Reklama

Niedziela Podlaska

Wyjątkowa przygoda

Niedziela podlaska 2/2013, str. 7

Archiwum Dawida Lipińskiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

JADWIGA OSTROMECKA: - Jak to się stało, że młody chłopak znalazł się na placówce misyjnej w tak dalekim i egzotycznym kraju?

DAWID LIPIŃSKI: - Zacząłem o tym myśleć jeszcze w szkole salezjańskiej. Byłem w pierwszej klasie liceum, gdy do Sokołowa przyjechali misjonarz z dalekiej Mongolii i wolontariuszka Iza. Opowiadali o misjach. Wtedy dowiedziałem się, że na placówkę misyjną może wyjechać nie tylko ksiądz, ale również osoba świecka. Pomyślałem sobie, że fajnie byłoby pojechać, ale byłem jeszcze młody, za młody na wyjazd, więc na jakiś czas porzuciłem tę myśl. Minęły trzy lata. Byłem w klasie maturalnej, gdy przyjechał ks. Gajowy. Był u nas w szkole, opowiadał o pracy na misjach w Libanie i wtedy pomysł ewentualnego wyjazdu powrócił. W wakacje po maturze dowiedziałem się, że pierwszym krokiem do wyjazdu na misje są spotkania w ośrodku misyjnym.

- Rozpocząłeś studia w Warszawie na UKSW-u i…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Zacząłem chodzić na comiesięczne spotkania weekendowe w Salezjańskim Ośrodku Misyjnym w Warszawie. Tam zapraszani goście opowiadają o misjach, przygotowują wolontariuszy także od strony duchowej. Między innymi był znany w Sokołowie ks. Rafał Wroniecki, z Turynu przyjechał generał Salezjanów ks. Pascual Chaves. Przez rok wiele dowiedziałem się o misjach.

- Ile osób uczestniczyło w tych spotkaniach, a ile zdecydowało się na wyjazd?

- Przychodziło ok. 60 osób, na krótki wyjazd zdecydowały się chyba 22, a 14 na dłuższy - roczny, oczywiście na różne kontynenty.

Reklama

- Ty trafiłeś do Zambii…

- Tak. Razem z moją koleżanką Pauliną na początku sierpnia przez Amsterdam polecieliśmy do Lusaki.

- Kto opłacił podróż?

- Każdy wolontariusz musi sam zapłacić za bilet. Pozwala to czyścić motywację takiego wyjazdu, gdyż bilet do Afryki kosztuje nawet 5 tys. zł, a do Ameryki Południowej jeszcze więcej.

- Na czym polegała Twoja praca?

- Moja praca polegała na byciu z dziećmi przychodzącymi do Bosco Center, a więc głównie z wychowankami oratorium. W Chingoli Salezjanie prowadzą trzy główne dzieła: dwuletnią szkołę techniczno-zawodową o specjalnościach murarka, stolarka, obróbka metalu, krawiectwo, ogrodnictwo, informatyka; sobotnią „Szkołę Michała Magone”, do której ponad 200 dzieci przychodzi, by uczyć się, bawić i zjeść obiad; oratorium, gromadzące dziennie od 100 do 300 młodych ludzi z miasta i okolic. Pracowałem z dziećmi przychodzącymi do oratorium - byłem odpowiedzialny za sekcję piłki nożnej, pomagałem też innym. Oratorium tam jest bardzo dobrze zorganizowane. Dzieci należą do różnych klubów: piłki nożnej, koszykówki, badmintona, karate, bilardu, orkiestry. Każda sekcja ma swojego opiekuna - animatora czuwającego nad wszystkim, wydającego sprzęty i instrumenty. Dzieci do oratorium przychodziły po lekcjach, więc przed południem wykonywałem inne prace, na przykład malowałem dach nad oratorium. Oratorianie przychodzą nie tylko z miasta, ale nawet z odległych wiosek - 4,5 km. Są na misji do wieczoru, potem wracają do domu.

- Na jakim poziomie materialnym żyją dzieci przychodzące do oratorium?

- Na bardzo zróżnicowanym. Niektórzy przynoszą pieniądze, aby kupić sobie lizaka albo picie w oratoryjnym sklepiku. Inni byle jak ubrani, głodni. Pamiętam taką sytuację. Jadłem bułkę, bo nie miałem czasu zjeść normalnego obiadu. Nie zjadłem - oddałem małemu chłopcu, który błagalnym wzrokiem patrzył na mnie. Był strasznie głodny. Mimo tego zróżnicowania wszystkie dzieci są uśmiechnięte. Swoją radością potrafią zarazić innych.

- Czy na misji było coś dla Ciebie zaskoczeniem?

- Właściwie nie. Byłem przygotowany spotkaniami w ośrodku misyjnym. Rozmawiałem z wieloma księżmi, misjonarzami, wolontariuszami, poznałem kulturę, typowe zachowania. Natomiast zaskoczył mnie klimat. Nie sądziłem, że w Afryce może być tak zimno. Może zaskoczeniem było też to, że ci ludzie na co dzień mówią o Bogu, nawiązują do wiary w takich codziennych kontaktach. Nawet teraz, gdy otrzymuje od nich e-maile, to piszą np. „Niech Bóg cię ma swojej opiece” itp. W Europie tego prawie się nie spotyka. Religijnością przesiąknięte jest całe ich życie. Angażują się w życie parafii, działa wiele stowarzyszeń. Uroczysta Msza św. w języku bemba trwa cztery godziny i dla nich to jest naturalne. Charakterystyczne dla Zambii jest też to, że tam ciągle coś się dzieje, ludzie przemieszczają się, są wyjątkowo aktywni.

- Co dał Ci pobyt w Zambii?

- Ogromne doświadczenie, nowe ciekawe znajomości. To była realizacja pragnienia i wyjątkowa przygoda. Cieszę się, że mogłem nie tylko sprawdzić się, ale też nieść pomoc, poświęcić swój czas na służbę biednym i potrzebującym Afrykańczykom.

* * *

Dawid Lipiński jest mieszkańcem Sokołowa Podlaskiego, absolwentem Gimnazjum i Liceum Salezjańskiego. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i w Warszawskiej Szkole Reklamy. Przez dwa wakacyjne miesiące przebywał w salezjańskiej misji Chingoli w Zambii jako świecki wolontariusz

Podziel się:

Oceń:

0 0
2013-01-10 14:10

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Diecezja toruńska ma kolejnego misjonarza

Archiwum ks. Adama Czerwińskiego

Diecezja toruńska ma kolejnego misjonarza. Jest nim ks. Adam Czerwiński. 28 maja odebrał krzyż misyjny z rak abpa Salvatore Pennacchio, Nuncjusza Apostolskiego w Polsce. Ks. Adam został posłany do pracy misyjnej na Kubie.

Więcej ...

Francja: wyjątkowa Wielkanoc z rekordową liczbą nowych katolików

2024-03-26 18:40

twitter.com

Kościół we Francji przygotowuje się w do wyjątkowej Wielkanocy z kolejną rekordową liczbą katechumenów. Choć dokładne dane nie zostały jeszcze ogłoszone, to szacuje się, że chrztów dorosłych będzie w tym roku o co najmniej 30 proc. więcej. To prawdziwa epidemia, a raczej niespodziewany cudowny połów - przyznaje ks. Pierre-Alain Lejeune, proboszcz z Bordeaux.

Więcej ...

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00
Całun Turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

Więcej ...
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najpopularniejsze

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Wiadomości

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną...

Wiara

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną...

Sercanie: niepokoją nas doniesienia o sposobie prowadzenia...

Sercanie: niepokoją nas doniesienia o sposobie prowadzenia...

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Kościół

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Wiara

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Kościół

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Przewodniczący KEP: rozpoczynamy dziewięcioletnią...

Kościół

Przewodniczący KEP: rozpoczynamy dziewięcioletnią...

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Wiara

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...