* * *

Ostrzegali, przepowiadali progności: Rzeczywistość ciężka.
Przyjdą pokolenia pragmatyczne. Pozbawione złudzeń.
Wyzute z wartości imponderabilnych. Zimne.

A tu znów rozkołysało się morze rąk na jasnogórskich błoniach.
A tu harmonia. Wesele i nadzieja. I śpiew, co z tysięcy piersi się wyrywa.
Tu duch nasz narodowy. I radość - iście polska!

Patrzy Królowa.
Od korony. Od czoła. Od oczu przecudnych łaski Jej świecą.
Łaski świecą.