Na Sylwestra, kiedy żegnaliśmy Stary Rok 1973, papież Paweł VI mianował na biskupa osieroconej archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie ks. prof. Mariana Rechowicza. Tę wiadomość przekazał mu Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński. W stosownym piśmie napisał: „Mam zaszczyt podać do wiadomości, że Ojciec Święty Paweł VI powołał Księdza Prałata do godności biskupiej, powierzając jednocześnie obowiązki administratora apostolskiego «ad nutum Sanctae Sedis», z uprawnieniami biskupa rezydencjalnego w Lubaczowie. Natomiast, po wyrażeniu zgody kanonicznej, może przyjąć konsekrację biskupią i wejść w urzędowanie, nie czekając na odpowiednie dokumenty papieskie. (...) Pragnę całym sercem przekazać Nominatowi życzenia Jego Świątobliwości i błogosławieństwa na owocną pracę pasterską. Ze swojej strony daję wyraz swej radości, że Najdostojniejszy Biskup Nominat, który ma za sobą już wybitne zasługi na stanowisku rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego - obecnie dzięki Łaskawości Stolicy Apostolskiej - rozpocznie swoją służbę Ludowi Bożemu Świętego Kościoła Archidiecezjalnego, tak przecież drogiego Jego sercu. Wspierając Waszą Ekscelencję modlitwami do Matki Bożej Łaskawej i Królowej Polski - witam Go w gronie Episkopatu Polski”.
Bp Marian Rechowicz urodził się 4 września 1910 r. w Husiatynie. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne i Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie i otrzymał święcenia kapłańskie w 1933 r z rąk abp. Bolesława Twardowskiego, metropolity lwowskiego. Na terenie archidiecezji pracował jako kapłan w Strusowie, Tarnopolu i we Lwowie, w którym w czasie okupacji kierował tajnym nauczaniem i zdobył doktorat. Wykładał w Wyższym Seminarium Duchownym najpierw we Lwowie, a po jego przeniesieniu do Kalwarii Zebrzydowskiej, również tam. Przez trzy kadencje był rektorem KUL, reformatorem tej uczelni, która po jego rządami zyskała międzynarodowy autorytet.
Sakrę biskupią Ksiądz Profesor otrzymał 3 marca 1974 r. z rąk Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Dzięki Matce Bożej Łaskawej, której cudowny obraz powrócił do czci w lubaczowskiej prokatedrze, powrócił i bp Rechowicz do rodzinnej archidiecezji.
Jako ordynariusz lubaczowski przeorganizował sieć dekanatów i parafii. Utworzył cztery dekanaty: w Narolu, Tarnoszynie, Lubaczowie i Cieszanowie. Troszczył się o budowę nowych kościołów i kaplic, plebanii, punktów katechetycznych. W Lubaczowie wybudowano nową prokatedrę i duży dom biskupi, w którym znalazły pomieszczenia: kaplica, archiwum archidiecezjalne, biblioteka, biuro, mieszkania dla pracowników Kurii, izba pamiątek wywiezionych ze Wschodu do Polski. Dzięki jego staraniom otrzymano pozwolenie na budowę i rozbudowę kościołów i kaplic m.in. w Łukawicy, Lubyczy Królewskiej, Lipinie, Borowej Górze, Starym Siole, Zalesiu, Nowym Olchówku, kaplicy zdrojowej w Horyńcu, plebanii w Cieszanowie, Oleszycach, Machnowie, Załużu, Ulchówku, domu oazowego w Werchracie. Wiele z tych obiektów bp Rechowicz pozostawił w stanie zaawansowanej budowy, a nawet zakończonej.
Troszczył się o nowe powołania kapłańskie. Kierował kleryków na studia do Lublina, Przemyśla, Płocka, a na dalsze do Rzymu. To z jego rąk święcenia kapłańskie otrzymał nasz biskup pomocniczy Mariusz Leszczyński czy biskup pomocniczy archidiecezji we Lwowie Marian Buczek i tacy znani kapłani, jak: Józef Dudek, Stanisław Bachor, Stanisław Dec, Józef Klim, Wiesław Banaś, Mieczysław Szynal, Józef Mazurkiewicz i inni.
Bp M. Rechowicz był przyjacielem Papieża Jana Pawła II.
Wraz całym Episkopatem brał udział w uroczystościach objęcia przez niego władzy nad całym Kościołem. Prawie co roku był na audiencji u Ojca Świętego. Po kard. Karolu Wojtyle od 1979 r. był przewodniczącym Rady Naukowej Episkopatu Polski, wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Nauki, członkiem Komisji ds. KUL. W 1983 r. na Jasnej Górze Ojciec Święty koronował lubaczowski cudowny obraz Matki Bożej Łaskawej. Bp Rechowicz przyczynił się też do przyśpieszenia beatyfikacji abp. Józefa Bilczewskiego, którego urna z sercem została odsłonięta w 1975 r. w lubaczowskiej prokatedrze.
W tym czasie Lubaczów był świadkiem wielu wydarzeń religijnych. W marcu 1977 r. przebywał w Lubaczowie abp Luigi Poggi, nuncjusz apostolski do specjalnych poruczeń i kierownik Zespołu Stolicy Apostolskiej ds. Stałych Kontaktów Roboczych z Rządem PRL. W czerwcu 1982 r. lubaczowską prokatedrę nawiedziła kopia obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, a rządca archidiecezji powierzył lud Boży Jej opiece. W listopadzie 1981 r. biskup wprowadził Dni Kultury Chrześcijańskiej, które odbywały się nie tylko w Lubaczowie, ale i Lipsku, Oleszycach, Lubyczy Królewskiej.
Bp M. Rechowicz wspierał na Ziemi Lubaczowskiej NSZZ „Solidarność”. W listopadzie 1980 r. odprawił Mszę św. w intencji związkowców i poświęcił krzyże, które zostały wniesione do szkół, biur, zakładów pracy. Gdy wprowadzono stan wojenny, Biskup odwiedził internowanych w Uhercach 7 lutego 1982 r.
Praktyką bp. M. Rechowicza były coroczne spotkania z młodzieżą przed maturą. Zwykle przewodniczył uroczystym Liturgiom i nabożeństwom. W lubaczowskiej prokatedrze miało miejsce nabożeństwo po śmierci papieża Pawła VI czy Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego. Były także uroczystości radosne, jak 50-lecie kapłaństwa bp. Rechowicza.
To intensywne życie i działalność przerwała śmierć 28 września 1983 r. Bp M. Rechowicz zmarł na zawał serca w klinice w Lublinie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Lublinie 29 września i 1 października w Lubaczowie. Przewodniczył im przyjaciel zmarłego, metropolita wrocławski abp Henryk Gulbinowicz wraz z 10 biskupami, Senatem KUL i delegacjami innych uczelni katolickich w kraju. Kondukt pogrzebowy na cmentarz komunalny w Lubaczowie poprowadził abp Bronisław Dąbrowski, sekretarz Episkopatu Polski. Prymas Polski kard. Józef Glemp, kard. Franciszek Macharski i inni biskupi, którzy w tym czasie uczestniczyli w synodzie w Rzymie, przysłali telegramy kondolencyjne. Papież Jan Paweł II w depeszy napisał: „Łączę się z całym Kościołem w Lubaczowie, pogrążonym w żałobie po śmierci Biskupa Mariana Rechowicza, wielkiego uczonego, zasłużonego rektora KUL, wieloletniego wychowawcy całych pokoleń kapłanów i ludzi nauki, gorliwego Pasterza. Proszę Boga o wieczny pokój dla Niego i obfite owoce Jego posługi i świadectwa osieroconej archidiecezji. Kapitule, Duchowieństwu i wszystkim, których ta śmierć napełniła smutkiem, z serca błogosławię”. 11 października 1992 r. trumna z ciałem bp. Mariana Rechowicza została przeniesiona do krypty w podziemiach lubaczowskiej prokatedry.
Bp Rechowicz odszedł, ale pozostawił swoje czyny, myśli, dobroć, życzliwość, miłość. To wszystko nas kształtowało, uczyło, zbliżało do Boga. Pozostał w naszych sercach i modlitwie.