Każdy ksiądz u progu swojego kapłaństwa musiał i musi odpowiedzieć sobie na pytanie: „Co to znaczy być kapłanem?”. Według św. Pawła kapłan jest przede wszystkim szafarzem Bożych tajemnic. „(...) Szafarz nie jest właścicielem. Jest tym, któremu właściciel powierza swoje dobra, ażeby nimi zarządzał w sposób sprawiedliwy i odpowiedzialny. Tak właśnie kapłan otrzymuje od Chrystusa dobra zbawienia, ażeby je we właściwy sposób rozdzielał ludziom, do których jest posłany” - uczy Jan Paweł II w książce Dar i Tajemnica.
Ksiądz to ktoś, komu Bóg zaproponował specyficzne powołanie, a zatem takie, które zaskakuje nawet samego zainteresowanego. Z drugiej strony, jest to powołanie tak ściśle związane z miłością i byciem dla innych - a więc z „normalnym” powołaniem każdego człowieka - że powołany rezygnuje z czegoś tak ważnego i naturalnego jak zawarcie małżeństwa i założenie własnej rodziny. Kapłan jest powołany do tego, by był szczególnym świadkiem Bożej miłości do człowieka oraz Bożej obecności dla człowieka. Kapłan to zatem ktoś, kto jest powołany, by stawać się duchowym ojcem i traktować wszystkich spotykanych ludzi jak swoich krewnych. Ma być dobrym pasterzem na wzór Syna Bożego. Ma - jak św. Piotr - kochać Boga bardziej niż inni - i dzięki temu stawać się prawdziwym przyjacielem człowieka.
Ewangelia ukazuje nam genezę kapłaństwa Chrystusowego. Oto Pan Jezus lituje się nad ludźmi, gdyż byli jak owce, które pozostawione są bez pomocy i wsparcia. „A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza” (Mt 9, 36). Powołanie kapłańskie rodzi się z tej właśnie Bożej miłości i troski o człowieka znękanego i porzuconego, o człowieka, który nie tylko bywa krzywdzony przez innych ludzi, ale który potrafi też krzywdzić samego siebie.
Kapłan według Serca Bożego staje się bezinteresownym darem dla innych. Nie pasie zatem samego siebie. Nie ucieka, gdy nadchodzi wilk. Nie próbuje ratować własnej skóry. W skrajnych sytuacjach potrafi oddać życie za owce. Jest odważnym prorokiem Bożej prawdy o człowieku oraz ofiarnym świadkiem Bożej miłości do człowieka. Taki kapłan mówi do ludzi to, co Bóg nam objawia oraz fascynuje ludzi miłością, którą Bóg nas kocha.
W Ecclesia in Europa (nr 34) Jan Paweł II napisał: „Kapłani na mocy swej posługi są powołani, by (...) celebrować Ewangelię nadziei, głosić ją i jej służyć. (...) Winni oni upodobnić całe swoje życie i swoje działanie do Jezusa. (...) Przez sprawowanie swej posługi mają oni przedłużać obecność Chrystusa, jedynego i najwyższego Pasterza; a przez naśladowanie Jego stylu życia ukazywać Go w sposób przejrzysty powierzonej im owczarni. Żyjąc w świecie, ale nie będąc ze świata (por. J 17, 15-16), w obecnej sytuacji kulturowej i duchowej kontynentu europejskiego są wezwani, by być znakiem sprzeciwu i nadziei dla społeczeństwa chorego na horyzontalizm i potrzebującego otwarcia na Transcendencję”.
Kim zatem są ci, których Chrystus Pan wezwał do swojej służby, którzy mają na początku XXI w. być znakiem sprzeciwu i nadziei? Co mówią o sobie na początku swojej kapłańskiej drogi?

„Oby Bóg dał mi słowo
odpowiednie do myśli i myślenie godne tego,
co mi dano”

Ks. mgr Mariusz Boguszewski - s. Tadeusza i Danuty, ur. 1 maja 1979 r. w Siemiatyczach. Ma trzech starszych braci oraz młodszą siostrę. Pochodzi z parafii Przemienienia Pańskiego w Perlejewie. Szkołę podstawową ukończył w Grodzisku k. Siemiatycz. W 1999 r. złożył egzamin maturalny w Technikum Rolniczym w Ostrożanach i wstąpił do WSD w Drohiczynie.
Święcenia diakońskie przyjął 18 czerwca 2004 r. w Drohiczynie. Praktykę pastoralno-katechetyczną odbył w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Węgrowie, gdzie doświadczył wielkiej dobroci i zrozumienia od duszpasterzy i parafian.
Pracę pt. Program społeczny Ludwika Górskiego (1818--1908) napisał pod kierunkiem ks. dr. Andrzeja Ulaczyka i na jej podstawie złożył egzamin magisterski na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie. Pierwszą uroczystą Mszę św. odprawi w swoim kościele parafialnym 19 czerwca. Hobby Księdza Mariusza to podróże oraz poznawanie piękna przyrody ziemi ojczystej i historii ludzi, którzy tworzyli kulturę Podlasia.
Jako kapłan chciałby świadczyć o Miłosiernym Chrystusie w świecie. Odczytanie powołania zawdzięcza przede wszystkim łasce Bożej i modlitwie babci, rodziców, rodzeństwa i wielu przyjaciół.
Wyznaje, że kapłaństwo jest dla niego wielkim darem, który otrzymał od Pana Boga, za co dziękuje Mu i prosi o modlitwę w swojej intencji.

„Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię,
nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię,
prorokiem dla narodów ustanowiłem cię”

Ks. mgr Tomasz Grzegorz Duszkiewicz - s. Witolda (zm. 2000 r.) i Ewy, ur. 17 listopada 1979 r. w Łosicach. Jest jedynakiem. Pochodzi z parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Sarnakach. Szkołę podstawową ukończył w 1994 r. w Sarnakach. Po złożeniu matury w 1999 r. w Technikum Mechanicznym w Łosicach wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie. Święcenia diakonatu przyjął 18 czerwca 2004 r. w Drohiczynie. Praktykę pastoralno-katechetyczną odbywał w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Skrzeszewie, gdzie doświadczył wielkiej otwartości i dobroci ludzi. Pracę magisterską pt. Opieka paliatywna jako sprawdzian moralności chrześcijańskiej w posoborowym nauczaniu Kościoła napisał pod kierunkiem ks. dr. Sławomira Mazura. Pierwszą uroczystą Eucharystię w swoim kościele parafialnym odprawi 19 czerwca br. Interesuje się medycyną paliatywną. Jego hobby to sport: piłka nożna i jazda na nartach. Lubi wędrówki górskie po Tatrach. Jako kapłan chciałby być świadkiem Chrystusa i człowiekiem otwartym na Boga i na ludzi. Odczytanie i realizację powołania do kapłaństwa zawdzięcza łasce Pana Boga, jak również niektórym spotkanym kapłanom.

„Bóg jest Miłością”

Ks. mgr Robert Adam Figura - s. Kazimierza i Melanii, ur. 20 grudnia 1972 r. w Przemyślu. Ma jednego brata. Pochodzi z parafii św. Jana Chrzciciela w Przemyślu. Ukończył w 1991 r. I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu. Do WSD w Drohiczynie wstąpił w 1999 r. Święcenia diakonatu przyją 18 czerwca 2004 r. w Drohiczynie. Praktykę diakońską odbywał w sanktuarium Trójcy Przenajświętszej i św. Anny w Prostyni. Egzamin magisterski złożył na podstawie pracy: Modlitwa w życiu młodzieży na podstawie badań przeprowadzonych wśród maturzystów miasta Łochów napisanej pod kierunkiem ks. dr. hab. Tadeusza Syczewskiego. Swoje prymicje będzie świętował 26 czerwca 2005 r. w Przemyślu. Bardzo lubi grę w szachy, muzykę klasyczną, gregoriańską i filmową, a także wędrówki górskie, zwłaszcza po Bieszczadach i Tatrach. Jako kapłan chciałby być wiernym i oddanym szafarzem Eucharystii, wiernie przekazującym - słowem i przykładem naukę Jezusa Chrystusa. Swoją drogę do kapłaństwa zawdzięcza Panu Bogu, rodzicom, rodzinie, a także kapłanom i osobom świeckim, które Pan Bóg postawił na jego drodze.

„Powierz Panu swą drogę, Jemu zaufaj,
a On sam będzie działał”

Ks. mgr Paweł Grzeszek - s. Romana i Mirosławy z d. Murawska, ur. 21 września 1979 r. w Węgrowie. Ma dwie siostry oraz dwóch braci. Pochodzi z Międzylesia w parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie w Miedznie. Ukończył szkołę podstawową w Międzylesiu w 1994 r., a następnie - w 1999 r. Technikum Technologii Żywności w Sokołowie Podlaskim. Święcenia diakonatu przyjął 18 czerwca 2004 r. w kościele pofranciszkańskim w Drohiczynie. Praktykę diakońską odbywał w parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Sokołowie Podlaskim. Pracę magisterską z historii Kościoła: Dzieje parafii św. Antoniego Padewskiego w Ugoszczy w latach 1923-2000 napisał pod kierunkiem ks. inf. dr. Eugeniusza Beszty Borowskiego. Pierwszą uroczystą Eucharystię w swoim kościele parafialnym odprawi 26 czerwca br. Wśród zainteresowań wylicza: sport, harcerstwo, czytanie książek, podróże. Jako kapłan chciałby być wierny powołaniu, które otrzymał od Chrystusa Najwyższego Kapłana, głosić Jego Ewangelię i być Jego świadkiem. To, że może stanąć przy ołtarzu Pańskim, zawdzięcza łasce Bożej, rodzicom, kapłanom i wszystkim, którzy wspierali go duchowo.

„Pokój i Dobro”

Ks. mgr Mirosław Połok - s. Edwarda i Stanisławy, ur. 5 sierpnia 1972 r. w Hołubli. Ma jednego brata. Pochodzi z parafii św. Jerzego w Sawicach. Szkołę podstawową ukończył w Sawicach, a szkołę średnią w Sokołowie Podlaskim.
Święcenia diakonatu przyjął 18 czerwca 2004 r. w Drohiczynie. Praktykę pastoralno-katechetyczną odbywał w parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Miedznie. Pracę magisterską pt. Rodzina w nauczaniu Kościoła Drohiczyńskiego w latach 1992-2002 napisał pod kierunkiem ks. dr. Andrzeja Ulaczyka. Pierwszą uroczystą Eucharystię w kościele parafialnym odprawi 19 czerwca. Jego hobby to głównie poznawanie biografi świętych, szczególnie z Zakonu Franciszkanów, wycieczki rowerowe oraz kontakt z przyrodą.
Jako kapłan chciałby być świadkiem Chrystusa i człowiekiem pokoju. Odczytanie i drogę do kapłaństwa zawdzięcza przede wszystkim Panu Bogu, Matce Najświętszej, rodzicom i swoim Księżom Proboszczom oraz Ojcom Franciszkanom Prowincji Matki Bożej Anielskiej w Krakowie, do której został przyjęty i gdzie przebywał przez 7 lat przed wstąpieniem do WSD w Drohiczynie.

„Twojej matczynej miłości oddajemy los każdego z nas”

Ks. mgr Jarosław Paweł Wojasiński - s. Jadwigi (zm. 1999 r.) i Mieczysława, ur. 3 sierpnia 1978 r. w Węgrowie. Szkołę podstawową ukończył w 1993 r. w Węgrowie. Kontynuował naukę w węgrowskim Liceum Ekonomicznym, które ukończył w 1997 r.
Następnie wstąpił do WSD w Drohiczynie. Święcenia diakonatu przyjął 14 czerwca 2002 r. w Drohiczynie. W 2003 r. na podstawie przedłożonej pracy: Zwyczaje i obrzędy pogrzebowe w parafii Miedzna k. Węgrowa napisanej pod kierunkiem ks. dr. hab. T. Syczewskiego zdał egzamin magisterski na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie i ukończył studia seminaryjne. Praktykę pastoralną odbywał w Jabłonnie Lackiej i Kurii Diecezjalnej w Drohiczynie (2003/04) i w Soczi - w Rosji (2004/05). Prymicyjną Mszę św. odprawi w węgrowskiej bazylice 19 czerwca. W dojściu do kapłaństwa szczególną pomoc okazał mu ks. prał. Dariusz Jagodziński, u którego odbywał praktykę pastoralną. Jego zainteresowania to praca na rzecz ubogich w strukturach Caritas, podróże, poznawanie świata i ludzi.

„Jezu, ufam Tobie”

Ks. mgr Andrzej Zalewski - s. Witolda i Marianny, ur. 16 listopada 1980 r. w Bielsku Podlaskim. Ma brata i siostrę. Pochodzi z Bielska Podlaskiego z parafii pw. Miłosierdzia Bożego. Ukończył Liceum Handlowe przy Zespole Szkół Ekonomicznych w Bielsku Podlaskim w 1999 r. i wstąpił do WSD w Drohiczynie. Święcenia diakonatu przyjął 18 czerwca 2004 r. w Drohiczynie. Praktykę pastoralną odbył w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Siemiatyczach. Pracę magisterską pt. Formacja Eucharystyczna młodzieży do czynnego udziału we Mszy św. w świetle wypowiedzi licealistów w Sadownem napisał pod kierunkiem ks. dr. hab. Tadeusza Syczewskiego. Pierwszą uroczystą Eucharystię w swoim kościele parafialnym odprawi 19 czerwca. Wśród zainteresowań wymienia sport i turystykę. Jako kapłan chciałby być dobrym człowiekim, świadkiem Chrystusa, który siebie i innych będzie starał się uświęcać. To, że dane mu jest stanąć przy ołtarzu Pańskim, zawdzięcza - jak sam twierdzi - łasce Bożej, rodzicom, Ruchowi Światło-Życie, kapłanom i znajomym.
Przedstawionym Kapłanom życzymy zrealizowania szlachetnych zamiarów i spełnienia oczekiwań, które z ich posługą wiąże współczesny Kościół.