W przededniu II rocznicy odejścia Jana Pawła II, na KUL-u, gdzie Karol Wojtyła uczył, czym jest godność człowieka, odbyło się wpisane w obchody Dnia Świętości Życia spotkanie z prof. Andrzejem Zollem, na temat zagrożeń godności człowieka w Polsce. Gość został uhonorowany tytułem „Przewodnik po życiu”, przyznawanym od 2000 r. na wniosek środowisk młodzieżowych archidiecezji lubelskiej osobom, których postawa, twórczość czy dzieło życia są ważnym drogowskazem dla ludzi młodych. Tytułowi towarzyszy symbol przewodnictwa - globus z ręcznie malowaną mapą.
„Zwiększenie bezpieczeństwa, danie większych uprawnień władzy do kontrolowania obywateli oznacza ograniczenie wolności. My się boimy odpowiedzialności i dlatego jesteśmy skłonni zrezygnować z wolności - mówił prof. Zoll na spotkaniu zorganizowanym przez Centrum Duszpasterstwa Młodzieży i Instytut Jana Pawła II KUL. - Mamy zrobić takie prawo, które by nie pozwoliło władzy potraktować za przestępcę osobę, która przestępcą nie jest” - mówił, podkreślając, iż „obrona przestępcy to nie jest obrona przestępcy, ale obrona obywatela przed nadużyciami władzy”. Społeczeństwo polskie przyzwyczaja się do oglądanych w mediach brutalnych scen aresztowania człowieka i nie zwraca uwagi, że to uwłacza godności, stąd prof. Zoll zarzucał mediom epatowanie negatywnymi informacjami, zwłaszcza że „ta ilość zabójstw, która jest pokazywana, nie odpowiada stanowi zagrożenia w Polsce”. Uznając fakt aresztowania przestępców za godny pochwały, gość przypomniał artykuł 30. polskiej Konstytucji, który mówi, iż „przyrodzona i niezbywalna godność człowieka jest źródłem wszelkich wolności i praw”. Stąd, nawet po popełnieniu przestępstwa, człowiek nadal jest obdarzony godnością i nie wolno go poniżać. Walka z przestępczością jest zadaniem każdego państwa, ale musi to być walka racjonalna” - podkreślał. Pytając, na jakiej podstawie zaostrza się kary w 24-godzinnych sądach w stosunku do normalnego trybu, przypomniał, że w polskich zakładach karnych osadzonych jest ok. 18-19% osób ponad normę, a ok. 50 tys. osób z prawomocnym wyrokiem pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia czeka na areszt. Apelował o przestrzeganie norm właśnie ze względu na godność człowieka oraz o zmianę polityki karnej. „Nie chodzi o politykę liberalną, ale o racjonalną” - zaznaczał.
„Był okres, gdy mieliśmy szalejące bezrobocie, gdzie podstawowym zagrożeniem był pracodawca. Dzisiaj widzę zagrożenie ze strony władz - mówił prof. Zoll. - Przyzwyczajamy się do obniżenia kultury prawnej i pewnych standardów, jeśli chodzi o obronę praw człowieka. Jesteśmy z tym coraz bardziej oswojeni i dlatego nie odczuwamy tego jako naruszenia naszych praw” - podkreślał. Zwracając uwagę na zjawisko marginalizacji społecznej, mówił, że „dziś ekonomicznie sytuacja poprawia się w Polsce, ale jeśli nie zrobimy szybkiej reformy finansów publicznych i innych reform koniecznych, to ta koniunktura siądzie i będziemy w wielkim dołku”. Pytany o stanowisko wobec lustracji, prof. Zoll podał przykład „zdrowej zasady” funkcjonującej w demokratycznych państwach prawa, wg której „tajne akta służb specjalnych przez 50 lat są zamrożone, nikt nie ma do nich dostępu, aby nie były przedmiotem gry, czy szantażu”. „Dziś w Polsce to jest nie do wprowadzenia”, dlatego zaproponował, aby akta przechowywane w IPN zostały otworzone dla każdego, ale pod warunkiem, że państwo nie gwarantuje prawdziwości zawartych w nich zapisów. Czytający je obywatel bierze na siebie odpowiedzialność, jeśli chce rozpowszechniać zawarte tam informacje.

Andrzej Zoll - prawnik, b. sędzia i prezes Trybunału Konstytucyjnego, b. rzecznik praw obywatelskich, profesor prawa karnego UJ. W rozmowach Okrągłego Stołu w 1989 r. uczestniczył jako ekspert prawny „Solidarności”. Zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej w wyborach 1989 r., przewodniczący PKW w wyborach Prezydenta RP w 1990 r., w latach 1991-93 przewodniczący PKW jako stałego organu wyborczego. Sędzia Trybunału Konstytucyjnego w latach 1989-97. Przewodniczący Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów RP. W latach 2000 - 2006 r. pełnił funkcję rzecznika praw obywatelskich IV kadencji. Autor ponad 150 prac z zakresu prawa karnego, konstytucyjnego i filozofii prawa; współautor polskiego kodeksu karnego z 1997 r. Członek Komitetu Etyki w Nauce PAN, Wydziału Historyczno-Filozoficznego PAU, Akademii Nauki i Sztuki w Salzburgu oraz Polskiego PEN-Clubu. Doktor honoris causa Uniwersytetu w Moguncji.