Wspólnota Apostolstwa Margaretka w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Sosnowcu-Środuli liczy ponad 140 osób. Koordynatorką jest pani Wiesława Więsyk. Istotą Apostolatu Margaretka jest codzienna modlitwa za konkretnych kapłanów, jako odpowiedź na prośbę Maryi Królowej Pokoju.
„Matka Boża bardzo pragnie, aby wszyscy wierni gorąco kochali swych kapłanów, gdyż każdy kapłan jest jak Mojżesz, którego zadaniem jest prowadzić Kościół bezpieczną drogą do Ziemi Obiecanej, czyli nieba. Bez wiernych i roztropnych kapłanów Kościół nie wiedziałby dokąd iść, brakowało by mu nadprzyrodzonych źródeł uświęcenia (słowa Bożego, Eucharystii, odpuszczenia grzechów, uzdrowienia, wyzwolenia spod władzy szatana), a wierni są jak latorośle oddzielone od winnego krzewu. Dlatego Matka Boża pragnie, aby każdy kapłan ponownie znalazł właściwe mu miejsce w twoim sercu, w twojej modlitwie, w twojej rodzinie, i uzyskał potrzebną mu duchową ochronę i materialne wsparcie” - podkreśla Wiesława Więsyk, zachęcając do modlitwy za kapłanów wiernych innych parafii diecezji sosnowieckiej, jak również osoby indywidualne czy całe rodziny.
Nazwa „Margaretka” pochodzi od imienia niezwykłej osoby, którą była Margaret O’Donnell z Kanady. W wieku 13 lat zachorowała ona i została całkowicie sparaliżowana - mogła poruszać tylko głową. Margaret szybko zrozumiała, że ta choroba była jej powołaniem, tak jak dla innych małżeństwo, kapłaństwo lub życie zakonne. Zaczęła więc poświęcać swoje cierpienie modląc się zarówno za swoją parafię i jej księdza proboszcza, jak też za innych kapłanów, również we wszystkich intencjach, które jej powierzano. Wielu księży w Kanadzie podnosiła na duchu swoją modlitwą, wielu pomogła swoim cierpieniem.
Pani prof. Louise Ward, która znała osobiście Margaret O’Donnell, założyła w dniu 1 sierpnia 1981 r. Ruch Margaretek w miejscowości Aylmer, w stanie Quebec w Kanadzie. Inspiracją Ruchu Margaretek było życie i modlitwa Margaret O’Donnell, dlatego też prof. Ward nazwała go jej imieniem. Imię to oznacza również polny kwiatek. Symbolem Apostolatu Margaretka stał się więc mały biały kwiatek, który oznacza poświęcenie, prostotę i jedność.
Każdy z nas może stworzyć własną margaretkę. W centrum kwiatu wpisuje się imię i nazwisko kapłana, zaś na siedmiu płatkach - imiona i nazwiska siedmiu osób lub nazwiska rodzin, które składają Panu Bogu przyrzeczenie dożywotniej modlitwy (każda osoba lub rodzina w jednym określonym dniu tygodnia za konkretnego kapłana). Siedem osób połączonych ofiarowywaniem dnia za kapłana, wybiera formę modlitwy, która im najbardziej odpowiada i kontynuuje ją przez całe swoje życie (modlitwa trwa nawet i po śmierci kapłana).
Margaretkę mogą tworzyć pojedyncze osoby lub rodziny. Ważne jest to, aby w każdy dzień tygodnia ktoś modlił się za danego kapłana.
Pomóż w rozwoju naszego portalu