Piątek, 30 grudnia 1984 r., można nazwać dniem, który bezpośrednio rozpoczyna wydarzenia związane ze strajkiem młodzieży z ZSZ we Włoszczowie w obronie krzyży. Tego dnia, o godz. 18.00 w kościele parafialnym została odprawiona Msza św., podczas której poświęcono krzyże - również dla młodzieży z LO, która zdecydowała się na założenie ich w tych klasach, w których wcześniej zostały usunięte.
W sobotę (1 grudnia 1984 r.) uczniowie wnoszący krzyże do budynku ZSZ zostali zatrzymani przez dyrekcję ZSZ, która próbowała odwieść uczniów od zawieszenia krzyży. Mimo tego w ZSZ i LO krzyże zostały uroczyście umieszczone przez młodzież na pierwszych lekcjach w obecności prowadzących zajęcia nauczycieli. Jedni z nich aprobują zawieszenie krzyży, inni pozostają bierni.
Po południu tego dnia ks. Biernacki został wezwany do Urzędu Miasta i Gminy, gdzie dyrektor Wydziału Wyznań w Kielcach Henryk Arnold zaproponował usunięcie krzyży z sal lekcyjnych, a pozostawienie jednego w miejscu wspólnie uzgodnionym (takie rozwiązanie przyjęto w walce o przywrócenie krzyży w Miętnem wiosną 1984 r., podobnie uczyniono w LO w Olkuszu należącym wówczas do diecezji kieleckiej).
Kulminacja wydarzeń nastąpiła w poniedziałek 3 grudnia 1984 r. Na pierwszej lekcji młodzież ZSZ stwierdziła brak krzyży (w innych szkołach krzyże pozostały). Młodzież w czasie pierwszej lekcji zgromadziła się na korytarzu na II piętrze głośno domagając się zwrotu krzyży. Wezwania nauczycieli, by podjąć naukę, nie znalazły posłuchu. Około godz. 11.00 do ZSZ przybył wicewojewoda kielecki Wojciech Nosek. Na prośbę dyrekcji młodzież zgromadziła się w sali gimnastycznej.
Wówczas wicewojewoda W. Nosek poinformował młodzież, iż to on wydał osobiście polecenie usunięcia krzyży. Młodzież uświadomiła wicewojewodę W. Noska, że na mocy porozumienia między Episkopatem a rządem krzyże już wiszące nie mogą być zdejmowane, nowe zaś nie będą wieszane. O tym porozumieniu wspomnieli młodzieży w sobotę 1 XII nauczyciele ZSZ i dyrektora J. Lis. Zebranie w pewnym momencie przerodziło się w sprzeczkę. Wobec tego nauczyciele wezwali młodzież do rozejścia się na zajęcia lekcyjne. Ok. 60 uczniów udało się na lekcje, reszta tj. ok. 450-500 uczniów, pozostała na korytarzu oświadczając, że nie opuści szkoły do momentu zwrotu krzyży.
Zdecydowano o kontynuowaniu rozmów w mniejszym gronie. Około godz. 12.00 do sekretariatu szkoły przyszedł wicewojewoda W. Nosek, kurator kielecki i dyrektor Urzędu ds. Wyznań H. Arnold. Tam też przybyły przedstawicielki samorządu szkolnego: Alicja Groszek, Renata Gałkiewicz, Jolanta Kozioł i Renata Turska. Rozmowy trwały ponad 2 godziny. Około godz. 14.00 na teren szkoły przyszli księża: ks. prob. K. Biernacki i księżą prefekci: M. Łabuda, A. Wilczyński, C. Stępak, by osobiście zorientować się w zaistniałej sytuacji i zdementować plotkę, jakoby Ksiądz Proboszcz wyraził wobec władz zgodę na pozostawienie na terenie szkoły jednego krzyża. Ks. K. Biernacki wobec dyrekcji zaprzeczył zdecydowanie plotce. Po krótkim pobycie w szkole księża wrócili na plebanię. Ok. godz. 15.00 przedstawicielki samorządu szkolnego zakończyły rozmowy z W. Noskiem oświadczając, że jeśli krzyże zostaną zwrócone młodzieży i zawieszone na miejsca skąd je usunięto, wówczas zajęcia szkolne zostaną przez młodzież podjęte. Przedstawicielki samorządu szkolnego udały się ponownie na korytarz II piętra, informując oczekującą tam młodzież o wynikach rozmów z władzami. Młodzież podjęła decyzję o nieopuszczaniu szkoły na noc, jeśli do godz. 22.00 krzyże nie zostaną zwrócone.
Tego dnia przed południem dyrekcja ZSZ podjęła decyzję o zamknięciu wszystkich drzwi do sal lekcyjnych, z wyjątkiem jednej klasy. Od tej chwili aż do końca strajku, czyli do 16 grudnia, młodzież przebywała wyłącznie na korytarzach. Wiadomości o wydarzeniach w ZSZ szybko dotarły do rodziców uczniów oraz do społeczności Włoszczowy i okolicznych miejscowości. Już po południu mieszkańcy Włoszczowy zaczęli się gromadzić przed budynkiem szkoły. Na placu przed szkołą ułożono krzyż z kwiatów i zapalono znicze, podobnie uczyniono też przed drewnianym krzyżem znajdującym się w pobliżu szkoły. W godzinach wieczornych na terenie budynku ZSZ znajdowało się ponad 300 uczniów i około 100 osób dorosłych - głównie rodziców uczniów.
Podczas rozpoczęcia strajku ZSZ liczył ok. 850 uczniów. Z tej grupy na praktykach poza Włoszczową przebywało ok. 250 uczniów. Około godz. 19.30 do ZSZ przybył Kurator Kielecki, który podjął decyzję o zawieszeniu zajęć w szkole do odwołania. Towarzyszący mu wicewojewoda W. Nosek ubliżał młodzieży wymyślając jej od „fanatyków”, „głupków”, „głupich kóz”. W godzinach wieczornych na terenie budynku ZSZ pozostali księża prefekci M. Łabuda i A. Wilczyński. Nazajutrz, 4 grudnia, na terenie szkoły po raz pierwszy została odprawiona Msza św. dla strajkującej młodzieży przez księży prefektów.
Taka sytuacja trwała do końca strajku. Rodzice oraz mieszkańcy Włoszczowy i okolicznych miejscowości dostarczali młodzieży żywność i środki higieny. Odwiedzali księża z okolicznych parafii. W trakcie strajku nikt z nauczycieli nie stanął w obronie młodzieży. Jedynym wyjątkiem był pochodzący z Włoszczowy profesor Kazimierz Ostrowski.
Podczas trwania strajku w prasie kieleckiej: Słowo Ludu, Echo Dnia, jak i w prasie centralnej: Trybuna Ludu, Rzeczywistość, Argumenty, Polityka oraz w mediach publicznych w radiu i telewizji pojawiły się fałszywe informacje o trwającym we Włoszczowie strajku w obronie krzyży. Generalnie ośmieszały i wyszydzały one strajkującą młodzież i mieszkańców ziemi włoszczowskiej.
Strajk zakończył się w niedzielę 16 grudnia 1984 r. Tego dnia o godz. 8.00 do przebywającej w budynku ZSZ strajkującej młodzieży przybył bp Mieczysław Jaworski, rodak włoszczowski, w towarzystwie ks. K. Biernackiego i dwóch kleryków Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. Po entuzjastycznym powitaniu Księdza Biskupa przez strajkującą młodzież, zostało odczytane „słowo biskupów kieleckich” do strajkującej młodzieży (ten list odczytano tego dnia we wszystkich kościołach diecezji kieleckiej). Bp M. Jaworski zapytał młodzież: „Moi drodzy! Czy przyjmujecie propozycję wyjścia ze szkoły świadomi moralnego zwycięstwa, za które wszyscy jesteśmy Wam ogromnie wdzięczni?”. Młodzież jednogłośnie stwierdziła: „Przyjmujemy!”. W 14. dniu strajku szkołę opuściło ok. 200 uczniów i ok. 50 osób dorosłych. Przed opuszczeniem budynku w centralnych punktach korytarzy, nad zamkniętymi drzwiami sal lekcyjnych i w jednej otwartej przez cały czas strajku sali lekcyjnej, młodzież i dorośli zawiesili krzyże. Następnie udali się do kościoła parafialnego. Do idącej młodzieży spontanicznie dołączali się mieszkańcy Włoszczowy. Przybyłych przed kościołem przywitał ks. bp M. Jaworski. Podczas odprawionej w kościele Mszy św. kończącej strajk Ksiądz Biskup wygłosił kazanie, w którym młodzież broniącą krzyża porównał do obrońców Westerplatte.