Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński, którego stulecie urodzin obchodzimy w tym roku, wpisał się jako prorok Boga w dzieje Polski XX wieku. Był pasterzem Kościoła w trudnym okresie walki o człowieka, walki o kształt oblicza Polski, która z chrześcijaństwa wyrasta i na nim winna budować swoją przyszłość. Był polskim patriotą, który pamiętał, że "bez Boga ani do proga", dlatego tej pamięci przodków uczył wszystkich, których Bóg powierzył jego ojcowskiej trosce. Prymas był też przewidującym przyszłość prorokiem, który pragnął, aby wszyscy Polacy, bez względu na przekonania religijne i poglądy polityczne, umieli wyciągnąć do siebie ręce i w braterstwie budować wspólny dom, którego imię Polska. Pragnął też, by z niego płynęła pieśń braterska na kraje całej Europy. Zawsze podkreślał, że miejsce Polaka jest nad Wisłą, że do tego domu zaprasza on wszystkich, ale też pragnie przez wszystkich być szanowany. Tego szacunku dla siebie i innych tak bardzo nam dzisiaj potrzeba. Budujemy wspólny europejski dom, w którym ma być miejsce dla małych ojczyzn, gdzie ogniska domowe będą zaczynem braterstwa, solidarności i dobrobytu. Dziś potrzeba nam głosu Proroka, głosu Pasterza i Ojca, który pomoże nam trwać na ojczystym zagonie i szanować dary nieba.
Jeżeli Sejm Rzeczypospolitej Polskiej jednogłośnie podjął uchwałę, by 2001 r. ogłosić Rokiem Kardynała Stefana Wyszyńskiego, to znaczy, że ten Ojciec narodu ma wiele do powiedzenia nam, ludziom Kościoła i niewierzącym, wszystkim, którzy żyją na polskiej ziemi i pragną dobrze zagospodarować jej przyszłość. Trzeba więc pochylić się nad ogromnym dziedzictwem Prymasa, na nowo posłuchać jego prorockich pouczeń, przemyśleć jego rady, które płynęły z wielkiej miłości do człowieka i do Polski. Trzeba też odkryć na nowo jego wskazania dotyczące życia człowieka, aby było ono życiem godnym nieba.
W Roku Kardynała Wyszyńskiego potrzebne jest też pochylenie się nad jego maryjnym dziedzictwem, nad jego głoszonym słowem i nad maryjnymi inicjatywami, aby z tej mądrości przemyśleń i czynów wyciągnąć wnioski dotyczące właściwego kształtowania naszej polskiej pobożności. Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński ma nam wiele do powiedzenia, wiele od niego możemy się nauczyć, wiele jeszcze możemy odkryć. Z perspektywy lat może łatwiej będzie nam zrozumieć jego wielką miłość do Maryi i budowanie polskiego duszpasterstwa w oparciu o Maryję, która najpełniej zrealizowała Jezusowe wezwanie do życia Ewangelią. Miłość Prymasa do Matki Bożej stała się drogą Kościoła w Polsce i własnością wszystkich wierzących. Dzisiaj, gdy z perspektywy lat widzimy błogosławione owoce tej maryjnej drogi, na nowo chcemy prześledzić jej etapy i od Prymasa uczyć się, jak za przykładem Maryi budować swoje życie wiary.
Stefan Kardynał Wyszyński w Zapiskach więziennych zanotował:
"Podobało się Bogu wyrwać Polskę z ´potopu´ przez Maryję Jasnogórską. Odtąd Jasna Góra została ´twierdzą warowną ducha Narodu´. I taka była w najcięższych chwilach dziejowych. Jednak ´obrona Jasnej Góry´ dziś - to obrona duszy chrześcijańskiej Narodu. To stokroć donioślejszy cud, który wymaga większego jeszcze bohaterstwa do walki z wrogiem, który jest w nas".
Uwięziony w Komańczy Ksiądz Prymas napisał tekst Jasnogórskich Ślubów Narodu, które stały się programem moralnej odnowy ducha. 26 sierpnia 1956 r. Kardynał-Więzień zanotował:
"Ufam, że Królowa Niebios i Polski doznała dziś wielkiej chwały na Jasnej Górze. Jestem w pełni spokojny. Dokonało się dziś wielkie dzieło. Spadł kamień z serca. Oby stał się chlebem dla Narodu".
Jan Paweł II przy różnych okazjach przypomina Kościołowi w Polsce maryjną drogę opatrznościowego Prymasa, podkreślając, że nie należy ona do przeszłości, ale stanowi nadal aktualne zadanie, które trzeba odczytywać w kontekście współczesnej sytuacji Kościoła i świata.
Dziękujemy Bogu za Prymasa Tysiąclecia, który sprawił że,Jasna Góra stała się latarnią Bożych świateł, a Polska zjednoczyła się przez Jasnogórską Matkę.
Pielgrzymując w Roku Prymasa Tysiąclecia do Domu Matki Narodu, pochylamy się nad jego dziedzictwem, którego znaki odczytujemy w tym miejscu. Niech dotrą do naszych serc jego wielkie słowa:
"Bodaj nigdy jak teraz nie widziałem tego tak jasno, że wolą Ojca Narodów jest, by Naród polski był zjednoczony przez Jasną Górę i by tutaj się odnawiał i krzepił. Tej woli Bożej nikt nie zdoła złamać, o czym świadczą wieki naszego trwania na Jasnej Górze, bardziej jeszcze niezłomnego niż mury i wały obronne" (Komańcza, listopad 1955 r.).
Pielgrzymowanie w pierwszym roku nowego tysiąclecia jest naznaczone 10. rocznicą VI Światowego Dnia Młodzieży odbytego z udziałem Ojca Świętego Jana Pawła II na Jasnej Górze. Tę rocznicę będziemy świętować 14 i 15 sierpnia. Zwracam się z gorącym apelem do młodych, aby na nowo przeżyli to wielkie wydarzenie solidarności i jedności młodzieży świata w Chrystusie.
Bracie i Siostro Pielgrzymie!
Wpatrując się w postać sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego, z radością wstąp na maryjny szlak Twego pielgrzymowania do domu Matki Narodu, która Cię oczekuje. Szczęść Boże!