Przyszły metropolita urodził się 21 kwietnia 1931 we wsi Wysokoje w obwodzie riazańskim jako Władimir W. Kiedrow w rodzinie, z której wywodziło się wielu duchownych i sięgającej korzeniami XVIII w. On sam od najmłodszych lat był związany, na ile było to możliwe w tak zateizowanym kraju jak ZSRR, z Kościołem, posługując jako człowiek świecki w parafiach swego obwodu.

10 grudnia 1955 ówczesny namiestnik Ławry Świętej Trójcy i św. Sergiusza w Zagorsku (obecnie Siergijew Posad) archimandryta Pimen (późniejszy patriarcha moskiewski i całej Rusi) postrzygł 24-letniego Władimira na mnicha, nadając mu nowe imię – Barnaba (Warnawa). 9 marca 1957 ówczesny patriarcha Aleksy I udzielił mu święceń kapłańskich. W 3 lata później zakonnik został obdarzony godnością ihumena a 8 października 1965 – archimandryty. W latach 1970-73 pełnił obowiązki przełożonego Ławry.

30 listopada 1976 patriarcha Pimen wyświęcił archimandrytę Barnabę na biskupa czeboksarskiego i czuwaskiego i urząd ten pełnił on nieprzerwanie aż do swej śmierci. Od 7 września 1984 miał tytuł arcybiskupa a od 25 lutego 2001 – metropolity.

Okazał się zdolnym i energicznym rządcą swej eparchii, obejmującej autonomiczną Republikę Czuwaszii (ze stolicą w Czeboksarach) na południu europejskiej części Rosji. Gdy przybył na miejsce, było tam jedynie 35 parafii, a w ciągu ponad 40-letniego kierowania eparchią udało mu się odzyskać i odbudować 7 klasztorów męskich i żeńskich, utworzyć ponad 210 parafii i szkołę duchowną. Przy jego czynnym udziale przywrócono historyczną część stolicy republiki i otwarto „Drogę do Świątyni”, łączącą centrum ze starówką. Miał wiele nagród kościelnych i państwowych.

Metropolita Barnaba jest trzecim hierarchą RKP, zmarłym wskutek zakażenia koronawirusem. 26 kwietnia odszedł w wieku 54 lat biskup żeleznogorski i lgowski Beniamin (obwód kurski) i 4 maja – były metropolita astrachański Jonasz (79 lat). Ponadto 26 maja zmarł w Niemczech arcybiskup stuttgarcki Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego za Granicą (który w 2007 formalnie zjednoczył się z RKP, zachowując jednak odrębność organizacyjną) – Agapit (65 lat).