowa „Zakorzenieni i zbudowani na Chrystusie, mocni w wierze” (por. Kol 2, 7), znów przebiegały dwustopniowo: najpierw – 17 kwietnia – lokalnie, a następnie na szczeblu ogólnoświatowym w dniach 16-21 sierpnia w Madrycie.

XXVII ŚDM. „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4, 4) – 1 IV 2012; obchody lokalne.

XXVIII ŚDM. „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28, 19) – najpierw lokalnie 24 marca 2013, a następnie centralnie w dniach 23-28 lipca w Rio de Janeiro. Było to pierwsze tego rodzaju wydarzenie, któremu przewodniczył nowy papież – Franciszek.

XXIX ŚDM: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie” (Mt 5, 3) – 13 kwietnia 2014 – obchody lokalne.

XXX ŚDM przebiegały pod hasłem „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5, 8) – 29 marca 2015, na szczeblu diecezjalnym i parafialnym.

XXXI ŚDM w 2016 pod hasłem „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5, 7) odbyły się najpierw 20 marca – lokalnie oraz w dniach 25-31 kwietnia – obchody centralne w Krakowie. Stały się one okazją do przyjazdu Franciszka do Polski i jego pierwszej wizyty w naszym kraju, podczas której odwiedził jeszcze Częstochowę i Oświęcim.

Do Polski przybyło ok. pół miliona ludzi z całego świata, wśród nich młodzi z Chin, głównie z Hongkongu. Część potencjalnych pielgrzymów władze zawróciły z lotniska do domów pod zarzutem „złamania wytycznych dotyczących wyjazdów zagranicznych”, odbierając im przy tym paszporty i grożąc im „poważnymi skutkami”. Ale z drugiej strony spodziewano się większej liczby gości. Jednym z czynników, ograniczających bardziej masowy ich napływ, były – obok wysokich kosztów podróży dla młodych z innych kontynentów – względy bezpieczeństwa, obawiano się mianowicie, że w czasach szalejącego terroryzmu również ŚDM mogą być przedmiotem ataku bądź zamachu. Obawy okazały się całkowicie bezpodstawne, zgodnie zresztą z ogólnymi oczekiwaniami i zapewnieniami władz.

Stosownie do wieloletniego zwyczaju główne spotkanie młodzieży z całego świata poprzedziły prawie tygodniowe odwiedziny przez młodych pielgrzymów diecezji polskich. Poznawali oni duchowe i materialne bogactwo naszego kraju, a dla goszczących ich parafii i rodzin polskich była to nieraz okazja do bliższego zapoznania się z odległymi stronami świata.

Głównym gościem, a zarazem gospodarzem spotkania był Ojciec Święty, który przybył do Polski z tej okazji 27 lipca a opuścił ją 31 tegoż miesiąca. W tym czasie odwiedził też sanktuarium na Jasnej Górze i były obóz hitlerowski Auschwitz-Birkenau, ale oczywiście głównym celem jego podróży był Kraków. Zanim udał się na Błonia, gdzie oficjalnie rozpoczęły się 31. ŚDM, otrzymał od władz Krakowa klucze do jego bram i przejechał przez centrum tramwajem z grupą młodzieży.

Na Błoniach kard. Stanisław Dziwisz odprawił 26 czerwca Mszę św. rozpoczynającą oficjalnie Dni a w dwa dni później odbyły się tam uroczystości z udziałem papieża: najpierw oficjalne powitanie go i spotkanie modlitewne (28 VII), a nazajutrz Droga Krzyżowa z udziałem ponad 800 tys. osób, nie tylko młodych, z całego świata, połączona z krótkimi przedstawieniami ilustrującymi poszczególne stacje.

30 lipca Dni przeniosły się do Brzegów koło Wieliczki, gdzie najpierw zorganizowano czuwanie modlitewne z Franciszkiem a na drugi dzień (niedziela, 31 lipca) odprawił on tam uroczystą Mszę św., będącą głównym i wieńczącym punktem ŚDM. O ile w pierwszym z tych wydarzeń wzięło udział ok. półtora miliona osób, to liczbę uczestników liturgii pontyfikalnej ocenia się na prawie 3 mln. Po jej zakończeniu Ojciec Święty przekazał ogień miłosierdzia młodzieży z sześciu kontynentów a po modlitwie Anioł Pański zapowiedział, że następne centralne obchody Światowych Dni Młodzieży odbędą się w 2019 w Mieście Panama.

XXXII ŚDM przebiegały na szczeblu diecezjalnym i parafialnym pod hasłem „Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” (Łk 1,49) w dniu 9 kwietnia 2017.

XXXIII ŚDM odbyły się na szczeblu lokalnym pod hasłem „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga” (Łk 1, 30) – 25 marca 2018.

XXXIV ŚDM, obchodzone w 2019 pod hasłem „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa” (Łk 1, 38), przebiegały znów dwutorowo: najpierw 22-27 stycznia – uroczystości centralne w Panamie a następnie w Niedzielę Palmową 14 kwietnia – na szczeblu lokalnym.

XXXV ŚDM odbyły się w wymiarze zdecentralizowanym 5 kwietnia 2020 pod hasłem „Młodzieńcze, tobie mówię wstań” (por. Łk 7, 14).

XXXVI ŚDM w 2021, znów w diecezjach i parafiach, obchodzono pod hasłem „Wstań. Ustanawiam cię świadkiem tego, co zobaczyłeś” (por. Dz 26, 16) po raz pierwszy w nowym terminie: zamiast Niedzieli Palmowej – 28 marca – Ojciec Święty zarządził, że odtąd Dni będą obchodzone w ostatnią niedzielę roku kościelnego, czyli w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata – po raz pierwszy było to 21 listopada 2021.

XXXVII ŚDM pod hasłem „Maryja wstała i poszła z pośpiechem” (Łk 1, 39) odbyły się najpierw 20 listopada 2022, a następnie obchody centralne w dniach 1-6 sierpnia 2023 w Lizbonie. Początkowo planowano, że – zgodnie z dotychczasowym 3-letnim cyklem ich organizowania – młodzi katolicy z całego świata przybędą do stolicy Portugalii latem 2022, ale wybuch pandemii koronawirusa na wiosnę 2020 i jej kilkuletnie skutki zmusiły organizatorów do przesunięcia całego wydarzenia na następny rok.

-----------

Alfabetyczny wykaz miast, w których odbywały się dotychczas centralne obchody ŚDM (w nawiasie numer kolejnych Dni i data):

1. Buenos Aires (II, 11-12 IV 1987)

2. Częstochowa (VI, 14-15 VIII 1991)

3. Denver (VIII, 14-15 VIII 1993)

4. Kolonia (XX, 16-21 VIII 2005)

5. Kraków (XXXI, 25-31 VII 2016)

6. Madryt (XXVI, 16-21 VIII 2011)

7. Manila (X, 14-15 I 1995)

8. Panama (XXXIV, 22-27 I 2019)

9. Paryż (XII, 19-24 VIII 1997)

10. Rio de Janeiro (XXVIII, 23-28 VII 2013)

11. Rzym (XV, 15-20 VIII 2000)

12. Santiago de Compostela (IV, 19-20 VIII 1989)

13. Sydney (XXIII, 16-21 VII 2008)

14. Toronto (XVII, 18-28 VII 2002)

Międzynarodowe Fora Młodych

Od II Światowego Dnia Młodzieży w 1987 r. do XV w 2000 centralne obchody poprzedzały Międzynarodowe Fora Młodych z własnym programem i często też hasłem, przygotowywane przez Papieską Radę ds. Świeckich. Po raz pierwszy odbyło się ono w Buenos Aires w dniach 6-10 kwietnia 1987 r. i zgromadziło kilkuset uczestników z blisko 40 krajów świata.

II Międzynarodowe Forum Młodych obradowało w kolegium „La Barcia” koło Santiago de Compostela w dniach 13-15 sierpnia 1989 r. z udziałem ponad 200 delegatów z 55 krajów, przy czym każdy dzień miał własny temat: „Młodzi w poszukiwaniu sensu i pełni życia”, „Chrystus spotyka młodych dzisiaj” oraz „Głosić i świadczyć o Chrystusie dzisiaj”.

III Forum zebrało się w Częstochowie w dniach 10-13 sierpnia 1991 r. pod hasłem: „Duch synostwa Bożego, duch wolności”. Uczestniczyło w nim ok. 300 osób z 74 krajów, w tym wielu ze Wschodu.

W IV tego rodzaju spotkaniu uczestniczyło na Uniwersytecie Regis w Denver w 1993 r. kilkuset młodych z całego świata, a głównymi tematami obrad były: „Spojrzenie na życie świata”, „Wybrać Chrystusa to wybrać życie” i „Razem dla życia”.

V Międzynarodowe Forum Młodych zgromadziło od 6 do 10 stycznia 1995 r. na Królewskim i Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza w Manili przedstawicieli 105 państw, a obradowano nad tym, jak „być misjonarzem w sercu społeczeństwa”.

VI Forum obradowało na politechnice w Palaiseau pod Paryżem w dniach 14-18 sierpnia 1997 r. z udziałem delegatów młodzieży z całego świata.

VII Forum odbyło się w dniach 12-15 sierpnia 2000 r. w Domu Maryi Matki Kościoła w Rzymie pod hasłem: „Mówię to do wszystkich: wyruszmy w drogę śladami Chrystusa!”, z udziałem ponad 300 osób z całego świata, reprezentujących 128 krajów (w tym także Polskę) oraz prawie 50 ruchów, stowarzyszeń i wspólnot kościelnych.

VIII Międzynarodowe Forum Młodych obradowało w Rocca di Papa koło Rzymu w dniach 31 marca-4 kwietnia 2004 pod hasłem „Młodzi a uniwersytet: świadczyć o Chrystusie w środowisku uniwersyteckim”. Tym razem nastąpiła zmiana w jego charakterze i czasie przeprowadzenia. Zorganizowano je między dwoma głównymi obchodami ŚDM, aby – jak podano w Watykanie – umożliwić Papieskiej Radzie ds. Świeckich śledzenie głównego wydarzenia z większą troską i aby włączyć w prace Forum młodych najbardziej zaangażowanych na polu duszpasterskim. W spotkaniu wzięli udział delegaci prawie 90 krajów oraz ponad 30 ruchów i stowarzyszeń kościelnych.

IX Forum zebrało się również w Rocca di Papa, tym razem w dniach 28 marca-1 kwietnia 2007 pod hasłem „Świadczyć o Chrystusie w świecie pracy”.

X Forum, 24-28 marca 2010 – miejsce jw., pod hasłem „Nauczyć się, aby kochać” (Imparare per amare).

*****

Organizacją każdego Dnia zajmowała się ze strony watykańskiej Papieska Rada ds. Świeckich, która 1 września 2016 weszła w skład utworzonej formalnie w tym dniu Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia, a ściślej istniejąca od 1986 w jej ramach Sekcja (obecnie Biuro) ds. Młodzieży, którą od 24 października 2013 kieruje brazylijski prałat ks. João Wilkes Rebouças Chagas Júnior. Gdy Dzień obchodzony jest centralnie poza Rzymem, główny ciężar jego organizacji spoczywa na barkach Kościoła lokalnego, zazwyczaj komisji ds. młodzieży lub innego organizmu w łonie miejscowego episkopatu, zajmującego się sprawami młodego pokolenia, wspieranych przez miejscowe władze państwowe i samorządowe, a także różne organizacje pozarządowe.