Odpowiedzi na tytułowe pytanie jest zapewne wiele i gdyby tak zapytać małżonków, po co im ta „druga połówka”, każde odpowiedziałoby trochę inaczej, choć wiele treści dałoby się sprowadzić do wspólnego mianownika. Fundament małżeństwa sakramentalnego – bo o takim piszemy – budowany jest z miłości dwojga ludzi i obecności w nim Pana Boga, który swoją miłością i mocą sakramentu jednoczy ich „tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. To tak intymna relacja, że bliższa między ludźmi jest niemożliwa. Dlatego trzeba tę bliskość celebrować i pielęgnować.

Dla ludzi wierzących gwarantem bezpieczeństwa i trwałości małżeństwa jest wspólna modlitwa. Potwierdzają to statystyki, które jednoznacznie wskazują na najniższy odsetek rozwodów wśród małżeństw, które codziennie razem klękają przed Bogiem. To dla nich podstawa, bez której, jak przekonują, nie da się trwać razem i podejmować codziennie wyzwania. Wyzwania, bo przecież decyzja wspólnej drogi aż do śmierci, i to bez żadnego „ale”, jest bardzo ryzykowna z czysto ludzkiego punktu widzenia. Opowiadają mi o tym małżonkowie, z którymi spotykam się systematycznie od 16 lat w ich domach, w małych kręgach Domowego Kościoła. Piszę więc dzisiaj niejako w ich imieniu. Ludzie ci mocno wierzą w małżeństwo, bo – jak mówią – to Boży pomysł. Dobry Bóg zaplanował małżeństwo dla dobra zarówno kobiety, jak i mężczyzny.

Sakrament małżeństwa to decyzja na całe życie. Nierozsądnie byłoby więc opierać go tylko na sobie. Małżonkowie codziennie powinni prosić Boga, by umacniał ich na tej drodze. Z tego fundamentu muszą wypływać gesty życzliwości, szacunek, miłość i oddanie. Potrzeba czasu na autentyczną bliskość i obecność. Codziennie potrzebna jest choć chwila na rozmowę o tym, co nas spotkało, co ucieszyło, zasmuciło, a co zdenerwowało. Trzeba umieć się cieszyć sobą nawzajem – dostrzec i docenić, jak wspaniałym darem jest ta druga osoba, jak bezcenna i nie do zastąpienia.

Pamiętajmy też, że takich dobrych, świętych małżeństw, a co za tym idzie – także rodzin, potrzeba też kapłanom. Przecież miłość małżonków jest obrazem Boga żywego, któremu służymy. Gdy my, kapłani, spotykamy na swojej drodze takie wspaniałe rodziny, to widzimy także dobre owoce naszej posługi. A to jest w pracy księdza czasem niezwykle potrzebne.