Dzień 17 września we franciszkańskich wspólnotach zakonnych przeżywany jest jako święto Stygmatów św. Franciszka z Asyżu. Sam bowiem seraficki Ojciec św. Franciszek od momentu swojego nawrócenia wielką czcią i nabożeństwem pałał do Chrystusa Ukrzyżowanego. Wszystkich słowem i czynem zachęcał do tego kultu i czci. Kiedy w 1224 r. na górze Alwerni Chrystus Pan w cudowny sposób wycisnął na jego ciele stygmaty, jeszcze mocniej upodobnił się do Chrystusa ubogiego, pokornego i ukrzyżowanego.

Papież Benedykt XI pozwolił Franciszkańskiemu Zakonowi Braci Mniejszych obchodzić liturgiczne święto Stygmatów św. Franciszka w dniu 17 września. Tego dnia w bazylice Zwiastowania Pańskiego w Leżajsku podczas uroczystej Mszy św. sprawowanej przez ojca prowincjała Jarosława Kanię z Krakowa, 7 braci nowicjuszy z Zakonu Braci Mniejszych Ojców Bernardynów złożyło na jego ręce pierwsze śluby zakonne, kończąc tym aktem roczną formację w nowicjacie odbytą pod czułym i troskliwym okiem o. Izydora Wróbla - mistrza nowicjatu.

Poprzez śluby zakonne czystości, ubóstwa i posłuszeństwa bracia Jaromir, Jan Kapistran, Sergiusz, Maksymin, Tobiasz, Bonifacy, Piotr Klawer, oddali się nade wszystko umiłowanemu Bogu, aby we wspólnocie zakonnej osiągnąć miłość doskonałą w służbie Bogu, Kościołowi i ludowi Bożemu. We Mszy św. koncelebrowanej brało udział 20 kapłanów, którzy przybyli z parafii rodzinnych braci na uroczystości ślubów zakonnych. Ojciec Prowincjał w swej homilii, cytując modlitwę bł. Jana Pawła II z Asyżu z 1993 r., powiedział, że śluby zakonne powinny mieć zawsze jako fundament miłość do Boga, który nas pierwszy umiłował, i do drugiego człowieka jako obrazu Boga oraz całego stworzenia.

Z pewnością w obecnym czasie pełnym egoizmu i niechęci do Boga, Kościoła katolickiego i zasad moralnych, poświęcenie się i oddanie swego życia Bogu i służbie Kościołowi oraz wspólnocie Ludu Bożego jest szczególnym świadectwem żywej, autentycznej wiary, ufnej nadziei i wytrwałej, wiernej miłości.