Reklama

Niedziela Łódzka

Razem posłani – Misja Jeunesse-Lumiere w Łodzi

Młodzi ewangelizują młodych

Dominika Szymańska

Młodzi ewangelizują młodych

7 Polaków, 4 Francuzów, 3 Włochów, 1 Hiszpanka i 1 Argentyńczyk. Posłani, aby spotkać się z gimnazjalistami, licealistami i studentami

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wielki Post to także czas rekolekcji przygotowujących nas na tajemnicę zmartwychwstania. Dla większości z nas udział w rekolekcjach oznacza słuchanie. Jednak Duch wieje kędy chce i coraz częściej przychodzi nie tylko za sprawą swoich kapłanów, ale powołuje do niesienia Dobrej Nowiny każdego, kto doświadczył Jego miłości.

W trzecim tygodniu Wielkiego Postu miało miejsce niecodzienne wydarzenie, jakim była międzynarodowa misja prowadzona wspólnie przez młodych ze szkoły Jeunesse-Lumiere założonej przez o. Daniela Ange, którzy wyruszyli do łódzkich szkół dzielić się swoim doświadczeniem wiary, odpowiadając na wezwanie św. Jana Pawła II, aby to młodzi byli pierwszymi ewangelizatorami młodych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Szaleństwo

Sarah, 25 lat, szkoła Jeunesse-Lumiere z Francji: – To jest najbardziej szalona rzecz, jaką zrobiłam w całym moim życiu, a robiłam wiele takich rzeczy: podróżowałam autostopem bez pieniędzy, wyjechałam na dwa lata do Indii… I zazwyczaj jeśli decydujemy się na takie szaleństwo, robimy to dla samych siebie. A tutaj, w przypadku misji, nie czeka mnie żaden wieniec laurowy. Znam Boga, OK, ale tak naprawdę znam Go w jakimś minimalnym stopniu, a tu się okazuje, że mam Go głosić, i to jeszcze młodym. Jest we mnie strach przed ośmieszeniem się, przed upokorzeniem. Widzę, jak jestem mała i że jest wiele innych osób, które mogłyby to zrobić lepiej. Jednak niesamowite jest dla mnie to, że na własne oczy mogę oglądać działanie Ducha Świętego. Po skończonej lekcji, w czasie której ja mówię i widzę tych ludzi, którzy wyglądają na znudzonych, zajętych kompletnie czymś innym, albo patrzących na to, co robię z pogardą, na koniec spotkania okazuje się, że to właśnie ci najbardziej znudzeni i zniechęceni, zbuntowani podchodzą podziękować za ten czas. To właśnie oni pytają: Jak to możliwe, że jesteście tacy radośni, pełni światła? I zadają mnóstwo pytań, bardzo osobistych. To tak jakby na własne oczy oglądać ewangeliczną górę, która się przesuwa.

Reklama

Doświadczenie wiary

Joseph, 21 lat, szkoła Jeunesse-Lumiere z Francji: – Pójście na misję pozwala nam prawdziwie zbliżyć się do Boga. Jeśli idziesz, bo On cię posyła, to możesz być pewien, że nie wrócisz już taki sam. Za każdym razem, kiedy dajemy świadectwo, głosimy kerygmat, mówimy o Jezusie, to jest to nasze wyznanie wiary. Jeden z braci stwierdził kiedyś, że misja to jest takie małe zesłanie Ducha Świętego. I nawet jeśli fizycznie jest to wyczerpujące, z każdej misji wychodzimy silniejsi i widzimy, jak Bóg działa i umacnia nas, pozwalając nam każde spotkanie doprowadzić do końca.

Radość

Francesca, 34 lata, szkoła Sentinelle del Mattino di Pasqua we Włoszech: – Czuję potrzebę głoszenia Jezusa, bo chcę się dzielić radością, którą sama otrzymałam. Możesz zapytać: A co, jeśli akurat wcale nie jestem radosna, przeżywam jakieś trudności? Właśnie w tym czasie jestem w takiej sytuacji. I muszę powiedzieć, że nawet jeśli nie odczuwam teraz radości, doświadczam pokoju. Dlatego, że wszystko to, co Bóg już uczynił w moim życiu, nigdzie nie znika. Myślę, że to też jest moment próby wiary, aby iść za Jezusem nawet w trudnościach. Więc kiedy świadczę o Nim w chwilach trudnych, przypominam sobie o cudach, których już doświadczyłam i paradoksalnie to właśnie sprawia, że jestem blisko Boga.

Zaufanie

Gosia, 27 lat, szkoła Dzieci Światłości w Polsce: – Na początku bardzo obawiałam się tej misji. Zastanawiałam się, jak my się wszyscy pomieścimy, jak damy radę poprowadzić dom dla dwudziestu osób. A teraz widzę, że pomimo całego trudu, ten czas to jest ogromne błogosławieństwo. Jestem wdzięczna Panu Bogu, że mogę uczyć się od naszych braci z Włoch i z Francji spontaniczności i otwarcia na Ducha Świętego. My staramy się wszystko zawsze jak najlepiej zorganizować i zaplanować, a tutaj znajduję się w sytuacji, że osoba odpowiedzialna za spotkanie najpierw modli się do Ducha Świętego i tak naprawdę w ostatniej chwili dowiaduję się, o czym konkretnie będę mówić. To jest przepiękne i uczy mnie prawdziwego zaufania Panu Bogu.

Odwaga

Matteo, 21 lat, szkoła Sentinelle del Mattino di Pasqua we Włoszech: – Moim wyzwaniem w czasie misji jest to, że mam bardzo bujną wyobraźnię, więc wyobrażam sobie różne rzeczy, które mogą się wydarzyć, i to są naprawdę jakieś absurdalne pomysły, które w danej chwili wydają mi się prawdziwe. I moim sposobem na poradzenie sobie z tym jest powiedzenie „stop” swojej wyobraźni, jasne stwierdzenie, że to nie jest prawda. Staram się skupić na tym, co dzieje się w danej chwili, żyć tu i teraz. Czyli jeśli mam jakąś konkretną posługę do wykonania, to na niej się koncentruję. Misja to też czas, w którym możemy odkryć swoje talenty, zwłaszcza te ukryte na co dzień. I okazuje się, że te nasze mocne strony wzajemnie się uzupełniają, że potrzebujemy siebie nawzajem i możemy liczyć na siebie. Ostatnio miałem np. taką sytuację, że nagle zupełnie zgubiłem wątek i nie wiedziałem, co powiedzieć. Wtedy z pomocą przyszła mi Francesca, która podpowiedziała dosłownie dwa słowa i to pozwoliło mi dokończyć myśl. Dzięki misji jesteśmy jeszcze bardziej razem.

Podziel się:

Oceń:

0 0
2018-03-21 09:42

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Serce duszpasterstwa akademickiego

Magdalena Pijewska

W perspektywie wielowiekowej tradycji Kościoła, z jego spuścizną, męczennikami i świętymi, z zabytkowymi pięknymi kościołami, 10-lecie istnienia kościoła wydaje się małym wydarzeniem. Ale kiedy pochylimy się nad tym miejscem, zobaczymy, że jak każde, które służy Bogu i ludziom, jest ważne, i jak każda mała część składa się na większą całość...

Więcej ...

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy

Karol Porwich/Niedziela

Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

Więcej ...

Nuncjusz Apostolski w Wielki Czwartek: Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka jest posługą mycia nóg

2024-03-29 08:56

Episkopat news

Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka - zwłaszcza cierpiącego i tego, który nie cieszy się wielkim poważaniem - jest posługą mycia nóg. Do tego właśnie wzywa nas Pan: uniżyć się, nauczyć się pokory i odwagi dobroci - mówił Nuncjusz Apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi w homilii Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, której przewodniczył w Sanktuarium Narodowym św. Andrzeja Boboli w Warszawie.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

Wiara

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Wiadomości

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

Kościół

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

Dziś Wielki Piątek - patrzymy na krzyż

Kościół

Dziś Wielki Piątek - patrzymy na krzyż

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Kościół

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Wiara

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Kościół

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Wiara

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Komisja Liturgiczna: apel do kapłanów o wygłaszanie...

Kościół

Komisja Liturgiczna: apel do kapłanów o wygłaszanie...