Jubileuszowe obchody odbędą się 13 listopada.
O godz. 10.00 sprawowana będzie Msza św. w bazylice katedralnej w Kielcach pod przewodnictwem biskupów kieleckich, a po Eucharystii - jubileuszowa gala, która odbędzie się w Wojewódzkim Domu Kultury.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
„Na przestrzeni 35 lat działalności Caritas Kielecka dynamicznie się rozwinęła do największej caritas diecezjalnej w Polsce. Powstała sprawna sieć placówek pomocowych obejmujących wsparciem rozmaite grupy społeczne” - napisano na stronie internetowej Caritas kieleckiej.
Data, z którą łączy się jubileusz to 18 listopada 1989 r., gdy ówczesny biskup kielecki Stanisław Szymecki reaktywował do życia diecezjalną Caritas.
Jednak początki Caritas sięgają lat 30. XX wieku. Bp Augustyn Łosiński łącząc rozmaite dzieła charytatywne w diecezji, w 1931 r. powołał Związek Towarzystw Dobroczynności Caritas w Kielcach. W okresie międzywojennym, podczas okupacji i po wojnie prężnie rozwijały się dzieła miłosierdzia Caritas. W 1950 r. rząd komunistyczny Polski Ludowej zakazał dekretem dalszej działalności.
Po przemianach ustrojowych 1989 r. zaczęła odradzać się Caritas Kościoła w Polsce.
Reklama
Diecezja kielecka jako trzecia z kolei powołała na powrót do życia Caritas diecezjalną. Jej struktury organizowano od nowa. Pierwszym dziełem było utworzenie w styczniu 1990 r. stołówki charytatywnej dla osób biednych w Kielcach przy ul. Urzędniczej 7B, która po kilku latach wydawała ponad 600 obiadów dziennie. Aktualnie działa tam Schronisko dla Kobiet i Centrum Interwencji Kryzysowej.
Powstawały nowe dzieła charytatywne, takie jak: Dom dla Niepełnosprawnych w Piekoszowie i inne placówki dla osób niepełnosprawnych, domy opieki, kolonie dla dzieci z rodzin ubogich, świetlice środowiskowe, zakłady opieki zdrowotnej, kolejne stołówki i wiele innych dzieł wynikających z potrzeb lokalnych społeczności. Powstała sprawna sieć placówek pomocowych obejmujących wsparciem rozmaite grupy społeczne.
Aktualnie z pomocy Caritas Kieleckiej korzysta ok. 40 tysięcy osób rocznie, od wsparcia doraźnego w postaci posiłku, odzieży, zakupu leków, zapłaty za media, do stałej opieki w wyspecjalizowanych placówkach, takich jak hospicja, domy pomocy społecznej, schroniska itp.