Z kart historii…

Choć parafia przeżywała 20-lecie swego istnienia, to jednak jej zalążków należy doszukiwać się już dużo wcześniej. W 1866 r. sołtys Tadeusz Nowak wybudował w Tucznawie niewielką, murowaną kapliczkę, którą w 1953 r. proboszcz Chruszczobrodu ks. Marian Sztuka, rozbudował, aby mogły być tam odprawiane w dni świąteczne Msze św. W lipcu 1982 r. ordynariusz częstochowski bp Stefan Bareła, zlecił wikariuszowi z parafii św. Stanisława BM w Chruszczobrodzie ks. Stanisławowi Sikorskiemu zorganizowanie w Tucznawie ośrodka duszpastersko-katechetycznego. Po pokonaniu licznych trudności z uzyskaniem pozwolenia na budowę i z lokalizacją, przystąpiono do budowy punktu katechetycznego wraz z mieszkaniem dla kapłana. Ówczesne władze nie wydały pozwolenia na budowę świątyni.
Już 25 września 1982 r. sufragan częstochowski bp Miłosław Kołodziejczyk poświęcił plac pod budowę punktu. 21 listopada 1983 r. bp Stefan Bareła powołał do istnienia wikariat terenowy pw. Dobrego Pasterza. Wzniesiony budynek adaptowano na kościół. Jego poświęcenia dokonał 23 grudnia 1984 r. bp Kołodziejczyk. 19 stycznia 1985 r. bp Stanisław Nowak erygował w Tucznawie parafię Przemienienia Pańskiego, wydzielając ją całkowicie z parafii macierzystej św. Stanisława BM w Chruszczobrodzie. Pierwszym proboszczem parafii został ks. Stanisław Sikorski. 30 lipca 1989 r. ks. Stanisław zmarł nagle na zawał serca. Kolejne 10-lecie to czas posługi we wspólnocie ks. prob. Wojciecha Stanisława Kobielaka. Drugiemu w historii proboszczowi udało się dokonać szeregu znaczących przedsięwzięć materialnych, obejmując jednocześnie troską duszpasterską swoich parafian. 25 lipca 1999 r. ks. Stanisław odszedł do Pana. Niezapomniani proboszczowie pozostali w żywej pamięci parafian, czego dowodem są tablice pamiątkowe wmurowane w ścianę kościoła.

Wizerunek parafii

28 lipca 1999 r. duszpasterstwo w parafii objął ks. Adam Pasierb. Od tego czasu dokonało się szereg dzieł duchowych i materialnych, które powodują, że obraz stosunkowo niewielkiej parafii (niespełna 1300 wiernych) prezentuje się niezwykle barwnie i bogato. W ostatnich latach wzrosła liczba wiernych uczestniczących w niedzielnych Mszach św. oraz przystępujących do Komunii św. Obecnie ponad 40% parafian jest na niedzielnych Eucharystiach. Parafia poszczycić się może pokaźnym gronem ministrantów i lektorów oraz Dziewczęcą Służbą Maryjną. Aktywnie działa schola oazowa. Istnieje 5 kół Żywego Różańca. Bardzo intensywnie rozwija się kult Matki Bożej Fatimskiej oraz Miłosierdzia Bożego i Jego Apostołki św. s. Faustyny. Dlatego ks. Adamowi tak bardzo zależało na sprowadzeniu relikwii Świętej, które umieszczone zostały w relikwiarum, w ołtarzu poświęconym Bożemu Miłosierdziu.
Z prac materialnych dokonanych podczas posługi ks. Pasierba należy wymienić: wykonanie ogrzewania, pomalowanie wnętrza kościoła, oddzielenie części mieszkalnej od sakralnej, w prezbiterium wykuto łuk, a po obu jego stronach umieszczono figury: Matki Bożej Fatimskiej oraz Pana Jezusa Miłosiernego. Po jednej stronie w oknach widnieją witraże wyobrażające fatimskie dzieci: Łucję, Hiacyntę oraz Franciszka, po drugiej stronie widzimy witraże, na których artyści przedstawili św. Faustynę Kowalską oraz Ojca Świętego Jana Pawła II. Gruntowny remont dokonany został też w zakrystii oraz w kancelarii parafialnej.
Kiedy Ordynariusz sosnowiecki był tutaj ostatnio, w grudniu 2001r., proboszcz parafii, ks. Adam Pasierb zapewniał, że wiele przedsięwzięć czeka ciągle na realizację. Jedna z większych parafialnych inicjatyw została szczęśliwie zakończona. Piękny, nowy chór dodał blasku parafialnej świątyni.
„Kościół duchowy i materialny rozwija się tutaj od 20 lat” - podkreślał podczas uroczystości jubileuszowej Ksiądz Proboszcz. „Pełni zapału i determinacji parafianie tworzyli tu parafię, wznosili dom Boga i wciąż trwają przy Bogu. Cieszę się z tego, choć jednocześnie zdaję sobie sprawę, że wielu jest jeszcze oddalonych od Kościoła. Za nich się modlimy ufając, że i oni kiedyś przekroczą progi naszej świątyni, że w nich dokona się przemiana i nawrócenie”.

Ks. Adam Pasierb

Proboszcz parafii Przemienienia Pańskiego w Dąbrowie Górniczej-Tucznawie pochodzi ze Szczepanowa. „Tam pod bokiem św. Stanisława BM kiełkowało moje powołanie do służby Bogu i ludziom” - wyznaje. Jego losy często wiązały się z królewskim Krakowem, gdzie się urodził. Tam też ukończył Technikum Kolejowe. Jednak po zdaniu egzaminu dojrzałości zdecydował, że wybiera bardziej odpowiedzialną pracę i zadanie. Zamiast kierowania maszynami kolejowymi wybrał kierowanie ludzkimi duszami. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Częstochowskiej w Krakowie, co uwieńczone zostało przyjęciem święceń kapłańskich, 10 czerwca 1984 r. z rąk bp. Tadeusza Szwagrzyka. Kodrąb, Trębaczew, Maluszyn, Osjaków, Sosnowiec i Grodziec - to placówki, w których ks. Adam posługiwał jako wikariusz.19 czerwca 1999 r. został mianowany administratorem parafii w Tucznawie z prawem następstwa. Miesiąc potem, po śmierci ks. Kosielaka, mianowany został proboszczem tejże wspólnoty. Podczas 6-letniej posługi dał się poznać jako kapłan ogromnie zaangażowany w tworzenie „Kościoła żywych kamieni” oraz mocno zatroskany o zewnętrzny wizerunek świątyni. Kościół w Tucznawie prawdziwie żyje, nie jest skostniały, jest pełen dzieci, młodzieży, które przychodzą tu z potrzeby serca. Pięknieje też wnętrze i otoczenie parafialnej świątyni, a sam Ksiądz Proboszcz ma wielkie plany, które dzięki jego charyzmie z pewnością zostaną zrealizowane. Największym, ale i najkosztowniejszym pragnieniem jest wybudowanie wieży na kościele, która niewątpliwie nada nowego kształtu świątyni na wzgórzu.