Mszy św. przewodniczył bp Andrzej Przybylski, uczeń i pierwszy wikariusz jubilata w tej parafii. W homilii wskazał, że istotną częścią posługi kapłańskiej jest przyprowadzanie ludzi do Boga, modlenie się za nich i żarliwe głoszenie wielkich dzieł Bożych.

Przykłady pociągają

Właśnie sam jubilat został najpierw przyprowadzony do Boga, przede wszystkim przez przykład wiary rodziców, rodzeństwa i kapłanów rodzinnej parafii Krzepice. Nie bez znaczenia było również spotkanie w krzepickim liceum wielkiej klasy pedagogów i niezłomnych świadków wiary, którymi byli Ignacy Kozielewski, twórca hymnu harcerskiego, i Jadwiga Myszczyńska. Wstąpił do Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie z rąk bp. Zdzisława Golińskiego przyjął 13 sierpnia 1961 r. w rodzinnych Krzepicach, jako wyraz uznania dla tej wspólnoty, określanej mianem „zagłębia powołań kapłańskich”. Ksiądz jubilat łączył posługę duszpasterską z pracą naukową. Wierni i studenci cenili sobie jego kazania i wykłady. Szeroką wiedzę teologiczną nabył przez studia na KUL i w wielu prestiżowych ośrodkach zagranicznych. Jego artykuły naukowe ukazywały się w renomowanych periodykach teologicznych (m.in. Communio). Przesłanie duszpasterskie i teologiczne jubilata zostało zawarte w książce zatytułowanej Zamyślenia nad tajemnicą Boga i człowieka i niedawno wydanej Obronić tożsamość człowieka.

Troska o dynamiczną wspólnotę

Pracował w tzw. Czerwonym Zagłębiu, tworząc w Sosnowcu prężne duszpasterstwo akademickie, które zaowocowało powołaniem Klubu Inteligencji Katolickiej. Był proboszczem w częstochowskich parafiach: Wniebowstąpienia Pańskiego (1981-83), Podwyższenia Krzyża Świętego (1983-85) i św. Franciszka z Asyżu (1993 – 2014). Szczególnie tutaj dał się poznać jako gorliwy duszpasterz i gospodarz. Dbał o to, aby parafia stawała się dynamiczną wspólnotą wiary, miłości i drogą zbawienia. Temu służyły zakładane wspólnoty duszpasterskie, m.in. Akcja Katolicka czy chór Cantilena. W trosce o dzieci i młodzież poparł inicjatywę budowy przy kościele parafialnym boiska sportowego. Wielokrotnie okazywał pomoc osobom i rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej. Przez wiele lat prowadził kursy przygotowujące młodych do odpowiedzialnego życia małżeńskiego i rodzinnego.

Wrażliwy na dyskryminację

Jubilat był kapelanem Rodziny Katyńskiej i Związku Sybiraków Ziemi Częstochowskiej oraz wikariuszem biskupim ds. instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. Sam doświadczywszy licznych szykan ze strony władzy komunistycznej, która m.in. uniemożliwiła mu w początkach kapłaństwa wyjazd na studia zagraniczne, był szczególnie wrażliwy na wszelkie przejawy dyskryminowania katolików. W okresie stanu wojennego dzięki jego odwadze i determinacji doprowadzono do powrotu krzyży do sal szkoły podstawowej w Częstochowie-Brzezinach.

Uroczystości jubileuszowe, starannie przygotowane przez ks. prał. Romana Szecówkę, stały się okazją do wyrażenia wdzięczności Bogu za dar kapłaństwa jubilata.